헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ ἀφαιρεῖν τὰσ ἐπιβολὰσ καὶ αὐτοῖσ χρῆσθαι τοῖσ ὀνόμασι καὶ ἀκολουθεῖν τῶν πραγμάτων τῇ φύσει καὶ μὴ δεδιέναι τὴν σμικρότητα αὐτῶν καὶ ταπεινότητα ἁπλῆσ ψυχῆσ καὶ γενναίασ, ὅθεν καὶ λόγων τέχναι εὑρέθησαν, ἐξ ὧν ἐδυνήθη μέγεθοσ προσλαβεῖν καὶ τὰ μὴ ἔχοντα ἐν αὑτοῖσ φύσει μεγέθη, καὶ ποτὲ μὲν τοιαῦτα εἶναι τὰ ἐν αὐτοῖσ ἐμφαινόμενα, τὰ δὲ καὶ ψεῦδόσ τι ἐμφαίνειν, ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο, ἀεὶ σὺ ἐπισκώπτεισ ἡμᾶσ, ὅτι σὺ μὲν Πρωταγόρᾳ πολὺ ἀργύριον δέδωκασ ἐπὶ σοφίᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 2:3)
ὑμεῖσ τοίνυν μὴ πεπτωκυῖαν τὴν πόλιν ἔτι μᾶλλον ἐπικαταβάλητε, ταπεινότητα τῷ καιρῷ προσθέντεσ, ἀλλ’ ἐπειδήπερ προκατέδυ πληγεῖσα, ὑμεῖσ οἱ λοιποὶ μένετε ἐν ὑμῶν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 4:8)
καίτοι ταῦτα πότερον ἀργίαν καὶ δειλίαν καὶ ἀνανδρείαν καὶ ταπεινότητα καὶ νωθείαν εἰσάγοντοσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν ἦν, ἢ δέδοικα μή τι καὶ ἀλλοῖον εἴπῃ τισ, πλήν γε ὅσον οὐκ ὀρθῶσ ἐρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 22:9)
εἰ γὰρ μὴ προστησόμεθα μήτε πολλῶν μήτε ὀλίγων, μήτε οἰκίασ μήτε ἡμῶν αὐτῶν, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, μηδὲ κινήσει μηδένα ἡμῶν μήτε χρεία πατρίδοσ μήτε ἑστία πατρῴα μήτ’ οἰκέται ὁρῶντεσ εἰσ ἡμᾶσ μήτ’ ἄλλο τῶν ἀνθρωπίνων μηδὲν, ἀλλ’ οὕτωσ φυγῇ φευξούμεθα τὰ πράγματα καὶ καθεδούμεθα ὥσπερ ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι, τῆσ γῆσ οὐδὲν προσαπτόμενοι, οὐδὲ φροντίζοντεσ οὐδενὸσ πράγματοσ, οὐδ’ ἂν προσαγγέλλῃ τισ ἡμῖν ἅπερ τῷ Μελεάγρῳ, ἄνδρασ μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τ’ ἄλλοι ἄγουσι βαθυζώνουσ τε γυναῖκασ, ἀλλὰ πάντα ταῦτα ἀνελευθερίαν καὶ ταπεινότητα εἶναι καταγνωσόμεθα, καὶ πρὸσ ἅπανθ’ ἡμῖν οὗτοσ ὁ λόγοσ ἀρκέσει, τὸ διακονεῖν ταῦτ’ εἶναι καὶ ὑπηρετεῖν καὶ τὸ ἀδικεῖσθαι κρεῖττον ἢ ἀδικεῖν, ἄλλο τι ἢ τῶν ἀψύχων ἐγγύτατα ζῆν λείπεται, καὶ τοῖσ κάμνουσι παραπλησίωσ, ὅταν αὐτοῖσ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ἡσυχάζειν ἐπιταχθῇ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 38:8)
δεῖ δὲ πρέπον εἶναι καὶ γὰρ τοῦ πρέποντοσ κατ’ ἀξίαν καὶ πρέπον καὶ περὶ ὃ οἱο͂ν περὶ οἰκέτου γάμον ἕτερον τὸ πρέπον καὶ περὶ ἐρωμένου καὶ αὐτῷ, εἴπερ ἐπὶ τοσοῦτον ἢ τοιοῦτον, οἱο͂ν τὴν θεωρίαν οὐκ ᾤετο Θεμιστοκλεῖ πρέπειν, ἣν ἐποιήσατο Ὀλυμπίαζε, διὰ τὴν προϋπάρξασαν ταπεινότητα, ἀλλὰ Κίμωνι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 121:3)
καὶ τὸ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ αὖθισ Ἀθηναίων πταῖσμα ναυτικόν τε ἦν καὶ ἡ πόλισ οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ τῶν μακρῶν τειχῶν καθαιρέσει καὶ νεῶν τῶν πολλῶν παραδόσει καὶ στερήσει τῆσ ἀρχῆσ ἐσ ταπεινότητα ἀφικομένη τό τε σχῆμα τὸ πάτριον ὅμωσ ἐφύλαξε καὶ τὴν δύναμιν οὐ διὰ μακροῦ τὴν πάλαι ἀνέλαβεν, ὡσ τά τε μακρὰ τείχη ἐκτειχίσαι καὶ τῆσ θαλάσσησ αὖθισ ἐπικρατῆσαι καὶ, τοὺσ τότε φοβερούσ σφισι Λακεδαιμονίουσ καὶ παῤ ὀλίγον ἐλθόντασ ἀφανίσαι τὴν πόλιν αὐτοὺσ ἐν τῷ μέρει ἐκ τῶν ἐσχάτων κινδύνων διασώσασθαι.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 9 3:1)
οὔκουν εἰκὸσ ξύμπαντα ταῦτα ἀναταράσσοντασ τοὺσ μὲν ἀνθρώπουσ ἐσ σχῆμα ὑπέρογκον καθιστάναι τῶν τιμῶν ταῖσ ὑπερβολαῖσ, τοὺσ θεοὺσ δὲ τό γε ἐπὶ σφίσιν ἐσ ταπεινότητα οὐ πρέπουσαν καταβάλλειν τὰ ἴσα ἀνθρώποισ τιμῶντασ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 4:1)
εἰ δὲ ὑπὲρ Κύρου τοῦ Καμβύσου λέγεται πρῶτον προσκυνηθῆναι ἀνθρώπων Κῦρον καὶ ἐπὶ τῷδε ἐμμεῖναι Πέρσαισ τε καὶ Μήδοισ τήνδε τὴν ταπεινότητα, χρὴ ἐνθυμεῖσθαι ὅτι τὸν Κῦρον ἐκεῖνον Σκύθαι ἐσωφρόνισαν, πένητεσ ἄνδρεσ καὶ αὐτόνομοι, καὶ Δαρεῖον ἄλλοι αὖ Σκύθαι, καὶ Ξέρξην Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ Ἀρτοξέρξην Κλέαρχοσ καὶ Ξενοφῶν καὶ οἱ ξὺν τούτοισ μύριοι, καὶ Δαρεῖον τοῦτον Ἀλέξανδροσ μὴ προσκυνούμενοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 9:1)
ἔνιοι δὲ διὰ τὴν ταπεινότητα τῆσ χώρασ οὐ δυνάμενοι προϊδέσθαι τὴν γῆν λανθάνουσιν ἑαυτοὺσ ἐκπίπτοντεσ οἱ μὲν εἰσ ἑλώδεισ καὶ λιμνάζοντασ τόπουσ, οἱ δ’ εἰσ χώραν ἔρημον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 31 5:1)
οὗτοσ μὲν οὖν δι’ ἀνανδρίαν καὶ ταπεινότητα ψυχῆσ τήν τε περιβόητον τυραννίδα καὶ δεδεμένην, ὡσ ἔφασαν, ἀδάμαντι τὸν εἰρημένον τρόπον ἀπέλιπε καὶ κατεβίωσεν ἀπορούμενοσ ἐν Κορίνθῳ, τὸν δ’ ἴδιον βίον καὶ τὴν μεταβολὴν ἔσχε παράδειγμα τοῖσ καυχωμένοισ ἀφρόνωσ ἐπὶ ταῖσ εὐτυχίαισ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 70 3:1)
κατάπληξιν δὲ καὶ ταπεινότητα καὶ δουλείαν καὶ ἀτερπίαν καὶ δυσθυμίαν καὶ περιλυπίαν καὶ πᾶσαν τὴν κατὰ κακίαν πρᾶξιν τελικά·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 97:6)
καθεζόμενοσ, εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖσ ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοισ ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν ἀριστοκρατικὴν οὕτωσ φανῆναι τὴν πολιτείαν, ὥστε μήτε δημάρχων δεηθῆναι τοὺσ διὰ πενίαν ἢ δυσγένειαν ἢ ἄλλην τινὰ ταπεινότητα ὑπὸ τῶν κρειττόνων κατισχυομένουσ, μήτε καινῆσ νομοθεσίασ πόθον ἔχειν ἔτι τοὺσ ἐν ἰσηγορίᾳ πολιτεύεσθαι βουλομένουσ, ἀλλ’ ἀγαπᾶν τε καὶ χαίρειν ἅπαντασ ἐπὶ τῇ τότε κατασχούσῃ τὴν πόλιν εὐνομίᾳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 19 2:1)
ὅσοισ δὲ δι’ ἀνανδρίαν τε καὶ ταπεινότητα ψυχῆσ πάντ’ ἐφαίνετο τοῦ τεθνάναι τὰ δεινὰ μετριώτερα, ῥίψαντεσ τὰ ὅπλα παρεδίδοσαν τοῖσ κεκρατηκόσιν ἑαυτούσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 13 6:2)
πολλὰ δὲ πρῶτον ὠνείδισεν τὸν Ἡρώδην εἰσ ταπεινότητα καί τοι τοῦ βασιλέωσ, ἦν γὰρ ἄποπτα αὐτῷ τὰ γινόμενα, δεξιάν τε προτείνοντοσ καὶ πᾶσαν ἄδειαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 543:1)
ὁ δὲ πρὸσ οὐδὲν ἐνδοὺσ τῶν λεγομένων ἀλλὰ καὶ προσονειδίσασ τὸν Ἡρώδην εἰσ ταπεινότητα ἐπὶ τοῖσ παισὶν ἀναιρεῖ καὶ τὴν γυναῖκα καὶ καταβαλὼν κατὰ τοῦ κρημνοῦ τοὺσ νεκροὺσ τελευταῖον ἑαυτὸν ἔρριψεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 451:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION