헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἑκατὸν δὲ καὶ πεντήκοντα τριήρεισ λαβόντα ἐκ τῶν νεωρίων μὴ κατακεκομικέναι, καὶ ταῦτα ὑμῖν ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ἀεὶ τοῖσ Χάρητοσ οἱ κατήγοροι δεικνύουσι, χίλια δὲ καὶ πεντακόσια τάλαντα οὐκ εἰσ στρατιώτασ, ἀλλ’ εἰσ ἡγεμόνων ἀλαζονείασ ἀνηλωκέναι, Δηιάρην τε καὶ Δηίπυρον καὶ Πολυφόντην, δραπέτασ ἀνθρώπουσ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ συνειλεγμένουσ, καὶ χωρὶσ εἰσ τοὺσ περὶ τὸ βῆμα καὶ τὴν ἐκκλησίαν μισθοφόρουσ, οἳ τοὺσ μὲν ταλαιπώρουσ νησιώτασ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἑξήκοντα τάλαντα εἰσέπραττον σύνταξιν, κατῆγον δὲ τὰ πλοῖα καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἐκ τῆσ κοινῆσ θαλάττησ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 711)
μὴ πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν, ἱκετεύω ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Αθηναῖοι, μὴ τρόπαιον ἵστατε ἀφ’ ὑμῶν αὐτῶν ἐν τῇ τοῦ Διονύσου ὀρχήστρᾳ, μηδ’ αἱρεῖτε παρανοίασ ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων, μηδ’ ὑπομιμνῄσκετε τῶν ἀνιάτων καὶ ἀνηκέστων κακῶν τοὺσ ταλαιπώρουσ Θηβαίουσ, οὓσ φεύγοντασ διὰ τοῦτον ὑποδέδεχθε τῇ πόλει, ὧν ἱερὰ καὶ τέκνα καὶ τάφουσ ἀπώλεσεν ἡ Δημοσθένουσ δωροδοκία καὶ τὸ βασιλικὸν χρυσίον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1561)
τοιαῦτα ἀπεργάζεται τοὺσ ταλαιπώρουσ ἡ πρὸσ τῇ μέθῃ ἀπαιδευσία.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 53 2:2)
οὐδ’ ἂν εἰπεῖν δύναιτ’ οὐδεὶσ ὅσα τοὺσ ταλαιπώρουσ Ὀλυνθίουσ πρότερον δοὺσ Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ πόλλ’ ἕτερα·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 73:3)
οὐδ’ ἂν εἰπεῖν δύναιτ’ οὐδεὶσ ὅσα τοὺσ ταλαιπώρουσ Ὀλυνθίουσ πρότερον δοὺσ Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ πόλλ’ ἕτερα·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 73:3)
ὅπερ πρότερον συνέβη, ὅτε τοὺσ ταλαιπώρουσ Φωκέασ ἐποίησ’ ἀπολέσθαι τὰ ψευδῆ δεῦρ’ ἀπαγγείλασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 213:3)
ἁπάντων γὰρ ὑμῶν τουτωνὶ καὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων οὕτω δεινὰ καὶ σχέτλι’ ἡγουμένων τοὺσ ταλαιπώρουσ πάσχειν Φωκέασ ὥστε μήτε τοὺσ ἐκ τῆσ βουλῆσ θεωροὺσ μήτε τοὺσ θεσμοθέτασ εἰσ τὰ Πύθια πέμψαι, ἀλλ’ ἀποστῆναι τῆσ πατρίου θεωρίασ, οὗτοσ εἰσ τἀπινίκια τῶν πραγμάτων καὶ τοῦ πολέμου, ἃ Θηβαῖοι καὶ Φίλιπποσ ἔθυον, εἱστιᾶτ’ ἐλθὼν καὶ σπονδῶν μετεῖχε καὶ εὐχῶν, ἃσ ἐπὶ τοῖσ τῶν συμμάχων τῶν ὑμετέρων τείχεσι καὶ χώρᾳ καὶ ὅπλοισ ἀπολωλόσιν ηὔχετ’ ἐκεῖνοσ, καὶ συνεστεφανοῦτο καὶ συνεπαιώνιζεν Φιλίππῳ καὶ φιλοτησίασ προὔπινεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 166:2)
εἰσ Πελοπόννησον δ’ εἰσελθὸν τὰσ ἐν Ἤλιδι σφαγὰσ πεποίηκε, καὶ τοσαύτησ παρανοίασ καὶ μανίασ ἐνέπλησε τοὺσ ταλαιπώρουσ ἐκείνουσ ὥσθ’, ἵν’ ἀλλήλων ἄρχωσι καὶ Φιλίππῳ χαρίζωνται, συγγενεῖσ αὑτῶν καὶ πολίτασ μιαιφονεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 341:3)
ἔσθ’ ὅστισ ἂν τὸν Ἀτρεστίδαν τότε μισήσασ διὰ τοὺσ τῶν Ὀλυνθίων παῖδασ καὶ γύναια, ταὐτὰ Φιλοκράτει νῦν πράττειν ὑπέμεινεν, ὃσ γυναῖκασ ἐλευθέρασ τῶν Ὀλυνθίων ἤγαγε δεῦρ’ ἐφ’ ὕβρει, καὶ οὕτωσ ἐπὶ τῷ βδελυρῶσ βεβιωκέναι γιγνώσκεται ὥστε μηδὲν ἔμ’ αἰσχρὸν εἰπεῖν νυνὶ περὶ αὐτοῦ δεῖν μηδὲ δυσχερέσ, ἀλλὰ τοσοῦτον εἰπόντοσ μόνον, ὅτι Φιλοκράτησ γυναῖκασ ἤγαγε, πάντασ ὑμᾶσ εἰδέναι καὶ τοὺσ περιεστηκότασ τὰ μετὰ ταῦτα, καὶ ἐλεεῖν εὖ οἶδ’ ὅτι τὰσ ἀτυχεῖσ καὶ ταλαιπώρουσ ἀνθρώπουσ, ἃσ οὐκ ἠλέησεν Αἰσχίνησ, οὐδ’ ἐδάκρυσεν ἐπὶ ταύταισ τὴν Ἑλλάδα, εἰ παρὰ τοῖσ συμμάχοισ ὑπὸ τῶν πρέσβεων ὑβρίζονται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 398:1)
τίνοσ οὖν εἵνεκ’ ἀφεὶσ τὸ τὰ χωρία δημεύειν καὶ τὰσ οἰκίασ καὶ ταῦτ’ ἀπογράφειν, ἔδεισ καὶ ὕβριζεσ πολίτασ ἀνθρώπουσ καὶ τοὺσ ταλαιπώρουσ μετοίκουσ, οἷσ ὑβριστικώτερον ἢ τοῖσ οἰκέταισ τοῖσ σαυτοῦ κέχρησαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 68:3)
τίνοσ οὖν ἕνεκ’, ὦ κάκιστοι πάντων ἀνθρώπων, ἀφέντεσ τὸ τὰ χωρία δημεύειν καὶ τὰσ οἰκίασ καὶ ταῦτ’ ἀπογράφειν, ἐδεῖτε καὶ ὑβρίζετε πολίτασ ἀνθρώπουσ καὶ τοὺσ ταλαιπώρουσ μετοίκουσ, οἷσ ὑβριστικώτερον ὑμεῖσ ἢ τοῖσ οἰκέταισ τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν ἐχρῆσθε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 234:3)
καὶ τοιαῦτα ποιῶν τοὺσ ταλαιπώρουσ ἰδιώτασ οἰέται δεῖν ἀπαγαγεῖν, ἵνα δῆλον ὅτι μηδεὶσ ἐργάζηται τὸ λοιπόν, ἀλλ’ οἱ μὲν ἔξω λῃστεύωσιν, οἱ δ’ ἐν τῇ πόλει λωποδυτῶσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 48:1)
οὐ μόνον δὲ οὐδὲν οἰόνται διαφέρειν αὑτῶν οὐδ’ ἱκανοὺσ εἶναι περὶ πραγμάτωνσπουδαίων διαλέγεσθαι,ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν οὐδὲ σωφρονεῖν ἡγοῦνται, μαινομένουσ δέ τινασ ἀνθρώπουσ καὶ ταλαιπώρουσ εἶναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 2:2)
ἐτίμα τε γὰρ τοὺσ θεοὺσ ὡσ οὐδεὶσ ἄλλοσ καὶ παιᾶνα ἐποίησεν εἰσ τὸν Ἀπόλλω καὶ τὴν Ἄρτεμιν, καὶ τοὺσ νέουσ ἐκώλυε διαφθείρεσθαι οὐ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοὺσ πρεσβυτέρουσ ὀνειδίζων καὶ προφέρων αὐτοῖσ, εἴ τισ ἄπληστοσ ἢ ἀκόλαστοσ ἢ τὰ τῆσ πόλεωσ ἠργολάβει, τοὺσ μὲν ἀπολύων ἐπ̓ ἀργυρίῳ, τοὺσ δὲ συκοφαντῶν, τοὺσ δὲ νησιώτασ τοὺσ ταλαιπώρουσ λεηλατῶν ἐπὶ προφάσει φόρων ἢ καταλογῇ στρατιωτῶν, ὥσπερ ἔνιοι ποιοῦσι παῤ ἡμῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 17:1)
ὡ̓͂ Ζεῦ,̓ τί δῆτα τοὺσ ταλαιπώρουσ βροτοὺσ φρονεῖν λέγουσι;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 11:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION