헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ὁ ἐνιαύσιοσ τῆσ στρατείασ διεληλύθει χρόνοσ, διαδοχῆσ δ’ ἑτέρασ ἐλθούσησ ἀπελύθησαν οἱ πρότεροι κατὰ τὸ ἔθοσ εἰσ τὰσ πατρίδασ, ἐνταῦθα ὁ Ἀρβάκησ ἔπεισε τοὺσ μὲν Μήδουσ ἐπιθέσθαι τῇ βασιλείᾳ, Πέρσασ δ’ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ κοινωνῆσαι τῆσ συνωμοσίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 24 6:1)
ὡσ γὰρ ἐπύθοντο πανστρατιᾷ Ῥωμαίουσ ἐξεληλυθότασ ἐπὶ τὸν πρὸσ Ἀλβανοὺσ ἀγῶνα, κράτιστον ὑπολαβόντεσ εἰληφέναι καιρὸν ἐπιθέσεωσ ἀπορρήτουσ ἐποιήσαντο διὰ τῶν δυνατωτάτων ἀνδρῶν συνωμοσίασ ἅπαντασ τοὺσ ὁπλοφορεῖν δυναμένουσ εἰσ Φιδήνην συνελθεῖν κρύφα καὶ κατ’ ὀλίγουσ ἰόντασ, ὡσ ἂν ἥκιστα γένοιντο τοῖσ ἐπιβουλευομένοισ καταφανεῖσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 6 3:2)
ἐγεγόνει δὲ καὶ τῷ βασιλεῖ τῶν Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆσ συνωμοσίασ ταύτησ μήνυσισ παρὰ τῶν ἐκ Φιδήνησ φίλων, ὥστ’ οὐδ’ αὐτὸσ ἔτι διαμελλήσασ δέχεται τὰσ τοῦ Φουφεττίου προκλήσεισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 7 1:2)
τάσ τε ἀπορρήτουσ Φιδηναίων καὶ Οὐιεντανῶν συνωμοσίασ, ἃσ ἐπ’ ἀμφοτέροισ ἡμῖν συνώμοσαν, ὀλίγῳ πρότερον σοῦ πεπύσμεθα παρὰ τῶν ἐκεῖθεν ξένων καὶ οὐκ ἀφύλακτοι πρὸσ αὐτάσ ἐσμεν, ἀλλ’ ὡσ παθεῖν τε μηδὲν αὐτοὶ κακὸν κἀκείνουσ τιμωρήσασθαι τῆσ ἐπιβουλῆσ ἀξίωσ παρεσκευάσμεθα, οὐχ ἧττόν τε σοῦ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον ἀμαχητὶ μᾶλλον ἢ διὰ τῶν ὅπλων ἐβουλόμεθα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 9 2:3)
νεανίσκουσ δύο τῶν ἐκ τῆσ συνωμοσίασ τοὺσ τολμηροτάτουσ ποιμενικαῖσ ἐνδύσαντεσ στολαῖσ καὶ δρεπάνοισ καθοπλίσαντεσ ὑλουργοῖσ πέμπουσιν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ βασιλέωσ ἡμέρασ μεσούσησ διδάξαντεσ ἃ χρὴ λέγειν τε καὶ πράττειν καὶ τὸν τρόπον τῆσ ἐπιθέσεωσ αὐτοῖσ ὑφηγησάμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 73 2:1)
οὗτοι πλησίον τῶν βασιλείων γενόμενοι κακῶσ τε ἀλλήλουσ ἔλεγον ὡσ ἀδικούμενοι καὶ οὐδὲ τὼ χεῖρε τῶν σωμάτων ἀπείχοντο βοῇ τε μεγάλῃ χρώμενοι τὴν παρὰ τοῦ βασιλέωσ βοήθειαν ἐκάλουν ἀμφότεροι, παρόντων αὐτοῖσ συχνῶν ἐκ τῆσ συνωμοσίασ, ἀγροίκων δὴ τῷ λόγῳ, συναγανακτούντων τε ἀμφοτέροισ καὶ συμμαρτυρούντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 73 3:1)
ταῦτα δ’ οὐκ εἰκάζων, ἀλλ’ ἀκριβῶσ ἐπιστάμενοσ λέγω μηνύσεώσ μοι γενομένησ ἐν τῇ παρελθούσῃ νυκτὶ ὑπό τινοσ τῶν μετεσχηκότων τῆσ συνωμοσίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 47 8:1)
τοσαύτη γὰρ ἄνοια καὶ θεοβλάβεια τοὺσ δυστήνουσ ἐκείνουσ κατέσχεν, ὥσθ’ ὑπέμειναν ἐπιστολὰσ γράψαι πρὸσ τὸν τύραννον αὐτογράφουσ δηλοῦντεσ αὐτῷ τὸ πλῆθόσ τε τῶν μετεχόντων τῆσ συνωμοσίασ καὶ χρόνον, ἐν ᾧ τὴν κατὰ τῶν ὑπάτων ἐπίθεσιν ἔμελλον ποιήσεσθαι, πεισθέντεσ ὑπὸ τῶν ἀφικομένων ὡσ αὐτοὺσ παρὰ τοῦ τυράννου γραμμάτων, ὅτι βούλεται προειδέναι, τίνασ αὐτῷ προσήκει Ῥωμαίων εὖ ποιεῖν κατασχόντι τὴν ἀρχήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 7 2:1)
καὶ αὐτίκα οἱ μὲν ἐκ τῶν οἰκιῶν συλληφθέντεσ, οἱ δ’ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀναχθέντεσ, ὅσουσ ἀπέφαινον οἱ μηνυταὶ μετασχεῖν τῆσ συνωμοσίασ, μάστιξι καὶ βασάνοισ αἰκισθέντεσ ἀνεσκολοπίσθησαν ἅπαντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 51 4:3)
ὁ δὲ τῆσ συνωμοσίασ αὐτῶν τοιόσδε ἦν λογισμόσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 53 6:1)
ἀδελφοὶ δύο Ταρκύνιοι, Πόπλιοσ καὶ Μάρκοσ, ἐκ Λαυρέντου πόλεωσ, κορυφαιότατοι τῶν μετασχόντων τῆσ συνωμοσίασ, ὑπὸ θείασ ἀνάγκησ βιαζόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 54 2:1)
ταῦτα τοῖσ πρέσβεσιν ἀποκρινάμενοσ καὶ προπέμψασ ἐκ τῆσ πόλεωσ μετὰ τοῦτο φράζει τῇ βουλῇ περὶ τῆσ ἀπορρήτου συνωμοσίασ, ἃ παρὰ τῶν μηνυτῶν ἔμαθε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 55 1:1)
τοὺσ δὲ μετασχόντασ τῆσ συνωμοσίασ συλληφθέντασ ἀποθανεῖν, ἐὰν καὶ τῷ δήμῳ ταὐτὰ δοκῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 57 6:1)
ἐν τοσούτῳ δὴ κινδύνῳ σαλεύοντεσ ἱκέται γινόμεθα ὑμῶν, ὦ πατέρεσ, ἐπισκήπτοντεσ θεούσ τε καὶ δαίμονασ, οἷσ κοινῇ θύομεν, καὶ πολέμων ὑπομιμνήσκοντεσ, οὓσ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ σὺν ὑμῖν ἠράμεθα, μὴ περιιδεῖν ὠμὰ καὶ ἀνόσια ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν παθόντασ ἡμᾶσ, ἀλλ’ ἐπαμῦναί τε καὶ συναγανακτῆσαι τιμωρίασ ἡμῖν συνεισπράξαντασ παρὰ τῶν ταῦτα βουλευσαμένων τὰσ προσηκούσασ, μάλιστα μὲν παρὰ πάντων, εἰ δὲ μή γε, παρὰ τῶν ἀρξάντων τῆσ ἀθεμίτου συνωμοσίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 11 1:1)
καὶ τίσ ἂν τοὺσ ταῦτα λέγοντασ ὑγιαίνειν φήσειεν, ἀλλ’ οὐχὶ συνδιεφθάρθαι καὶ κοινωνεῖν τῆσ συνωμοσίασ, ἔπειτα ὑπὲρ αὑτῶν δεδιότασ, ἵνα μὴ γένωνται καταφανεῖσ, ἀποσπεύδειν τὴν τῆσ ἀληθείασ ἐξέτασιν;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 11 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION