헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω γὰρ ἐκεῖνα ποιεῖ σύντονον τὸν λόγον καὶ πολιτικόν, ταῦτα δὲ ἀφελῆ, ὡσ ἂν ἰδιωτικὰ καὶ ὁμιλητικὰ ὄντα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 6:2)
οὕτω δὲ πυκνὸν καὶ σύντονον ἐξήλαντο ἐν τοῖσ πράγμασιν ὥστε καὶ Λακεδαιμόνιοι τοῖσ μὲν πρώτοισ τῶν ἔργων παρεγένοντο, ἔπειτ’ ἀπῆραν, ὥσπερ πτηνοῖσ ἀκολουθεῖν οὐ δυνάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 61:8)
πολὺ δὲ τὸ σύντονον καὶ καματηρὸν τῆσ περὶ τὴν σφαιριστικὴν ἁμίλλησ τό τε κατὰ τοὺσ τραχηλισμοὺσ ῥωμαλέον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 261)
μήτε σύντονον δίωκε μήτε τὰν ἀνειμέναν Ιἀστὶ μοῦσαν, ὁ ἀλλὰ τὰν μέσαν νεῶν ἄρουραν αἰόλιζε τῷ μέλει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 19 3:4)
παραγγείλασ οὖν τοῖσ στρατιώταισ ἀναζευγνύειν, προῆγε σύντονον τὴν πορείαν ποιούμενοσ καὶ διωγμῷ παραπλήσιον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 26 6:1)
ἐπικειμένων δὲ τῶν Ἑλλήνων, οἱ μὲν πλείουσ τῶν βαρβάρων εἰσ τὸ ξύλινον τεῖχοσ συνέφυγον, τῶν δ’ ἄλλων οἱ μὲν μετὰ Μαρδονίου ταχθέντεσ Ἕλληνεσ εἰσ τὰσ Θήβασ ἀνεχώρησαν, τοὺσ δὲ λοιποὺσ ὄντασ πλείουσ τῶν τετρακισμυρίων ἀναλαβὼν Ἀρτάβαζοσ, ἀνὴρ παρὰ Πέρσαισ ἐπαινούμενοσ, εἰσ θάτερον μέροσ ἔφυγε, καὶ σύντονον τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοσ προῆγεν ἐπὶ τῆσ Φωκίδοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 31 3:1)
ἡ δ’ ὁδὸσ καὶ πάντα τὰ πρὸσ τὴν Γελῴαν ἀποκεκλιμένα τῆσ χώρασ μέρη ἔγεμε γυναικῶν καὶ παίδων ἀναμὶξ παρθένοισ, αἳ τὴν συνήθη τρυφὴν εἰσ ὁδοιπορίαν σύντονον καὶ κακοπάθειαν ὑπεράγουσαν μεταβαλλόμεναι διεκαρτέρουν, τοῦ φόβου τὰσ ψυχὰσ ἐντείνοντοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 88 13:2)
χαλκῇ προσκόψασ λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ μέτωπον πλήξασ ἰάχεν ὦ σύντονον, εἶτ’ ἔθανεν, ὁ πάντα πάντη Ξενοκράτησ ἀνὴρ γεγώσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. b'. CENOKRATHS 9:2)
ποιησάμενοσ δὲ δἰ ὅλησ νυκτὸσ σύντονον ὁδὸν ὑπ’ αὐτὸν τὸν ὄρθρον ἐπιφαίνεται τοῖσ πολεμίοισ ἐστρατοπεδευκόσιν ἐν πεδίῳ καὶ οὔτε τάφρον περιβεβλημένοισ οὔτε χάρακα, ὡσ ἐν οἰκείᾳ τε γῇ καὶ καταφρονήσει τοῦ ἀντιπάλου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 21 2:1)
τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 83)
τὴν μὲν οὖν γε σύντονον κίνησιν τῆσ ὀρχηστικῆσ καὶ στροφὰσ αὐτῆσ καὶ περιαγωγὰσ καὶ πηδήματα καὶ ὑπτιασμοὺσ τοῖσ μὲν ἄλλοισ τερπνὰ εἶναι συμβέβηκεν ὁρῶσιν, τοῖσ δὲ ἐνεργοῦσιν αὐτοῖσ ὑγιεινότατα·
(루키아노스, De saltatione, (no name) 71:3)
"καὶ τὸ εἶδοσ καὶ τὸ ἦθοσ καὶ ὁ βίοσ καὶ αἱ πράξεισ, ὑφ’ ὧν ἀγόμενοσ ταχὺ συναιρεῖ πολλὴν ὁδόν, ὥσπερ οἱ Κυνικοὶ λέγουσι σύντονον ὁμοῦ καὶ σύντομον εὑρηκέναι πορείαν ἐπ’ ἀρετήν·
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:17)
οὕτωσ, ἐπεὶ τὸ πράττειν καὶ λέγειν μᾶλλον ἀνθρώποισ ἢ κύκνοισ τὸ ᾄδειν ἄχρι τελευτῆσ κατὰ φύσιν ἔστιν, οὐκ ἀφετέον τὴν πρᾶξιν ὥσπερ τινὰ λύραν σύντονον ἀλλ’ ἀνετέον ἐπὶ τὰ κοῦφα καὶ μέτρια καὶ προσῳδὰ πρεσβύταισ πολιτεύματα μεθαρμοττομένουσ.
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 18 3:1)
ὁ δὲ Ἀντίγονοσ ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν τὴν πόλιν, καὶ χρησάμενοσ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ φιλανθρώπωσ, καὶ τὸ ἀξίωμα τῆσ Σπάρτησ οὐ προπηλακίσασ οὐδ’ ἐνυβρίσασ, ἀλλὰ καὶ νόμουσ καὶ πολιτείαν ἀποδοὺσ καὶ τοῖσ θεοῖσ θύσασ, ἀνεχώρησεν ἡμέρᾳ τρίτῃ, πυθόμενοσ ἐν Μακεδονίᾳ πολὺν πόλεμον εἶναι καὶ πορθεῖσθαι τὴν χώραν ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ἤδη δὲ καὶ τὸ νόσημα κατεῖχεν αὐτόν, εἰσ φθίσιν ἐκβεβηκὸσ ἰσχυρὰν καὶ κατάρρουν σύντονον.
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 30 1:1)
δεύτερον τοίνυν, ἐπεὶ καθάπερ ἁρμονικοὶ λύρασ, ὁ μὲν ἐκλελυμένην καὶ τρυφῶσαν ἐπέτεινε τὴν Σπάρτην, ὁ δὲ τῆσ Ῥώμησ τὸ σφοδρὸν ἀνῆκε καὶ σύντονον, ἡ μὲν χαλεπότησ τοῦ ἔργου τῷ Λυκούργῳ πρόσεστιν.
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 1 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION