헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὰσ θύρασ ἅπαντεσ ἀπέκλειον καὶ ἀπὸ τῶν τεγῶν ἐσ ἄμυναν ἡτοιμάζοντο, Ἀντώνιόσ τε τὴν οἰκίαν ὠχύρου, τεκμαιρόμενοσ συνεπιβουλεύεσθαι τῷ Καίσαρι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 1:3)
ἐκ τῶνδε ὦν τεκμαιρόμενοσ ἠδ’ ὁκόσα μοι ἐν τοῖσι σημηί̈οισι λέλεκται, αὐτίκ’ ἐξ ἀρχῆσ ἀρήγειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.123)
γνοίη δ’ ἄν τισ καὶ τῷ χρόνῳ τεκμαιρόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 2:6)
γνοίη δ’ ἄν τισ καὶ τῇ προσηγορίᾳ τεκμαιρόμενοσ, μόνον γοῦν τοῦτο νόσημα πόλεωσ κέκληται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 5:15)
ὥστ’ ἔγωγε νομίζω πρὸσ ταῦθ’ ὁρῶν καὶ τούτοισ τεκμαιρόμενοσ, εἰ ἐπεβίω Περικλῆσ καὶ μὴ πρότερον ᾤχετο ἀπιὼν, οὐκ ἂν εἰσ ἔσχατον κακῶν ἐξοκεῖλαι τοὺσ Ἕλληνασ, ἀλλ’ ἐπειδὴ τοὺσ ἄνδρασ τῶν Λακεδαιμονίων εἶχον Ἀθηναῖοι καὶ Πύλον, οὐδὲν ἂν αὐτοὺσ πλέον ζητῆσαι, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐλευθέρωσ ἂν ταῦτ’ ἀποδόντασ ποιῆσαι τοῖσ Ἕλλησι κοινὴν εἰρήνην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 34:6)
ὁ δ’ ἄρα Κιθαιρῶνοσ καὶ Ἑλικῶνοσ πλέωσ ὢν καὶ Φικίου ἄκρου πρὸσ τὰ παρ’ αὑτῷ καὶ συνήθη κἀκεῖνα τεκμαιρόμενοσ μάλα ἐλευθέρωσ εἶπεν οὔτ’ ἰδὼν οὔτ’ ἀκούσασ σαφῶσ, ποιήσασ δὲ πρὸσ τὸ δόξαν αὑτῷ κατὰ τὴν ἀρχαίαν τε καὶ ἐκ πατέρων τοῖσ ποιηταῖσ ὑπάρχουσαν περὶ ταῦτα ἐξουσίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 31:2)
Ἀχιλλέα γὰρ ἐγὼ πείθομαι εἴπερ τινὰ καὶ ἄλλον ἡρ́ω εἶναι, τῇ τε εὐγενείᾳ τεκμαιρόμενοσ καὶ τῷ κάλλει καὶ τῇ ῥώμῃ τῆσ ψυχῆσ καὶ τῷ νέον μεταλλάξαι ἐξ ἀνθρώπων καὶ τῇ Ὁμήρου ἐπ̓ αὐτῷ ποιήσει καὶ τῷ ἐρωτικὸν γενέσθαι καὶ φιλέταιρον, ὡσ καὶ ἐπαποθανεῖν ἑλέσθαι τοῖσ παιδικοῖσ.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 23 6:1)
Ἀλέξανδροσ δ’ ὁ Μύνδιοσ δύο γένη φησὶν εἶναι τῶν στρουθῶν, τὸ μὲν ἥμερον, τὸ δ’ ἄγριον τὰσ δὲ θηλείασ αὐτῶν ἀσθενεστέρασ τὰ τ’ ἄλλα εἶναι καὶ τὸ ῥύγχοσ κερατοειδὲσ μᾶλλον τὴν χρόαν, τὸ δὲ πρόσωπον οὔτε λίαν λευκὸν ἐχούσασ οὔτε μέλαν Ἀριστοτέλησ δέ φησι τοὺσ ἄρρενασ τῷ χειμῶνι ἀφανίζεσθαι, διαμένειν δὲ τὰσ θηλείασ, τεκμαιρόμενοσ ἐκ τῆσ χρόασ τὴν πιθανότητα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 46 2:4)
ἔπειτ’ ἐκ τοῦ μὴ τοὺσ παρὰ τοῦ Φιλίππου πρέσβεισ ταῦτα λέγειν μηδὲ τὴν ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου, ἀλλὰ τοῦτον ‐ ἐκ τούτων οὖν τεκμαιρόμενοσ, ἀναστὰσ καὶ παρελθὼν ἐπειρώμην μὲν ἀντιλέγειν, ὡσ δ’ ἀκούειν οὐκ ἠθέλετε, ἡσυχίαν ἔσχον, τοσοῦτο μόνον διαμαρτυράμενοσ καὶ πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν ἀναμιμνῄσκεσθε ὅτι ταῦτ’ οὔτ’ οἶδ’ οὔτε κοινωνῶ, προσέθηκα δ’ ὡσ οὐδὲ προσδοκῶ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 59:2)
τοῦτο δ’ ᾔδει τὰσ κρίσεισ οὐ δικαίασ, ἀλλὰ πρὸσ χάριν ποιούμενον τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, τεκμαιρόμενοσ ἔκ τε τῶν ἄλλων καὶ ἐξ ὧν ἐποιήσατο περὶ τῶν ἀριστείων·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 55 6:1)
φωναῖσ αὐτῶν διηλλαγμέναισ καὶ οὐδεμίαν ὁμοιότητα σωζούσαισ τεκμαιρόμενοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 29 4:1)
ἐγὼ τὸν δῆμον οὔτ’ ἀδιαλλάκτωσ οἰόμαι πρὸσ ἡμᾶσ ἔχειν οὔτε δράσειν τι, ὧν ἀπειλεῖ, τεκμαιρόμενοσ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὅμοια τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ τὰ ἔργα, πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμῶν ἐσπουδακέναι περὶ τὰσ διαλύσεισ .
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 56 3:1)
ὅπερ ἐποίει τότε, καὶ συναγαγὼν χεῖρα οὐκ ὀλίγην κατηγόρει τοῦ ἀνδρὸσ ψευδῆ τεκμαιρόμενοσ ἀληθέσι καὶ οὐ γενησόμενα εἰκάζων γεγενημένοισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 57 6:1)
Θουκυδίδησ Ἀθηναῖοσ ξυνέγραψε τὸν πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων ὡσ ἐπολέμησαν πρὸσ ἀλλήλουσ, ἀρξάμενοσ εὐθὺσ καθισταμένου καὶ ἐλπίσασ μέγαν τε ἔσεσθαι καὶ ἀξιολογώτατον τῶν προγεγενημένων, τεκμαιρόμενοσ ὅτι ἀκμάζοντέσ τε ᾖσαν ἐσ αὐτὸν ἀμφότεροι παρασκευῇ τῇ πάσῃ, καὶ τὸ ἄλλο Ἑλληνικὸν ὁρῶν ξυνιστάμενον πρὸσ ἑκατέρουσ, τὸ μὲν εὐθύσ, τὸ δὲ καὶ διανοούμενον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2268)
φράσω δὲ ὑμῖν, ἅ τε ἤκουσα αὐτῶν ἐκείνων καὶ οἱᾶ νῦν ἡδέωσ ἂν εἴποιεν ὑμῖν ἀναλαβόντεσ δύναμιν, τεκμαιρόμενοσ ἐξ ὧν τότ’ ἔλεγον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 30 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION