헬라어 문장 내 검색 Language

διόπερ οἱ μὲν ἀνδρώδεισ τὴν φύσιν εὐλαβοῦνται συλλυπεῖν τοὺσ φίλουσ αὑτοῖσ, κἂν μὴ ὑπερτείνῃ τῇ ἀλυπίᾳ, τὴν ἐκείνοισ γινομένην λύπην οὐχ ὑπομένει, ὅλωσ τε συνθρήνουσ οὐ προσίεται διὰ τὸ μηδ’ αὐτὸσ εἶναι θρηνητικόσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 139:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION