헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν ἅπασι μὲν οὖν τοῖσ εἰρημένοισ ἔστι συννοεῖν ὅτι πάντα τἀναντία τοῖσ τυράννοισ κακὰ πρόσεστιν ὧν ἐμνήσθημεν ἀγαθῶν, οὐχ ἥκιστα δὲ ἐν τῷ νῦν λεγομένῳ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 140:1)
τὸ γὰρ ἐντεῦθεν οἶμαι χρὴ συννοεῖν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 86:2)
τὸ μετὰ τοῦτο δὴ συλλογισώμεθα ὅτι τὴν ἱματίων ὑφαντικὴν οὕτω ῥηθεῖσάν τισ τάχ’ ἂν ἱκανῶσ εἰρῆσθαι δόξειεν, μὴ δυνάμενοσ συννοεῖν ὅτι τῶν μὲν ἐγγὺσ συνεργῶν οὔπω διώρισται, πολλῶν δὲ ἑτέρων συγγενῶν ἀπεμερίσθη.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 139:3)
πολλοῖσ δὲ ἄλλοισ αὖ τῶν ζῴων οὐδ’ εἰσ αὐτὸ τοῦθ’ ἡ φύσισ παραγέγονεν, ὥστε μαθεῖν δυνατοῖσ εἶναι παρὰ τοῦ πατρὸσ ἀριθμεῖν, παρὰ δ’ ἡμῖν τοῦτ’ αὐτὸ πρῶτον ἐνῴκισεν ὁ θεόσ, ὥστε ἱκανοῖσ εἶναι δεικνύμενον συννοεῖν, ἔπειτ’ ἔδειξεν καὶ δείκνυσιν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 41:1)
ἵνα δὲ μὴ πολλάκισ ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν διαλεγώμεθα, τὰσ ἄλλασ ὅσασ ἐν τῷ πρόσθεν διεξήλθομεν ὁδοὺσ τούτων οὐ ῥᾴδιον συννοεῖν, ἐπὶ δὲ ταῦτα παρασκευάζοντασ φύσεισ οἱάσ δυνατὸν εἶναι, χρεὼν πολλὰ προδιδάσκοντα καὶ ἐθίζοντα ἀεὶ διαπονήσασθαι παῖδα ὄντα καὶ νεανίσκον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 118:3)
ὃ δὴ θαῦμα οὐκ ἀνθρώπινον ἀλλὰ γεγονὸσ θεῖον φανερὸν ἂν γίγνοιτο τῷ δυναμένῳ συννοεῖν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 120:2)
εὖ γὰρ δὴ τό γε τοσοῦτον χρὴ πάντ’ ἄνδρα συννοεῖν, ὡσ ἡ τῶν ἀνθρώπων γένεσισ ἢ τὸ παράπαν ἀρχὴν οὐδεμίαν εἴληχεν οὐδ’ ἕξει ποτέ γε τελευτήν, ἀλλ’ ἦν τε ἀεὶ καὶ ἔσται πάντωσ, ἢ μῆκόσ τι τῆσ ἀρχῆσ ἀφ’ οὗ γέγονεν ἀμήχανον ἂν χρόνον ὅσον γεγονὸσ ἂν εἰή.
(플라톤, Laws, book 6 211:4)
οὐκοῦν τὰ δημόσιά που καὶ περιφανῆ ῥᾷστον συννοεῖν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 126:2)
παντάπασι γὰρ οὐ ῥᾴδιον, ὦ Πρώταρχε, ἐν τούτῳ συννοεῖν τὸ τοιοῦτον ἑκάστοτε πάθοσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 225:1)
διόπερ εἴ τισ δύναιτο συννοεῖν τὰ περὶ τοὺσ πέλασ ἁμαρτήματα καὶ τῇδέ που προσιέναι τοῖσ ὑπεναντίοισ, ᾗ μάλιστα καὶ δι’ ὧν εὐχείρωτοσ ἔσθ’ ὁ προεστὼσ τῶν πολεμίων, τάχιστ’ ἂν τῶν ὅλων κατακρατοίη.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 81 10:1)
ταῦτά τε οὖν χρή, ὦ παῖ, συννοεῖν, καὶ εἰδέναι τὴν ἐραστοῦ φιλίαν ὅτι οὐ μετ’ εὐνοίασ γίγνεται, ἀλλὰ σιτίου τρόπον χάριν πλησμονῆσ·
(작자 미상, 비가, Ἀλλὰ Ἀδέσποτα, Ά Ἐλεγεῖα καὶ Ἔπη79)

SEARCH

MENU NAVIGATION