헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ δὲ μάλιστ’ ἂν δόξειε σημαίνειν οὐσίαν, ὕδωρ καὶ γῆ καὶ πῦρ καὶ ἀήρ, ἐξ ὧν τὰ σύνθετα σώματα συνέστηκε, τούτων θερμότητεσ μὲν καὶ ψυχρότητεσ καὶ τὰ τοιαῦτα πάθη, οὐκ οὐσίαι, τὸ δὲ σῶμα τὸ ταῦτα πεπονθὸσ μόνον ὑπομένει ὡσ ὄν τι καὶ οὐσία τισ οὖσα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 143:1)
ἐπεὶ δ’ ἔστι καὶ κατὰ τὰσ ἄλλασ κατηγορίασ σύνθετα ἔστι γάρ τι ὑποκείμενον ἑκάστῳ, οἱο͂ν τῷ ποιῷ καὶ τῷ ποσῷ καὶ τῷ ποτὲ καὶ τῷ ποὺ καὶ τῇ κινήσει, σκεπτέον ἆρ’ ἔστι λόγοσ τοῦ τί ἦν εἶναι ἑκάστῳ αὐτῶν, καὶ ὑπάρχει καὶ τούτοισ τὸ τί ἦν εἶναι, οἱο͂ν λευκῷ ἀνθρώπῳ τί ἦν λευκῷ ἀνθρώπῳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 36:2)
καὶ τἆλλα ἄρα πάντα σύνθετα τὰ μεταξύ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 116:3)
τὰ γὰρ τοιάδε ῥηματικὰ σύνθετα εἰσ ψ λήγοντα γεγονότα παρὰ τὸν παρακείμενον τὴν παραλήγουσαν τοῦ παρακειμένου φυλάσσουσιν, ἄν τε ἔχῃ τοῦτον διὰ τῶν δύο μμ λεγόμενον, βαρύνεται, λέλειμμαι αἰγίλιψ, τέτριμμαι οἰκότριψ, κέκλεμμαι βοίκλεψ, παρὰ Σοφοκλεῖ Ἑρμῆσ, βέβλεμμαι κατῶβλεψ, παρὰ Ἀρχελάῳ τῷ Χερρονησίτῃ ἐν τοῖσ Ἰδιοφυέσιν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 76 2:5)
ἐν ὀνόματι δέ, οἱο͂ν ἐροῦμεν ὀνόματα ἁπλᾶ ἢ σύνθετα δισύλλαβα, οὗ μορφή τισ ἐμφαίνεται τραγικὴ ἢ πάλιν ταπεινή, ἢ ἄθεα ὀνόματα, οἱο͂ν Κλεώνυμοσ, ἢ θεοφόρα, οἱο͂ν Διονύσιοσ, καὶ τοῦτο ἤτοι ἐξ ἑνὸσ θεοῦ ἢ πλεόνων, οἱο͂ν Ἑρμαφρόδιτοσ ἢ ἀπὸ Διὸσ ἄρχεσθαι, Διοκλῆσ, ἢ Ἑρμοῦ, Ἑρμόδωροσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 69 4:2)
διπλᾶ δὲ λέγουσιν αὐτὰ ἤτοι διὰ τὸ σύνθετα εἶναι τὸ μὲν ζ διὰ τοῦ σ καὶ δ, τὸ δὲ ξ διὰ τοῦ κ καὶ σ, τὸ δὲ ψ διὰ τοῦ π καὶ σ συνεφθαρμένων ἀλλήλοισ ἰδίαν φωνὴν λαμβάνοντα, ἢ διὰ τὸ χώραν ἐπέχειν δυεῖν γραμμάτων ἐν ταῖσ συλλαβαῖσ παραλαμβανόμενον ἕκαστον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1437)
περικαλυμμάτων δὲ τὰ μὲν ὁλόσχιστα, σύνθετα δὲ ἕτερα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 136:5)
τε καὶ ἐμψύχων δέρματα σωμάτων περιαιροῦσα σκυτοτομική, καὶ ὅσαι περὶ τὰ τοιαῦτά εἰσιν τέχναι, καὶ φελλῶν καὶ βύβλων καὶ δεσμῶν ἐργαστικαὶ παρέσχον δημιουργεῖν σύνθετα ἐκ μὴ συντιθεμένων εἴδη γενῶν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 191:1)
οὐκοῦν ἅπερ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτωσ ἔχει, ταῦτα μάλιστα εἰκὸσ εἶναι τὰ ἀσύνθετα, τὰ δὲ ἄλλοτ’ ἄλλωσ καὶ μηδέποτε κατὰ ταὐτά, ταῦτα δὲ σύνθετα;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 385:1)
θεῖόν ἐστιν ἐν τῇ ἡρμοσμένῃ λύρᾳ, αὐτὴ δ’ ἡ λύρα καὶ αἱ χορδαὶ σώματά τε καὶ σωματοειδῆ καὶ σύνθετα καὶ γεώδη ἐστὶ καὶ τοῦ θνητοῦ συγγενῆ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 517:1)
καὶ μήν που καὶ τά γε σύνθετα πάντα σκεύη τε καὶ οἰκοδομήματα καὶ ἀμφιέσματα κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον τὰ εὖ εἰργασμένα καὶ εὖ ἔχοντα ὑπὸ χρόνου τε καὶ τῶν ἄλλων παθημάτων ἥκιστα ἀλλοιοῦται.
(플라톤, Republic, book 2 413:1)
τά γε μὴν τέσσαρα σώματα, γῆν καὶ ὕδωρ ἀέρα τε καὶ πῦρ, πρῶτα στοιχεῖα προσαγορεύοντεσ, οὐκ οἶδ’ ὅπωσ τὰ μὲν ἁπλᾶ καὶ καθαρὰ τὰ δὲ σύνθετα καὶ μεμιγμένα ποιοῦσι.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 491)
στοιχεῖά ἐστι σύνθετα, τὰσ δ’ ἀρχάσ φαμεν εἶναι οὔτε συνθέτουσ οὔτ’ ἀποτελέσματα οἱο͂ν στοιχεῖα μὲν καλοῦμεν γῆν ὕδωρ ἀέρα πῦρ·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Τίνι διαφέρει ἀρχὴ καὶ στοιχεῖα. 2:1)
πάλιν δ’ ἀπ’ ἄλλησ ἀρχῆσ Πυθαγόρασ Μνησάρχου Σάμιοσ, ὁ πρῶτοσ φιλοσοφίαν τούτῳ τῷ ῥήματι προσαγορεύσασ, ἀρχὰσ τοὺσ ἀριθμοὺσ καὶ τὰσ συμμετρίασ τὰσ ἐν τούτοισ, ἃσ καὶ ἁρμονίασ καλεῖ τὰ δ’ ἐξ ἀμφοτέρων σύνθετα στοιχεῖα, καλούμενα δὲ γεωμετρικά·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, chapter 3 20:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION