헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν μὲν ὦν ἐν ἔθει ἐώσι ἀρίστου, ἄρτου μόνου ὀρέγειν, ὁκόσον μηδὲν ἐμποδὼν τοῖσι γυμνασίοισι ἔμμεναι, προπεπέφθαι γὰρ χρή· κεφαλὴ καὶ χεῖρεσ, καὶ αἱ τῶνδε τρίψιεσ · ἐπὶ δὲ τοῖσι οἱο͂ν πρηέωσ ἐσ ἀνάκλησιν θέρμησ, καὶ εὐσαρκίησ, καὶ τόνου· ἔπειτα κεφαλὴν τρίβεσθαι ὄρθιον ἑωυτέου μέζονι ὑπέχοντα · ἀτὰρ καὶ τὰ γυμνάσια ἐσ τραχήλου πρήσιασ, καὶ ἐσ δίωσμον χειρῶν συντείνει, εὐπαιδεύτωσ· ὑπεραιωρεῦντα δὲ χρὴ τὴν κεφαλὴν, καὶ τὰσ ὄψιασ γυμνάζειν χειρονομίῃ , ἢ δίσκων βολῇ, ἢ φιλονεικεῦντα πυγμῇ· κακὸν δὲ σφαῖρα, μικρή τε καὶ μεγάλη· τῆσ γὰρ κεφαλῆσ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν αἱ δινήσιέσ τε καὶ ἐνστάσιεσ σκοτώματα ποιέουσν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.97)
πολλῶν δ’ ὄντων θεωρημάτων ἃ περὶ ἕκαστον πρᾶγμα καὶ περὶ ἑκάστην φύσιν ἀπορίαν ἔχει καὶ δεῖται σκέψεωσ, τὰ μὲν αὐτῶν συντείνει πρὸσ τὸ γνῶναι μόνον, τὰ δὲ καὶ περὶ τὰσ κτήσεισ καὶ περὶ τὰσ πράξεισ τοῦ πράγματοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 5:1)
περὶ μὲν δὴ τοῦ τέλουσ οὐδεὶσ βουλεύεται, ἀλλὰ τοῦτο κεῖται πᾶσι, περὶ δὲ τῶν εἰσ τοῦτο τεινόντων, πότερον τόδε ἢ τόδε συντείνει, ἢ δεδογμένου τοῦτο πῶσ ἔσται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 181:1)
βουλεύεται γὰρ ὁ βουλευόμενοσ, εἰ ἀπὸ τοῦ τέλουσ ἔσκεπται, <ἢ> ὅ τι ἐκεῖ συντείνει ὅπωσ εἰσ αὑτὸν ἀγάγῃ, ἢ αὐτὸσ δύναται πρὸσ τὸ τέλοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 192:1)
ἔστι δ’ οὐ περὶ πάντα ἡ ὁμόνοια ἡ φιλική, ἀλλὰ περὶ τὰ πρακτὰ τοῖσ ὁμονοοῦσι, καὶ ὅσα εἰσ τὸ συζῆν συντείνει, οὔτε μόνον κατὰ διάνοιαν ἢ κατὰ ὄρεξιν ἔστι γὰρ τἀναντία τὸ κινοῦν ἐπιθυμεῖν, ὥσπερ ἐν τῷ ἀκρατεῖ διαφωνεῖ τοῦτο, οὐ δεῖ κατὰ τὴν προαίρεσιν ὁμονοεῖν καὶ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 148:2)
τὸ γὰρ ἔργον τέλοσ, ἡ δὲ ἐνέργεια τὸ ἔργον, διὸ καὶ τοὔνομα ἐνέργεια λέγεται κατὰ τὸ ἔργον καὶ συντείνει πρὸσ τὴν ἐντελέχειαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 95:2)
οὐ γὰρ περὶ τοῦ ἐν ταῖσ ὁμολογίαισ ἀληθεύοντοσ λέγομεν, οὐδ’ ὅσα εἰσ ἀδικίαν ἢ δικαιοσύνην συντείνει ἄλλησ γὰρ ἂν εἰή ταῦτ’ ἀρετῆσ, ἀλλ’ ἐν οἷσ μηδενὸσ τοιούτου διαφέροντοσ καὶ ἐν λόγῳ καὶ ἐν βίῳ ἀληθεύει τῷ τὴν ἕξιν τοιοῦτοσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 132:4)
καὶ πᾶσιν ἤθεσιν ἡ χρῆσισ αὐτῆσ ἐστι προσφιλήσ, ἀλλ’ ὁρᾶν εἴ πῃ καὶ πρὸσ τὸ ἦθοσ συντείνει καὶ πρὸσ τὴν ψυχήν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 70:1)
"Καὶ μὴν καὶ τὸ τὴν ὑπὲρ τῶν κυριωτάτων αἰτίαν ἐξακριβῶσαι φυσιολογίασ ἔργον εἶναι δεῖ νομίζειν, καὶ τὸ μακάριον ἐνταῦθα πεπτωκέναι καὶ ἐν τῷ τίνεσ φύσεισ αἱ θεωρούμεναι κατὰ τὰ μετέωρα ταυτί, καὶ ὅσα συντείνει πρὸσ τὴν εἰσ τοῦτο ἀκρίβειαν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 78:1)
"Διὸ δὴ κἂν πλείουσ αἰτίασ εὑρίσκωμεν τροπῶν καὶ δύσεων καὶ ἀνατολῶν καὶ ἐκλείψεων καὶ τῶν τοιουτοτρόπων, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ κατὰ μέροσ γινομένοισ ἦν, οὐ δεῖ νομίζειν τὴν ὑπὲρ τούτων χρείαν ἀκρίβειαν μὴ ἀπειληφέναι, ὅση πρὸσ τὸ ἀτάραχον καὶ μακάριον ἡμῶν συντείνει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 79:3)
καὶ ὅσα συντείνει εἰσ τὸ ἀβέβαιον καὶ κενόσπουδον ἅμα καὶ παιδαριῶδεσ τῶν ἀνθρώπων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 7:9)
ὅσα δὲ εἰσ τοῦτο συντείνει τὸ μέροσ ὑπὲρ οὗ τυγχάνω ποιούμενοσ τὸν λόγον, εἰ μὴ καὶ πάντα μηδὲ τὰ πλεῖστα, ὅσα γε οὖν ἐγχωρεῖ, λεγέσθω.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 205)
τί δὴ ταῦτα πρὸσ τὴν λέξιν αὐτοῦ συντείνει;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 53 1:2)
σφάξαι σ’ Ἀργείων κοινὰ συντείνει πρὸσ τύμβον γνώμα Πηλείᾳ γέννᾳ.
(에우리피데스, Hecuba, choral, mesode17)
δεινὸν γάρ που, ὦ παῖ, εἰ πολλαί τινεσ ἐν ἡμῖν ὥσπερ ἐν δουρείοισ ἵπποισ αἰσθήσεισ ἐγκάθηνται, ἀλλὰ μὴ εἰσ μίαν τινὰ ἰδέαν, εἴτε ψυχὴν εἴτε ὅτι δεῖ καλεῖν, πάντα ταῦτα συντείνει, ᾗ διὰ τούτων οἱο͂ν ὀργάνων αἰσθανόμεθα ὅσα αἰσθητά.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 258:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION