헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κατὰ σχῆμα δὲ οὕτωσ, ὅταν ἀποφαντικοῖσ τισ χρῆται τοῖσ σχήμασιν, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ ὁ Δημοσθένησ ἅπασ ὁ τῶν ἀνθρώπων βίοσ, ἄν τε μικρὰν ἄν τε μεγάλην πόλιν οἰκῶσι, φύσει καὶ νόμοισ διοικεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 11:1)
βαρύτητοσ δὲ καὶ τὸ τοῖσ σχετλιαστικοῖσ χρῆσθαι σχήμασιν, οἱο͂ν Χαρίδημον, οἴμοι, καὶ τὸ τοῦ Αἰσχίνου παντελῶσ ἐκαρτερεῖτε ὡσ σιδήρειοι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 13:1)
κατὰ σχῆμα δὲ οὕτω γίνεται σφοδρότησ, ὅταν τισ ἐπιφορικοῖσ χρῆται τοῖσ σχήμασιν, οἱο͂ν αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ καὶ ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 8:1)
ὧν οὐθενόσ ἐστιν ἡ οἰκοδομικὴ ποιητική, τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον οὐδ’ ὁ γεωμέτρησ θεωρεῖ τὰ οὕτω συμβεβηκότα τοῖσ σχήμασιν, οὐδ’ εἰ ἕτερόν ἐστι τρίγωνον καὶ τρίγωνον δύο ὀρθὰσ ἔχον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 24:2)
τοιαῦτα δὲ ὅσα ταχὺ ἀναλίσκεται, οἱο͂ν τὰ ἐδώδιμα, ἢ τὰ εὐμετάβλητα σχήμασιν ἢ χρώμασιν ἢ κράσεσιν, ἢ ἃ πολλαχοῦ ἀφανίσαι εὔπορον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 33:2)
ἐπὶ τούτῳ μέντοιπηδήσεισ ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ὡσ ἔνι ποικιλωτάτασ ποιοῦνται, ὅσαισ ἰδέαισ καὶ ὅσοισ σχήμασιν ἀναβαίνεται ἵπποσ ὑπὸ ἱππέωσ·
(아리아노스, chapter 43 6:1)
"τὸ δὲ κατὰ τὰσ πτέρυγασ αὐταῖσ πεποίκιλται λευκῷ πριονώδεσιν σχήμασιν παρ’ ἄλληλα κειμένοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 71 1:7)
φέρεσθαι κατ’ ἀποτομὴν ἐκ τῆσ ἀπείρου πολλὰ σώματα παντοῖα τοῖσ σχήμασιν εἰσ μέγα κενόν, ἅπερ ἀθροισθέντα δίνην ἀπεργάζεσθαι μίαν, καθ’ ἣν προσκρούοντα <ἀλλήλοισ> καὶ παντοδαπῶσ κυκλούμενα διακρίνεσθαι χωρὶσ τὰ ὅμοια πρὸσ τὰ ὅμοια.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. s'. LEUKIPPOS 2:5)
ἀλλ’ εὖ τοῖσ σχήμασιν ἔχει πρὸσ ἀγῶνασ πολλοῖσ οὖσι καὶ ποικίλοισ καὶ διὰ τούτων παθαίνει τοὺσ ἀκούοντασ;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 19 5:5)
καὶ οὐ τοῖσ σχήμασιν ἐπιτιμῶ·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 26 2:5)
τοῦτο τὸ τελευταῖον εἴ τισ ἐν τοῖσ σχήμασιν ἀξιώσει φέρειν, οὐκ ἂν φθάνοι πάντασ τοὺσ σολοικισμούσ, ὅσοι γίγνονται παρὰ τοὺσ ἀριθμοὺσ καὶ παρὰ τὰσ πτώσεισ, σχήματα καλῶν;
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 37 1:6)
τὰσ γὰρ ἀπορρεούσασ ἀτόμουσ ἀπὸ τῆσ λίθου ταῖσ ἀπορρεούσαισ ἀπὸ τοῦ σιδήρου τοῖσ σχήμασιν οἰκείασ εἶναί φησιν, ὥστε περιπλέκεσθαι Ῥᾳδίωσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 147)
Τούτοισι δὲ ἐμβολὴ πρόδηλοσ, ἥτισ γίνοιτ’ ἂν ἁρμόζουσα‧ χρὴ γὰρ τὸν μέν τινα κατέχειν τὴν κεφαλὴν τοῦ τετρωμένου, τὸν δὲ περιλαβόντα τὴν κάτω γνάθον καὶ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τοῖσι δακτύλοισι κατὰ τὸ γένειον, χάσκοντοσ τοῦ ἀνθρώπου ὅσον μετρίωσ δύναται, πρῶτον μὲν διακινέειν τὴν κάτω γνάθον χρόνον τινὰ, τῇ καὶ τῇ παράγοντα τῇ χειρὶ, καὶ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπον κελεύειν χαλαρὴν τὴν γνάθον ἔχειν, καὶ ξυμπαράγειν, καὶ ξυνδιδόναι ὡσ μάλιστα‧ ἔπειτα ἐξαπίνησ σχάσαι, τρισὶ σχήμασιν ὁμοῦ προσέχοντα τὸν νόον‧ δεῖ μὲν γὰρ παράγεσθαι ἐκ τῆσ διαστροφῆσ ἐσ τὴν φύσιν, δεῖ δὲ ἐσ τοὐπίσω ἀπωσθῆναι τὴν γνάθον τὴν κάτω, δεῖ δὲ ἑπόμενον τούτοισι ξυμβάλλειν τὰσ γνάθουσ, καὶ μὴ χάσκειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.9)
Ἐν τούτοισιν οὖν τοῖσι σχήμασιν ἀναγκάζονται ἐσχηματίσθαι, οἷσιν ἂν ἔσω ἐκβὰν τὸ ἄρθρον μὴ ἐμπέσῃ, οὐ προβουλεύσαντοσ τοῦ ἀνθρώπου, ὅκωσ ἂν Ῥήϊστα ἐσχηματισμένον ἐῄ, ἀλλ’ αὐτὴ ἡ ξυμφορὴ διδάσκει ἐκ τῶν παρεόντων τὰ Ῥήϊστα αἱρέεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 52.6)
Προσνικᾷν μέντοι χρὴ τῷ χρόνῳ, ἑώσ ἂν αὐξηθῇ τὸ σῶμα ἐν τοῖσι δικαίοισι σχήμασιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 62.10)

SEARCH

MENU NAVIGATION