헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δὲ τὸν σύμβουλον τὸν ἀγαθὸν καὶ τὸν ἄξιον προεστάναι πόλεώσ φημι δεῖν πρὸσ ἅπαντα μὲν ἁπλῶσ παρεσκευάσθαι τὰ δοκοῦντα δυσχερῆ, μάλιστα δὲ πρὸσ τὰσ λοιδορίασ καὶ τὴν τοῦ πλήθουσ ὀργήν, καὶ ταῖσ ἄκραισ ὅμοιον ταῖσ ποιούσαισ τοὺσ λιμένασ, αἵτινεσ ἅπασαν ἐκδέχονται τὴν βίαν τῆσ θαλάττησ, τὸ δὲ ἐντὸσ ἀκίνητον καὶ γαληνὸν φυλάττουσι, κἀκεῖνον ἐκκεῖσθαι τῷ δήμῳ, κἂν ὀργισθῆναί ποτε θέλῃ κἂν κακῶσ εἰπεῖν κἂν ὁτιοῦν ποιῆσαι, πάσχειν δὲ μηδὲν ὑπὸ τῶν τοιούτων θορύβων, μήτε ἂν ἐπαινῆται, διὰ τοῦτο ἐπαίρεσθαι, μήτε ἂν ὑβρίζεσθαι δοκῇ, ταπεινοῦσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 43:1)
οὐ γὰρ ἐν τοῖσ καύμασιν αὔξεσθαι, κατὰ τὸν χειμῶνα δὲ ταπεινοῦσθαι διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 10:2)
διόπερ ἀπὸ τούτων τῶν χρόνων ἤρξατο ταπεινοῦσθαι μὲν τὰ περὶ τὰσ Θήβασ, αὔξεσθαι δὲ τὰ περὶ τὴν Μέμφιν, ἑώσ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 50 6:2)
τοὺσ δὲ καλάμουσ, ἐξ ὧν ὁ καρπὸσ τῆσ τροφῆσ γίνεται, φασὶ σπιθαμιαίουσ ὄντασ τὸ πάχοσ κατὰ τὰσ τῆσ σελήνησ ἀναπληρώσεισ ἀναπληροῦσθαι, καὶ πάλιν κατὰ τὰσ ἐλαττώσεισ ἀνὰ λόγον ταπεινοῦσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 59 8:2)
ἐὰν δὲ καταθέμενοι τὰ ὅπλα κατέλθωσιν εἰσ τὴν πόλιν καὶ παράσχωσιν ὑμῖν βουλεύσασθαι περὶ σφῶν αὐτῶν, καθ’ ἡσυχίαν ἐξετάσαντασ τότε χρῆσθαι μετριότητι πρὸσ αὐτοὺσ εἰδότασ, ὅτι πᾶν τὸ ἀνόητον, ἄλλωσ τε κἂν ὄχλοσ ᾖ, πρὸσ μὲν τοὺσ ταπεινοὺσ αὔθαδεσ γίνεσθαι φιλεῖ, πρὸσ δὲ τοὺσ αὐθάδεισ ταπεινοῦσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 64 5:1)
συμπέσοι δ’ αὐτοῖσ ὀλίγα τε καὶ πρὸσ ὀλίγον, ὑφ’ ὧν ταπεινοῦσθαι δοκοῦντεσ εἶτ’ ἀνθήσουσιν ἐπὶ φόβῳ τῶν ἐπαγαγόντων αὐτοῖσ τὰσ βλάβασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 161:2)
οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα καὶ περισσεύειν·
(PROS FILIPPHSIOUS, chapter 2 71:2)
διαίρεσθαι πρὸσ ἀλαζονείαν ἢ ταπεινοῦσθαι καὶ καταπίπτειν πρὸσ οἴκτουσ καὶ ὀλοφυρμοὺσ διὰ τὴν τῆσ ψυχῆσ ἀσθένειαν καὶ τὸν ἐμφυόμενον ἡμῖν τοῦ θανάτου φόβον παρὰ τὴν ἄγνοιαν τῶν εἰωθότων ἐν τῷ βίῳ συμβαίνειν κατὰ τὴν τῆσ ἀνάγκησ ἢ πεπρωμένησ μοῖραν.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 29 2:1)
οἱ δ’ οὕτω πεφύκασιν ἀτυχεῖσ πρὸσ τὸ καλόν, ὥστε φίλοισ μὲν ἐνδόξοισ ἀγάλλεσθαι καὶ μέγα φρονεῖν ἂν ξένουσ ἡγεμονικοὺσ καὶ πλουσίουσ ἔχωσι, τὰσ δὲ τῶν ἀδελφῶν λαμπρότητασ αὑτῶν ἀμαυρώσεισ νομίζειν καὶ πατέρων μὲν εὐτυχίαισ ἐπαίρεσθαι καὶ στρατηγίαισ προπάππων λεγομέναισ, ὧν οὐδὲν ἀπέλαυσαν οὐδὲ μετέσχον, ἀδελφῶν δὲ κληρονομίαισ καὶ ἀρχαῖσ καὶ γάμοισ ἐνδόξοισ ἀθυμεῖν καὶ ταπεινοῦσθαι.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 14 1:2)
καὶ πατέρων μὲν εὐτυχίαισ ἐπαίρεσθαι καὶ στρατηγίαισ προπάππων λεγομέναισ, ὧν οὐδὲν ἀπέλαυσαν οὐδὲ μετέσχον, ἀδελφῶν δὲ κληρονομίαισ καὶ ἀρχαῖσ καὶ γάμοισ ἐνδόξοισ ἀθυμεῖν καὶ ταπεινοῦσθαι.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 14 6:1)
καὶ κίβδηλον ἐχόντων τὸ γένοσ σφάλλεσθαι καὶ ταπεινοῦσθαι πέφυκε, καὶ μάλ’ ὀρθῶσ ὁ λέγων ποιητήσ φησι δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνόσ τισ ᾖ, ὅταν συνειδῇ μητρὸσ ἢ πατρὸσ κακά ὥσπερ ἀμέλει μεγαλαυχίασ ἐμπίπλανται καὶ φρυάγματοσ οἱ γονέων διασήμων.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 2 5:1)
οὐ γὰρ μόνον ἀλαζονείαν καὶ κενότητα καὶ φιλοτιμίαν ἐκπέφευγε τῷ λέγειν τηνικαῦτα περὶ αὑτοῦ τι σεμνόν, ἀλλὰ καὶ φρόνημα καὶ μέγεθοσ ἀρετῆσ διαδείκνυσι, τῷ μὴ ταπεινοῦσθαι ταπεινούσησ;
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 4 1:1)
οἱ δὲ ἐλέγχεσθαι τῇ λαμπρότητι καὶ ταπεινοῦσθαι τῇ δυνάμει τοῦ Δίωνοσ οἰόμενοι, ταύτην εὐθὺσ ἀρχὴν λαβόντεσ, οὐδεμιᾶσ ἐφείδοντο φωνῆσ ᾗ τὸ μειράκιον ἐξαγριαίνειν ἔμελλον πρὸσ αὐτόν, ὡσ ὑπερχόμενον διὰ τῆσ θαλάττησ τυραννίδα καὶ περισπῶντα ταῖσ ναυσὶ τὴν δύναμιν εἰσ τοὺσ Ἀριστομάχησ παῖδασ, ἀδελφιδοῦσ ὄντασ αὐτῷ.
(플루타르코스, Dion, chapter 7 1:2)
τῷ μὲν γὰρ Λυκούργῳ καὶ πόλιν οἰκοῦντι καθαρὰν ὄχλου ξενικοῦ καὶ χώραν κεκτημένῳ πολλοῖσι πολλήν, δὶσ τοσοῖσδε πλείονα, κατ’ Εὐριπίδην, καὶ τὸ μέγιστον, εἱλωτικοῦ πλήθουσ, ὃ βέλτιον ἦν μὴ σχολάζειν, ἀλλὰ τριβόμενον ἀεὶ καὶ πονοῦν ταπεινοῦσθαι, περικεχυμένου τῇ Λακεδαίμονι, καλῶσ εἶχεν ἀσχολιῶν ἐπιπόνων καὶ βαναύσων ἀπαλλάξαντα τοὺσ πολίτασ συνέχειν ἐν τοῖσ ὅπλοισ, μίαν τέχνην ταύτην ἐκμανθάνοντασ καὶ ἀσκοῦντασ·
(플루타르코스, Σόλων, chapter 22 2:1)
καὶ διηγήσατο Ἀμὰν τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ Ζωσάρᾳ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ καὶ τοῖσ φίλοισ, καὶ εἶπαν πρὸσ αὐτὸν οἱ φίλοι καὶ ἡ γυνή. εἰ ἐκ γένουσ Ἰουδαίων Μαρδοχαῖοσ, ἦρξαι ταπεινοῦσθαι ἐνώπιον αὐτοῦ, πεσὼν πεσῇ καὶ οὐ μὴ δύνῃ αὐτὸν ἀμύνασθαι, ὅτι Θεὸσ ζῶν μετ̓ αὐτοῦ.
(70인역 성경, 에스테르기 6:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION