헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ νῦν ἀπειροκάλωσ τὸ ταῦ ἐπεμβαλόντεσ μαντικὴν ἐκάλεσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 13:5)
τήνδε νῦν μή μοι δίδου, ἐκ δὲ ταῦ κέρατοσ αὖ μοι δὸσ πιεῖν ἅπαξ μόνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 51 3:3)
τὸ ἄλφα, βῆτα, γάμμα, δέλτα, θεοῦ γὰρ εἶ, ζῆτ’, ἦτα, θῆτ’, ἰῶτα, β κάππα, λάβδα, μῦ, νῦ, ξεῖ, τὸ οὖ, πεῖ, ῥῶ, τὸ σίγμα, ταῦ, τὸ ὖ, παρὸν φεῖ χεῖ τε τῷ ψεῖ εἰσ τὸ ὦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:1)
Ταρσὸσ γὰρ παρ’ αὐτοῖσ τῶν πόλεων ἡ ἀξιολογωτάτη καλεῖται μητρόπολισ οὖσα τὸ ταῦ πρὸσ τὴν κλῆσιν ἀντὶ τοῦ θῆτα μεταβαλόντων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 159:4)
Ἀλλ’ ὅστισ μὲν ἔχει ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν τῆσ κεφαλῆσ προβολὴν ἡ̔ δὲ προβολή ἐστι τὸ τοῦ ὀστέου ἐξέχον στρογγύλον παρὰ τὸ ἄλλὀ, τουτέου εἰσὶν αἱ Ῥαφαὶ πεφυκυῖαι ἐν τῇ κεφαλῇ, ὡσ γράμμα τὸ ταῦ, Τ, γράφεται‧ τὴν μὲν γὰρ βραχυτέρην γραμμὴν ἔχει πρὸ τῆσ προβολῆσ ἐπικαρσίην πεφυκυῖαν‧ τὴν δ’ ἑτέρην γραμμὴν ἔχει διὰ μέσησ τῆσ κεφαλῆσ κατὰ μῆκοσ πεφυκυῖαν ἐσ τὸν τράχηλον αἰεί.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 1.2)
[ Ἐπὶ ἄρχοντοσ Ἀριστάρχου Φαληρέωσ, Πυανεψιῶνοσ ἑβδόμῃ ἱσταμένου, γραφὴν ἔθετο τὸ Σῖγμα πρὸσ τὸ ταῦ ἐπὶ τῶν ἑπτὰ Φωνηέντων βίασ καὶ ὑπαρχόντων ἁρπαγῆσ, ἀφῃρῆσθαι λέγον πάντων τῶν ἐν διπλῷ ταῦ ἐκφερομένων.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 1:1)
] ^ Μέχρι μέν, ὦ Φωνήεντα δικασταί, ὀλίγα ἠδικούμην ὑπὸ τουτουὶ τοῦ Ταῦ καταχρωμένου τοῖσ ἐμοῖσ καὶ καταίροντοσ ἔνθα μὴ δεῖ, οὐ βαρέωσ ἔφερον τὴν βλάβην καὶ παρήκουον ἔνια τῶν λεγομένων ὑπὸ τῆσ μετριότητοσ, ἣν ἴστε με φυλάσσοντα πρόσ τε ὑμᾶσ καὶ τὰσ ἄλλασ συλλαβάσ·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 1:2)
τὸ δέ γε Ταῦ τοῦτο, οὐ γὰρ ἔχω χείρονι αὐτὸ ὀνομάσαι ῥήματι ἢ ᾧ καλεῖται, ὃ μὰ τοὺσ θεούσ, εἰ μὴ ἐξ ὑμῶν δύο συνῆλθον ἀγαθοὶ καὶ καθήκοντεσ ὁραθῆναι, τό τε Ἄλφα καὶ τὸ Ὗ, οὐκ ἂν ἠκούσθη μόνον, τοῦτο τοίνυν ἐτόλμησεν ἀδικεῖν με πλείω τῶν πώποτε βιασαμένων, ὀνομάτων μὲν καὶ ῥημάτων ἀπελάσαν πατρῴων, ἐκδιῶξαν δὲ ὁμοῦ συνδέσμων ἅμα καὶ προθέσεων, ὡσ μηκέτι φέρειν τὴν ἔκτοπον πλεονεξίαν.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 6:1)
παρὰ τούτῳ δὴ τῷ ξένῳ τὴν τοῦ Ταῦ τούτου πλεονεξίαν ἐφώρασα·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 7:2)
τὸ δὲ Ταῦ τοῦτο σκοπῶμεν ὡσ φύσει βίαιον καὶ πρὸσ τὰ λοιπά.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:1)
ἢ τίσ ἐξαρκέσειε δίκη πρὸσ τὸ πονηρότατον τουτὶ Ταῦ;
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 10:8)
ὦ γλώσσησ ἀληθῶσ νόσημα Ταῦ.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 11:3)
κλάουσιν ἄνθρωποι καὶ τὴν αὑτῶν τύχην ὀδύρονται καὶ Κάδμῳ καταρῶνται πολλάκισ, ὅτι τὸ Ταῦ ἐσ τὸ τῶν στοιχείων γένοσ παρήγαγε·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 12:3)
τούτων οὖν ἁπάντων ἕνεκα πόσων θανάτων τὸ Ταῦ ἄξιον εἶναι νομίζετε;
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 12:6)
ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δικαίωσ τοῦτο μόνον ἐσ τὴν τοῦ Ταῦ τιμωρίαν ὑπολείπεσθαι, τὸ τῷ σχήματι τῷ αὑτοῦ τὴν δίκην ὑποσχεῖν.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 12:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION