헬라어 문장 내 검색 Language

λέγω, ὅτι ἃσ ποιεῖ γωνίασ ἡ ΒΔ μετὰ τῆσ ΕΖ ἐφαπτομένησ, ἴσαι ἔσονται ταῖσ ἐν τοῖσ ἐναλλὰξ τμήμασι τοῦ κύκλου γωνίαισ, τουτέστιν, ὅτι ἡ μὲν ὑπὸ ΖΒΔ γωνία ἴση ἐστὶ τῇ ἐν τῷ ΒΑΔ τμήματι συνισταμένῃ γωνίᾳ, ἡ δὲ ὑπὸ ΕΒΔ γωνία ἴση ἐστὶ τῇ ἐν τῷ ΔΓΒ τμήματι συνισταμένῃ γωνίᾳ.
(유클리드, Elements, book 3, type Prop533)
ἡ ἄρα ὑπὸ ΒΑΔ γωνία ἴση ἐστὶ τῇ ἐν τῷ ἐναλλὰξ τοῦ κύκλου τμήματι τῷ ΑΘΒ συνισταμένῃ γωνίᾳ.
(유클리드, Elements, book 3, type Prop584)
Ἐπεὶ οὖν κύκλου τοῦ ΑΒΓ ἐφάπτεταί τισ εὐθεῖα ἡ ΕΖ, καὶ ἀπὸ τῆσ κατὰ τὸ Β ἐπαφῆσ διῆκται ἡ ΒΓ, ἡ ὑπὸ ΖΒΓ ἄρα γωνία ἴση ἐστὶ τῇ ἐν τῷ ΒΑΓ ἐναλλὰξ τμήματι συνισταμένῃ γωνίᾳ.
(유클리드, Elements, book 3, type Prop593)
Ἐν Κυζίκῳ γυναικὶ θυγατέρασ τεκούσῃ διδύμασ καὶ δυστοκησάσῃ καὶ οὐ πάνυ καθαρθείσῃ τῇ πρώτῃ πυρετὸσ φρικώδησ ὀξύσ, κεφαλῆσ καὶ τραχήλου βάροσ μετ’ ὀδύνησ‧ ἄγρυπνοσ ἐξ ἀρχῆσ, σιγῶσα δὲ καὶ σκυθρωπὴ καὶ οὐ πειθομένη‧ οὖρα λεπτὰ καὶ ἄχρω‧ διψώδησ, ἀσώδησ τὸ πολύ, κοιλίη πεπλανημένωσ ταραχώδησ καὶ πάλιν συνισταμένη.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι409)
ὁ μὲν γὰρ οὐδ’ ἠρνεῖτο τύραννοσ εἶναι κακῶν τε μυρίων ἐμπεπλήκει Σικελίαν ἡ δὲ Καίσαροσ ἀρχὴ συνισταμένη μὲν οὐκ ὀλίγα τοῖσ ἐναντιουμένοισ πράγματα παρέσχε, δεξαμένοισ δὲ καὶ κρατηθεῖσιν ὄνομα καὶ δόκησισ ἐφάνη μόνον, ἔργον δ’ ἀπ’ αὐτῆσ οὐδὲν ὠμὸν οὐδὲ τυραννικὸν ὑπῆρξεν, ἀλλὰ καὶ δεομένοισ ἔδοξε τοῖσ πράγμασι μοναρχίασ πρᾳότατοσ ὥσπερ ἰατρὸσ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ δαίμονοσ δεδόσθαι.
(플루타르코스, Comparison of Dion and Brutus, chapter 2 1:2)
οὐ γὰρ ἅπασαν ἀρετὴν μεσότητι γίνεσθαι ῥητέον ἀλλ’ ἡ μὲν ἀπροσδεὴσ τοῦ ἀλόγου καὶ περὶ τὸν εἰλικρινῆ καὶ ἀπαθῆ νοῦν συνισταμένη σοφία αὐτοτελήσ τίσ ἐστιν ἀκρότησ τοῦ λόγου καὶ δύναμισ, ᾗ τὸ θειότατον ἐγγίνεται τῆσ ἐπιστήμησ καὶ μακαριώτατον·
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 5:3)
ἀλόγου καὶ περὶ τὸν εἰλικρινῆ καὶ ἀπαθῆ νοῦν συνισταμένη σοφία καὶ φρόνησισ αὐτοτελήσ τίσ ἐστιν ἀκρότησ τοῦ λόγου καὶ δύναμισ, ᾗ τὸ θειότατον ἐγγίνεται τῆσ ἐπιστήμησ καὶ μακαριώτατον, ἡ δ’ ἀναγκαία διὰ τὸ σῶμα καὶ δεομένη τῆσ παθητικῆσ ὥσπερ ὀργανικῆσ ὑπηρεσίασ ἐπὶ τὸ πρακτικόν, οὐκ οὖσα φθορὰ τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ οὐδ’ ἀναίρεσισ ἀλλὰ τάξισ καὶ διακόσμησισ, ἀκρότησ μέν ἐστι τῇ δυνάμει καὶ τῇ ποιότητι, τῷ ποσῷ δὲ μεσότησ γίνεται τὸ ὑπερβάλλον ἐξαιροῦσα καὶ τὸ ἐλλεῖπον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION