헬라어 문장 내 검색 Language

ἔδοξε δὲ ταῖσδε ταῖσ ἡμέραισ Κόιντοσ Γάλλιοσ, ἀδελφὸσ Μάρκου Γαλλίου συνόντοσ Ἀντωνίῳ, τὴν πολιτικὴν στρατηγίαν ἄρχων, αἰτῆσαι παρὰ Καίσαροσ τὴν στρατηγίαν τῆσ Λιβύησ, καὶ οὕτω τυχὼν ἐπιβουλεῦσαι τῷ Καίσαρι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 14 1:5)
Ἀσδρούβου τοῦ τότε οἱ συνόντοσ στρατηγοῦ θυγάτηρ ἐσ γάμον ἠγγύητο Μασσανάσσῃ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 3:14)
Φίλιππόν τε τὸν Μακεδόνα δι’ ὑποψίασ εἶχον, ἄρτι ὑπὸ σφῶν καταπεπολεμημένον, καὶ Καρχηδονίουσ, μὴ οὐ πιστοὶ σφίσιν ὦσιν ἐπὶ ταῖσ συνθήκαισ, Ἀννίβου συνόντοσ Ἀντιόχῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 4:4)
"καὶ Κίμωνοσ δ’ Ἐλπινίκῃ τῇ ἀδελφῇ παρανόμωσ συνόντοσ, εἶθ’ ὕστερον ἐκδοθείσησ Καλλίᾳ, καὶ φυγαδευθέντοσ μισθὸν ἔλαβε τῆσ καθόδου αὐτοῦ ὁ Περικλῆσ τὸ τῇ ’ Ἐλπινίκῃ μιχθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:29)
τὸ μὲν οὖν πρῶτον μετά τινοσ τῶν συνεαλωκότων ἀπεδείχθη νομεύσ, ὕστερον δ’ ὑπό τινων Αἰθιόπων μετὰ τοῦ συνόντοσ λῃστευθεὶσ ἀπήχθη πρὸσ τὴν παραθαλάττιον τῆσ Αἰθιοπίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 55 2:3)
ἢ τοῦτο μὲν οὔ, αὐτοῦ δὲ τρεφόμενοι σοῦ ζῶντοσ βέλτιον θρέψονται καὶ παιδεύσονται μὴ συνόντοσ σοῦ αὐτοῖσ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 69:4)
εἰ γὰρ διαβέβληνται μὲν πανταχῇ τῷ σώματι, αὐτὴν δὲ καθ’ αὑτὴν ἐπιθυμοῦσι τὴν ψυχὴν ἔχειν, τούτου δὲ γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ἀγανακτοῖεν, οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία εἰή, εἰ μὴ ἅσμενοι ἐκεῖσε ἰοιέν, οἷ ἀφικομένοισ ἐλπίσ ἐστιν οὗ διὰ βίου ἤρων τυχεῖν ‐ ἤρων δὲ φρονήσεωσ ‐ ᾧ τε διεβέβληντο, τούτου ἀπηλλάχθαι συνόντοσ αὐτοῖσ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 145:3)
ἆρ’ οἰεί, ἔφη, φαῦλον βίον γίγνεσθαι ἐκεῖσε βλέποντοσ ἀνθρώπου καὶ ἐκεῖνο ᾧ δεῖ θεωμένου καὶ συνόντοσ αὐτῷ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 428:1)
εὔτακτοσ δ’ οὖσα καὶ φίλανδροσ ἡ Ἱππαρέτη, λυπουμένη δ’ ὑπ’ αὐτοῦ περὶ τὸν γάμον ἑταίραισ ξέναισ καὶ ἀσταῖσ συνόντοσ, ἐκ τῆσ οἰκίασ ἀπιοῦσα πρὸσ τὸν ἀδελφὸν ᾤχετο.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 8 2:5)
ὁ γὰρ Λεωτυχίδασ διαβολὴν εἶχεν ἐξ Ἀλκιβιάδου γεγονέναι, συνόντοσ κρύφα τῇ Ἄγιδοσ γυναικὶ Τιμαίᾳ καθ’ ὃν χρόνον φεύγων ἐν Σπάρτῃ διέτριβεν.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 22 3:2)
ὥστε τοὺσ Μακεδόνασ ποτὲ ἰδόντασ ἔν τισιν ἀκρολοφίαισ ψιλαῖσ ἑστῶτασ ἐν τάξει κατὰ μέτωπον πολλοὺσ καὶ γὰρ ἀνθρωπονούστατον εἶναι τὸ ζῷον, οὐχ ἧττον τῶν ἐλεφάντων στρατοπέδου λαβεῖν φαντασίαν καὶ ὁρμῆσαι μὲν ἐπ’ αὐτοὺσ ὡσ πολεμίουσ, μαθόντασ δὲ παρὰ Ταξίλου συνόντοσ τότε τῷ βασιλεῖ τὴν ἀλήθειαν παύσασθαι.
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 58:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION