헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ τοίνυν Λακεδαιμονίουσ παρὰ καιρὸν οἰκτείροντεσ ἄκαιρον πόλεμον τῇ πόλει μηδὲ τοῖσ Ἕλλησι περιστήσωμεν, ἀλλ’ ὑπομείνωμεν προστάται μᾶλλον τοῦ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πολέμου γενέσθαι ἢ ’κείνουσ ἀπαλλάξαντεσ αὐτοὶ πράγμασι καὶ κακοῖσ ἀνυποστάτοισ συνέχεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 21:15)
συμβέβηκε δ’ ἃ μάλιστ’ ἄν τισ εὔξατο, Θηβαίουσ καὶ Λακεδαιμονίουσ συμπεπτωκέναι καὶ ὑμῖν δεδωκέναι σχολῆσ καιρὸν καὶ ἀναπαύσεωσ, αὐτοὺσ δ’ ἀνηνύτῳ πολέμῳ συνέχεσθαι, θεῶν τινοσ, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, προστασίᾳ καὶ προνοίᾳ περὶ τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 4:8)
καὶ οὐδέν γε παρὰ τοῦτο ἔλαττον κακοπαθεῖν καὶ συνέχεσθαι τῷ αὐτῷ δεσμῷ τοὺσ εὐδαίμονασ καλουμένουσ τῶν πενήτων τε καὶ ἀδόξων, ἀλλὰ μᾶλλον τούτων ἐκείνουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 29:3)
διόπερ τῶν πολεμίων οὐ μόνον τῆσ θαλάττησ, ἀλλὰ καὶ τῆσ χώρασ κυριευόντων σιτοδείᾳ τε συνέβαινε συνέχεσθαι τοὺσ Ἕλληνασ καὶ τῷ φόβῳ πάντοθεν κατείχοντο.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 61 4:1)
ἔχειν δ’ ἐν αὑτῷ πάντασ τοὺσ λόγουσ τῆσ ζωῆσ, ὧν εἰρομένων συνέχεσθαι κατὰ τοὺσ τῆσ ἁρμονίασ λόγουσ, ἑκάστων ἐν τεταγμένοισ καιροῖσ ἐπιγινομένων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 29:2)
πρῶτα μὲν γὰρ λέγεται αὐτοὺσ διαστάντασ ἐσ ἀλλήλουσ τοξεύειν, μετὰ δὲ ὥσ σφι τὰ βέλεα ἐξετετόξευτο, συμπεσόντασ τῇσι αἰχμῇσί τε καὶ τοῖσι ἐγχειριδίοισι συνέχεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 214 3:1)
ὁ δὲ παραλαβὼν ἡμέασ λυμαίνεται λύμῃσι ἀνηκέστοισι, καὶ δὴ πολλοὶ μὲν ἡμέων ἐσ νούσουσ πεπτώκασι, πολλοὶ δὲ ἐπίδοξοι τὠυτὸ τοῦτο πείσεσθαι εἰσί, πρό τε τούτων τῶν κακῶν ἡμῖν γε κρέσσον καὶ ὅ τι ὦν ἄλλο παθεῖν ἐστι καὶ τὴν μέλλουσαν δουληίην ὑπομεῖναι ἥτισ ἔσται, μᾶλλον ἢ τῇ παρεούσῃ συνέχεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 12 4:3)
ὅπωσ γὰρ εἰπόντα χρὴ ψευδῆ λέγειν ἢ δοξάζειν ὄντωσ εἶναι, καὶ τοῦτο φθεγξάμενον ἐναντιολογίᾳ μὴ συνέχεσθαι, παντάπασιν, ὦ Θεαίτητε, χαλεπόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 124:2)
ἀναγκαῖον δὴ πανταχόθεν φέρειν, ἢ μεγάλαισ ὠδῖσί τε καὶ ὀδύναισ συνέχεσθαι.
(플라톤, Republic, book 9 65:1)
τιμῶσι δὲ τὸν Φόβον οὐχ ὥσπερ οὓσ ἀποτρέπονται δαίμονασ, ἡγούμενοι βλαβερόν, ἀλλὰ τὴν πολιτείαν μάλιστα συνέχεσθαι φόβῳ νομίζοντεσ.
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 9 1:2)
προγράφουσιν Ἀγαθὴν Τύχην, οὕτω καὶ αὐτὸσ προγράψειε τὸν Δία, τὴν Εἱμαρμένην, τὴν Πρόνοιαν, τὸ συνέχεσθαι μιᾷ δυνάμει τὸν κόσμον ἕνα ὄντα καὶ πεπερασμένον.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 9 6:1)
τί γάρ ἐστι κυριώτερον τῆσ τοῦ κόσμου διαμονῆσ καὶ τοῦ τὴν οὐσίαν ἡνωμένην τοῖσ μέρεσι συνέχεσθαι πρὸσ αὑτήν;
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 45 2:1)
κατιοῦσαν οὐδὲν τοιοῦτο πάσχειν ἀλλὰ συνέχεσθαι καὶ διαμένειν εὔσημον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί τῆσ ἡμέρασ ἠχωδεστέρα ἡ νύξ. 5:1)
οὐ μὴν εἶχόν γε ποιεῖν οὐδὲν διὰ τὸ συνέχεσθαι τοῖσ προειρημένοισ πολέμοισ.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 7 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION