헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶπε δέ, ὡσ ἐψευδολόγουν φάσκων ὀλίγων ἡμερῶν τὰσ Θήβασ ἔσεσθαι ταπεινάσ, καὶ τοὺσ Εὐβοέασ ὡσ ἐφόβουν, προάγων εἰσ ἐλπίδασ κενὰσ ὑμᾶσ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1191)
καὶ γάρ τοι παραχρῆμα, ἀντὶ μὲν τοῦ Θεσπιὰσ καὶ Πλαταιὰσ ἰδεῖν οἰκιζομένασ, Ὀρχομενὸν καὶ Κορώνειαν ἠκούσατ’ ἠνδραποδισμένασ, ἀντὶ δὲ τοῦ τὰσ Θήβασ ταπεινὰσ γενέσθαι καὶ περιαιρεθῆναι τὴν ὕβριν καὶ τὸ φρόνημα αὐτῶν, τὰ τῶν συμμάχων τῶν ὑμετέρων Φωκέων τείχη κατεσκάπτετο·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 415:2)
τὸ δὲ μὴ μόνον εἴκειν τῇ φορᾷ τῆσ διανοίασ, ἀλλὰ καὶ προσμηχανᾶσθαί τινα ἔξωθεν, οἱο͂ν μέλαιναν ἐσθῆτα καὶ συμπλοκὰσ χειρῶν καὶ ταπεινὰσ καθέδρασ, ὡσ ὑπὸ τούτων πάντων ἀναγκάζεσθαι τρόπον τινὰ τὴν διάνοιαν μηδέποτε ἀφίστασθαι τῆσ λύπησ, ἀλλ̓ ἀεὶ μνημονεύειν καὶ λυπεῖσθαι, διεγνωκότασ δὴ ἔσεσθαί τινα ἀπαλλαγὴν τούτου καὶ μὴ πάντωσ ἀεὶ φαίνεσθαί τινα αἰτίαν τοῦ πάθουσ, οὐχὶ σφόδρα εὐήθεσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 3:1)
ἐν ἔθει γὰρ εἶναι τοῖσ Ἀκραγαντίνοισ πρὸσ μὲν τὰσ ἐπιδόξουσ πόλεισ ἀποστέλλειν τοὺσ κρατίστουσ τῷ κάλλει, πρὸσ δὲ τὰσ ταπεινὰσ καὶ λίαν εὐτελεῖσ ὁμοίουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 83 5:4)
καὶ πάνυ ταπεινὰσ τὰσ πρώτασ ἀφορμὰσ λαβούσησ καὶ οὐκ ἀξίασ ἱστορικῆσ ἀναγραφῆσ, οὐ πολλαῖσ δὲ γενεαῖσ πρότερον εἰσ ἐπιφάνειαν καὶ δόξαν ἀφιγμένησ, ἐξ οὗ τάσ τε Μακεδονικὰσ καθεῖλε δυναστείασ καὶ τοὺσ Φοινικικοὺσ κατώρθωσε πολέμουσ, ἐξόν μοι τῶν ἐνδόξων τινὰ λαβεῖν αὐτῆσ ὑποθέσεων, ἐπὶ τὴν οὐδὲν ἔχουσαν ἐπιφανὲσ ἀρχαιολογίαν ἀπέκλινα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 4 2:1)
ἡμᾶσ αἰτεῖσθαι παρ’ αὐτοῦ, ἀλλ’ ἄφετε τὰσ ἐλεεινάσ, ὡσ πεπτώκαμεν ὑπὸ τῆσ τύχησ, κεῖσθαι ταπεινὰσ μηθὲν ἔτι πλέον ἀσχημονούσασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 42 4:1)
ἐὰν δὲ διδάσκῃσ αὐτούσ, ὅτι πᾶσα μὲν εἰρήνη παντόσ ἐστι πολέμου κρείττων, σύμβασισ δὲ φίλων κατὰ τὸν ἑκούσιον γινομένη τρόπον τῶν ὑπ’ ἀνάγκησ συγχωρηθέντων βεβαιοτέρα, καὶ ὅτι σωφρόνων ἐστὶν ἀνθρώπων, ὅταν μὲν εὖ πράττειν δοκῶσι, ταμιεύεσθαι τὰσ τύχασ, ὅταν δ’ εἰσ ταπεινὰσ καὶ φαύλασ ἔλθωσι, μηθὲν ὑπομένειν ἀγεννέσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 48 6:1)
οἷσ δὲ μὴ ἐγένετο πρόνοια τούτου τοῦ μέρουσ, οἳ μὲν ταπεινάσ, οἳ δὲ κατακεκλασμένασ, οἳ δ’ ἄλλην τινὰ αἰσχύνην καὶ ἀμορφίαν ἐχούσασ ἐξήνεγκαν τὰσ γραφάσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1854)
τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 83)
ὁ μέν γε Σκύθησ πάσασ τὰσ θυσίασ ἀφεὶσ καὶ ἡγησάμενοσ ταπεινὰσ αὐτοὺσ τοὺσ ἀνθρώπουσ τῇ Ἀρτέμιδι παρίστησι καὶ οὕτωσ ποιῶν ἀρέσκει τὴν θεόν.
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 13:5)
τὰ μὲν γὰρ χαύνουσ τὰσ ψυχὰσ καὶ θρασείασ ποιεῖ, τὰ δὲ ταπεινάσ τε καὶ ἀνελευθέρουσ.
(플라톤, Laws, book 5 15:1)
οὐ γὰρ ἔστι τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀκήρυκτοσ καὶ ἄσπονδοσ πρὸσ τὰσ παρὰ τῶν φίλων δωρεὰσ πόλεμοσ, ἀλλὰ τὰσ εἰσ ἀπόθεσιν καὶ πλεονεξίαν ἀγεννεῖσ ἡγούμενοι καὶ ταπεινάσ, ὅσαι φιλοτιμίασ τινὸσ ἀκερδοῦσ ἔχονται καὶ λαμπρότητοσ οὐκ ἀπωθοῦνται.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 1 5:1)
τἀναντία γὰρ τῇ Ἰβηρίᾳ θινώδεισ εἶναι καὶ ταπεινὰσ τὰσ πλείστασ, ὀρθῶσ λέγων.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 3 6:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION