헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τάξισ δὲ τάξιν παρεκάλει νεὼσ μακρᾶσ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 2:9)
φιλία γὰρ ἅδε τάξισ πτερύγων θοαῖσ ἁμίλλαισ προσέβα τόνδε πάγον, πατρῴασ μόγισ παρειποῦσα φρένασ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, choral, strophe 12)
Καρσουληίου δὲ καὶ Πάνσα τὰ στενὰ νυκτὸσ διαδραμόντων, ἅμα δ’ ἡμέρᾳ μόνοισ τοῖσ Ἀρείοισ καὶ πέντε ἄλλαισ τάξεσιν ἐσ τὴν χειροποίητον ὁδὸν ἐσβαλόντων, ἔτι καθαρευουσαν πολεμίων, καὶ τὸ ἕλοσ ἑκατέρωθεν ὂν περισκεπτομένων, ὅ τε δόναξ διακινούμενοσ ὑπωπτεύετο, καὶ ἀσπὶσ ἤδη που καὶ κράνοσ ἐξέλαμπε, καὶ ἡ στρατηγὶσ Ἀντωνίου τάξισ αὐτοῖσ αἰφνίδιον ἐπεφαίνετο ἐκ τοῦ μετώπου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 4:1)
τούτων δ’ ὄπισθεν ἡ δευτέρα τάξισ ἦν, Καρχηδόνιοί τε καὶ Λίβυεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 3:11)
" Λεύκολλοσ δὲ λόφον εὔκαιρον ἰδὼν ὄπισθεν τοῦ Τιγράνουσ, τοὺσ μὲν ἱππέασ ἐκ μετώπου προσέτασσεν ἐνοχλεῖν αὐτῷ καὶ περισπᾶν ἐφ’ ἑαυτοὺσ καὶ ὑποχωρεῖν ἑκόντασ, ἵνα τῶν βαρβάρων διωκόντων ἡ τάξισ παραλυθείη·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 7:7)
οἰκονομία δὲ λόγου ἐφ’ ἅπαντι ἡ ἁρμόζουσα τάξισ καὶ ἡ προσδοκία τῶν λεγομένων καὶ τὸ ἐξηρτῆσθαι ἀλλήλων τὰ νοήματα καὶ τὰ ἐπιχειρήματα ἐχόμενα τοῦ ὑποκειμένου, ἔτι δὲ καὶ τὰ ἄλλα θεωρήματα, ὅσα τῆσ ἀφελοῦσ οἰκονομίασ ἐστί, λέγω δή, ἐὰν μὲν ἓν κεφάλαιον ᾖ, ἄνευ προλήψεωσ εἰπόντα δεῖ τῶν ὑπὲρ αὐτοῦ ἐνδόξων οὕτωσ καταθεῖναι τὴν πρόληψιν, προλαβόντα τι κατὰ τοῦ ἀντιδίκου ἐνδόξων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ οἰκονομίασ. 2:1)
ὥστε νομίζειν χρὴ τοιαῦτ’ εἶναι πάντα τὰ δῶρα τῆσ Ἀθηνᾶσ τοῖσ ἀνθρώποισ, οἱᾶ πρὸσ τοὺσ πολέμουσ ἐστὶν, ὁπλιτῶν φάλαγξ καὶ τάξισ ἱππέων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 4:15)
ὦ τρὶσ ἐκεῖνοι καὶ πολλάκισ εὐδαίμονεσ, οἳ τὴν μόνην τῷ γένει τῷ τῶν ἀνθρώπων ἀποδοθεῖσαν ἀθανασίαν ἐν σοὶ καρπούμενοι, καὶ μετὰ τῆσ μνήμησ τῆσ ἑαυτῶν κλῆρόν σοι μεγαλοπρεπέστερον τῶν ὑπό τε γῆν καὶ περὶ γῆν θησαυρῶν καταλιπόντεσ τὴν ἑαυτῶν δόξαν, ἧσ ἐπιβιβάζει σε τὰ νῦν ἀσφαλῶσ θεὸσ αὐτὸσ ἐπιστὰσ αὐτὸν αἰτήσασ ὅσον αὐτόσ τε ἐβούλετο καὶ τοῦ γένουσ ἡ πρόσθεν ἀπῄτει τάξισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 6:6)
οὕτω τότε ἀρχῆσ οὔπω τάξισ ἦν, οὐδ’ εἰδότεσ αὐτὴν ἐδίωκον, ἀλλὰ καὶ περὶ μικρὰ καὶ οἱο͂ν ἐσχατιὰσ καὶ κλήρουσ ἔχοντεσ οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδ’ αὐτὰ ταῦτα διασώσασθαι διὰ τὴν τοῦ ἄρχειν ἀπειρίαν τε καὶ ἀδυναμίαν, οὔτε φιλανθρώπωσ ἄγοντεσ τὰσ πόλεισ οὔτ’ ἐγκρατῶσ ἔχειν δυνάμενοι, βαρεῖσ ἅμα καὶ ἀσθενεῖσ ὄντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 17:1)
ἀτεχνῶσ δὲ, ὥσπερ οἱ ποιηταὶ λέγουσι, πρὸ τῆσ Διὸσ ἀρχῆσ ἅπαντα στάσεωσ καὶ θορύβου καὶ ἀταξίασ εἶναι μεστὰ, ἐλθόντοσ δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν Διὸσ πάντα δὴ καταστῆναι, καὶ τοὺσ Τιτᾶνασ εἰσ τοὺσ κατωτάτω μυχοὺσ τῆσ γῆσ ἀπελθεῖν, συνωσθέντασ ὑπ’ αὐτοῦ τε καὶ τῶν σὺν αὐτῷ θεῶν, οὕτωσ ἄν τισ καὶ περὶ τῶν πρὸ ὑμῶν τε καὶ ἐφ’ ὑμῶν πραγμάτων λογιζόμενοσ ὑπολάβοι, ὡσ πρὸ μὲν τῆσ ὑμετέρασ ἀρχῆσ ἄνω καὶ κάτω συνετετάρακτο καὶ εἰκῆ ἐφέρετο, ἐπιστάντων δὲ ὑμῶν ταραχαὶ καὶ στάσεισ ἔληξαν, τάξισ δὲ πάντων καὶ φῶσ λαμπρὸν εἰσῆλθε βίου καὶ πολιτείασ, νόμοι τε ἐξεφάνησαν καὶ θεῶν βωμοὶ πίστιν ἔλαβον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:2)
ὥσπερ γὰρ ἐν τούτοισ τὰσ ἁρμονίασ ἐπαινοῦμεν καὶ τὸ σώζειν ἕκαστα τὴν γιγνομένην τάξιν πρὸσ ἄλληλα, οὕτω καὶ ζῆν εἰσ κάλλοσ τοῦτ’ εἶναι χρὴ δοκεῖν, ὅταν ἁρμονία καὶ τάξισ διὰ πάντων κρατῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:2)
ἡ μὲν γὰρ τοῦ δικαίου τάξισ τὸν αὐτὸν ἔχει λόγον, ὁ δὲ τῆσ εὐεργεσίασ τρόποσ ἀξιώματι νικῶν τὴν ὑπερβολὴν τῆσ ὑμετέρασ μεγαλοψυχίασ ἐνδείξεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 12:7)
ἡ δὲ τοῦ δικαίου τάξισ, ἐάν τε ἀσθενὴσ ἐάν τε ἰσχυρὸσ ὁ ἐπιβουλευθεὶσ ᾖ, τὸν αὐτὸν ἔχει λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:14)
ὅτι οὐ τὰ δοκοῦντα τοῖσ καθημένοισ ἴσασι λέγειν μελετῶντασ τοὺσ ῥήτορασ, ‐ οὐ γὰρ ἂν οὐδὲ αὐτὸ τοῦτ’ ἐνῆν λέγειν μελετᾶν αὐτοῖσ, εἰ τοῦτο ἔμελλον ‐ ἀλλ’ ἴσασιν αὐτοὺσ πόρρωθεν προσέχοντασ τοῖσ πράγμασι καὶ μελετῶντασ λέγειν ὡσ ἡ τῶν πραγμάτων τάξισ ἀπαιτεῖ, καὶ τῆσ τούτων φύσεωσ στοχαζομένουσ, οὐ τῆσ τῶν ἀκροωμένων, εἰ δ’ ἄρα καὶ τῆσ τῶν ἀκροωμένων, οὐχ ὥστε τὰσ ἐκείνων ἐπιθυμίασ θεραπεύειν, οὐδ’ ὅσα βουλομένοισ ἐστὶν ἀκούειν λέγειν, ἀλλ’ ὅσα βέλτιον εἰπεῖν, ταῦτ’ εἰπόντασ πεῖσαι δυνηθῆναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 42:6)
εὖ γὰρ ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ἔχει νόμοσ καὶ λυσιτελῶσ [ἀμαθῶσ] εἰσάπαξ ὑποχωρεῖν τοῖσ πρεσβυτέροισ, οὐχ ὡσ πάντωσ δή που βελτίουσ καὶ δικαιοτέρουσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ ὄντασ ἅπαντασ, ἀλλὰ τῆσ μελέτησ ἕνεκα καὶ ὅπωσ ἡ τάξισ μὴ συγχέοιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 189:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION