헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἕξουσι δ’ ἣν λάβωσιν ἐν ταφῇ χθονόσ, πατρὸσ κατ’ εὐχὰσ δυσπότμωσ φορούμενοι.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode23)
Πομπήιοσ δ’ ἐσ μὲν τὸ σῶμα τοῦ Μιθριδάτου χορηγίαν ἔδωκε, καὶ θάψαι βασιλείῳ ταφῇ τοῖσ θεραπευτῆρσιν αὐτοῦ προσέταξε, καὶ ἐν Σινώπῃ τοῖσ βασιλείοισ ἐνθέσθαι τάφοισ, ἀγάμενοσ αὐτὸν τῆσ μεγαλουργίασ ὡσ τῶν καθ’ αὑτὸν βασιλέων ἄριστον·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 7:3)
ζῶντι μὲν Δαρείῳ τοιαῦτα ξυνηνέχθη, τελευτήσαντι δὲ ταφή τε ἡ βασιλικὴ καὶ τῶν παίδων ὁποία καὶ βασιλεύοντοσ αὐτοῦ τροφή τε παῤ Ἀλεξάνδρου καὶ παίδευσισ, καὶ γαμβρὸσ Ἀλέξανδροσ.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 22 6:1)
χιλίων ταφὴ Ἀθηναίων μαρτυρεῖ μοι, κηδευθεῖσα ταῖσ τῶν ἐναντίων χερσίν, ἃσ ἀντὶ πολεμίων φιλίασ ἐποίησα τοῖσ ἀποθανοῦσιν.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 9:1)
ὃσ τὸν μὲν Καρύστιον, τὸν πρόξενον τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ, ὑπὲρ οὗ ὑμεῖσ τρεῖσ πρέσβεισ ἐπέμψατε ἀπαιτοῦντεσ, τοῦτον τὸν ἄνδρα ἐκεῖνοσ οὕτω σφόδρα ὑμῖν ἐβούλετο χαρίσασθαι, ὥστ’ ἀπέκτεινε καὶ οὐδ’ ἀναίρεσιν ἔδωκεν, ἵνα ταφῇ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 49:2)
ἐπειδὴ γὰρ ἐτελεύτησεν ὁ Λεωκράτησ καὶ ἡ ταφὴ ἐγένετο αὐτῷ, πορευομένων ἡμῶν εἰσ τὰ κτήματα διὰ τὸ ἄπαιδά τε τὸν ἄνδρα καὶ ἄγαμον τετελευτηκέναι, ἐξήγαγε Λεώστρατοσ οὑτοσὶ φάσκων αὑτοῦ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 39:1)
ὅταν γὰρ τελευτήσασ ταφῇ μεγαλοπρεπῶσ, ζητοῦσιν οἱ περὶ ταῦτ’ ὄντεσ ἱερεῖσ μόσχον ἔχοντα κατὰ τὸ σῶμα παράσημα τὰ παραπλήσια τῷ προϋπάρξαντι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 85 1:2)
θάπτεται δ’ εἰσ Ῥώμην κομισθεὶσ ἐντίμῳ ταφῇ καὶ χοὰσ αὐτῷ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἡ πόλισ ἐπιτελεῖ δημοσίᾳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 52 7:1)
καὶ αὐτὸν ἔθαψεν ἡ πόλισ δημοσίᾳ καὶ καλλίστῃ πάντων ἀνθρώπων καὶ λαμπροτάτῃ ταφῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 96 2:1)
τὴν γοῦν Αἰάντοσ καὶ Ὀδυσσέωσ πάλην ἐπὶ τῇ Πατρόκλου ταφῇ γενομένην ἀφηγούμενόσ φησι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 4:3)
τρία γὰρ ἀθλήματα παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ Ἕλλησι ταῦτ’ ἦν, ὡσ Ὅμηροσ ἐπὶ τῇ Πατρόκλου δηλοῖ ταφῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 73 6:1)
οἵ τε γὰρ πρὸσ τὸν Ἀβεννῆρον φιλοστόργωσ διακείμενοι σφόδρ’ αὐτοῦ τὴν πρὸσ αὐτὸν τιμὴν ἀποθανόντα καὶ φυλακὴν τῆσ πίστεωσ ἠγάπησαν, ὅτι πάντων αὐτὸν ἀξιώσειεν τῶν νομιζομένων ὡσ συγγενῆ καὶ φίλον, ἀλλ’ οὐχ ὡσ ἐχθρὸν γενόμενον ὑβρίσειεν ἀκόσμῳ ταφῇ καὶ ἠμελημένῃ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 50:2)
ταφὴ δ’ ἦν τὸ προκομίσαντασ ἐκ τοῦ ἄστεοσ ῥῖψαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 646:4)
ὑμεῖσ δὲ ἦ μὴν μὴ παραμενεῖν ἐγγυήσασθε ἐπειδὰν ἀποθάνω, ἀλλὰ οἰχήσεσθαι ἀπιόντα, ἵνα Κρίτων ῥᾷον φέρῃ, καὶ μὴ ὁρῶν μου τὸ σῶμα ἢ καόμενον ἢ κατορυττόμενον ἀγανακτῇ ὑπὲρ ἐμοῦ ὡσ δεινὰ πάσχοντοσ, μηδὲ λέγῃ ἐν τῇ ταφῇ ὡσ ἢ προτίθεται Σωκράτη ἢ ἐκφέρει ἢ κατορύττει.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 927:2)
τελευτησάντων δὲ γονέων ταφὴ μὲν ἡ σωφρονεστάτη καλλίστη, μήτε ὑπεραίροντα τῶν εἰθισμένων ὄγκων μήτ’ ἐλλείποντα ὧν οἱ προπάτορεσ τοὺσ ἑαυτῶν γεννητὰσ ἐτίθεσαν, τάσ τε αὖ κατ’ ἐνιαυτὸν τῶν ἤδη τέλοσ ἐχόντων ὡσαύτωσ ἐπιμελείασ τὰσ κόσμον φερούσασ ἀποδιδόναι·
(플라톤, Laws, book 4 82:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION