헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ δὴ χαλεπώτατον καὶ σύνοικον ἀεὶ βασιλεῦσι φάρμακον, ἀπιστίαν στρατοῦ καὶ παίδων καὶ φίλων, οὐ προειδόμην ὁ τὰ ἐπὶ τῇ διαίτῃ πάντα προϊδὼν καὶ φυλαξάμενοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 6:12)
ὀλβίων παῖδέσ νιν αἱρεῦνται σύνοικον.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 15 Ἀν]τηνορίδαι [ἢ Ἑλένη]σ Ἀπαίτησις 6:2)
ὅταν δὲ μηδεὶσ ὑπακούσῃ κατήγοροσ ἢ παρελθὼν γνωσθῇ συκοφάντησ ὑπάρχειν, οἱ μὲν συγγενεῖσ ἀποθέμενοι τὸ πένθοσ ἐγκωμιάζουσι τὸν τετελευτηκότα, καὶ περὶ μὲν τοῦ γένουσ οὐδὲν λέγουσιν, ὥσπερ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν, ὑπολαμβάνοντεσ ἅπαντασ ὁμοίωσ εὐγενεῖσ εἶναι τοὺσ κατ’ Αἴγυπτον, τὴν δ’ ἐκ παιδὸσ ἀγωγὴν καὶ παιδείαν διελθόντεσ, πάλιν ἀνδρὸσ γεγονότοσ τὴν εὐσέβειαν καὶ δικαιοσύνην, ἔτι δὲ τὴν ἐγκράτειαν καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ αὐτοῦ διεξέρχονται, καὶ παρακαλοῦσι τοὺσ κάτω θεοὺσ δέξασθαι σύνοικον τοῖσ εὐσεβέσι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 92 5:1)
" τὴν δυσγένειαν πονηρὸν ἔλεγεν εἶναι σύνοικον τῇ παρρησίᾳ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. z'. BIWN 6:4)
καὶ μὴν οὐδὲν ὀκνεῖν χρὴ λέγειν πρὸσ ἄνδρα σύνοικον καὶ φίλον δεσπότην γὰρ οὐκ ἂν ἔτι εἴποιμι.
(루키아노스, Gallus, (no name) 18:8)
Γονούσσησ τῆσ ὑπὲρ Σικυῶνοσ στρατεύοντα σὺν Δωριεῦσιν ἐπὶ Κόρινθον Ἀλήτησ τὸ μὲν παραυτίκα ἀπειπόντοσ τοῦ θεοῦ παρ’ ἄλλουσ τῶν Ἑλλήνων ἐκέλευσεν ἀποχωρεῖν, ὕστερον δὲ ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ δέχεται σύνοικον.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 4 7:1)
οἱ γὰρ Εὐεσπερῖται πολέμῳ κακωθέντεσ ὑπὸ βαρβάρων προσοίκων πάντα τινὰ Ἕλληνα ἐπεκαλοῦντο σύνοικον.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 26 3:2)
ἐὰν δ’ εἰσ ταὐτὰ ἰῄ καὶ τῶν ἄλλων τι συνιὸν γενῶν μάχηται, λυόμενα οὐ παύεται, πρὶν ἢ παντάπασιν ὠθούμενα καὶ διαλυθέντα ἐκφύγῃ πρὸσ τὸ συγγενέσ, ἢ νικηθέντα, ἓν ἐκ πολλῶν ὅμοιον τῷ κρατήσαντι γενόμενον, αὐτοῦ σύνοικον μείνῃ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 254:1)
τῷ δὲ περὶ φιλομαθίαν καὶ περὶ τὰσ ἀληθεῖσ φρονήσεισ ἐσπουδακότι καὶ ταῦτα μάλιστα τῶν αὑτοῦ γεγυμνασμένῳ φρονεῖν μὲν ἀθάνατα καὶ θεῖα, ἄνπερ ἀληθείασ ἐφάπτηται, πᾶσα ἀνάγκη που, καθ’ ὅσον δ’ αὖ μετασχεῖν ἀνθρωπίνῃ φύσει ἀθανασίασ ἐνδέχεται, τούτου μηδὲν μέροσ ἀπολείπειν, ἅτε δὲ ἀεὶ θεραπεύοντα τὸ θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸν εὖ κεκοσμημένον τὸν δαίμονα σύνοικον ἑαυτῷ, διαφερόντωσ εὐδαίμονα εἶναι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 478:2)
τὰ δὲ ἡμέτερα ὁπόταν τισ ἐπιχειρῇ σώματα ἀπεικάζειν, ὀξέωσ αἰσθανόμενοι τὸ παραλειπόμενον διὰ τὴν ἀεὶ σύνοικον κατανόησιν χαλεποὶ κριταὶ γιγνόμεθα τῷ μὴ πάσασ πάντωσ τὰσ ὁμοιότητασ ἀποδιδόντι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 9:1)
δίκασον τοίνυν αὐτὸσ τὸν λόγον ἀκούσασ εἴ σοι δέξαι’ ἂν σύνοικον ἢ γείτονα εἶναί τινα σφόδρα μὲν ἀνδρεῖον, μὴ σώφρονα δὲ ἀλλ’ ἀκόλαστον.
(플라톤, Laws, book 3 121:5)
"ὦ πάτερ, ἐμοὶ τὸ σχῆμα καί τὴν ὄψιν οὐχ ὁ Κλεομβρότου περιτέθεικεν ἔλεοσ, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν σῶν κακῶν καί τῆσ σῆσ φυγῆσ μεμένηκέ μοι σύντροφον καί σύνοικον τὸ πένθοσ, πότερον οὖν δεῖ με σοῦ βασιλεύοντοσ ἐν Σπάρτῃ καί νικῶντοσ ἐγκαταβιῶναι ταύταισ ταῖσ συμφοραῖσ, ἢ λαβεῖν ἐσθῆτα λαμπρὰν καί βασιλικήν, ἐπιδοῦσαν ὑπὸ σοῦ τὸν παρθένιον ἄνδρα φονευόμενον;
(플루타르코스, Agis, chapter 17 2:1)
καὶ συνελθόντων ἐπὶ τούτῳ τῶν τεχνιτῶν, ὁ μὲν ἔθυε καὶ προσεύχετο τῇ θεῷ δέχεσθαι τὴν προθυμίαν αὐτῶν καὶ εὐμενῆ γενέσθαι σύνοικον τοῖσ λαχοῦσι τὴν Ῥώμην θεοῖσ, τὸ δ’ ἄγαλμά φασιν ὑποφθεγξάμενον εἰπεῖν.
(플루타르코스, Camillus, chapter 6 1:2)
τὰσ δὲ Μαρκίου πράξεισ καὶ ἀρετὰσ τοῦτο μὴ προσὸν ἐπαχθεῖσ ἐποίησεν αὐτοῖσ τοῖσ εὖ παθοῦσι, τὸν ὄγκον αὐτοῦ καὶ τὴν ἐρημίᾳ σύνοικον, ὡσ Πλάτων εἶπεν, αὐθάδειαν μὴ ὑπομείναντασ.
(플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 3 2:2)
ἐξοικίσασ δὲ χρυσὸν τῆσ Σπάρτησ, νόμισμα δὲ διεφθαρμένου πυρὶ σιδήρου θέμενοσ αὐτοῖσ οἰκονομίασ οὐκ ἀπήλλαξε τοὺσ πολίτασ, ἀλλά τὰ τρυφῶντα καὶ ὕπουλα καὶ φλεγμαίνοντα τοῦ πλούτου περιελών, ὅπωσ εὐπορήσωσι τῶν ἀναγκαίων καὶ χρησίμων ἅπαντεσ, ὡσ ἄλλοσ οὐδεὶσ νομοθέτησ προὐνόησε, τὸν ἄπορον καὶ ἀνέστιον καὶ πένητα σύνοικον ἐπὶ κοινωνίᾳ πολιτείασ μᾶλλον τοῦ πλουσίου καὶ ὑπερόγκου φοβηθείσ, φαίνεται τοίνυν ὁ μέν Κάτων οὐδέν τι φαυλότεροσ οἴκου προστάτησ ἢ πόλεωσ γενόμενοσ·
(플루타르코스, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 3 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION