헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδεὶσ δὲ ἐφ’ ἑαυτῷ τηλικοῦτον φρονεῖ, ὅστισ τοὔνομα ἀκούσασ μόνον οἱο͂́σ τ’ ἐστὶν ἀτρεμεῖν, ἀλλ’ ἀναστὰσ ὑμνεῖ καὶ σέβει καὶ συνεύχεται διπλῆν εὐχὴν, τὴν μὲν ὑπὲρ αὑτοῦ τοῖσ θεοῖσ, τὴν δὲ αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ τῶν ἑαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:2)
‐ ὁ δὲ πᾶν τοὐναντίον αὐτῇ καὶ βούλεται καὶ συνεύχεται, καὶ οὕτω τὸν ἀεὶ πολιτεύεται χρόνον ὡσ καὶ πεπεῖσθαι λέγειν περὶ αὑτοῦ μὴ ἂν ἕνα μηδένα τῶν πάντων τὰ τοιαῦτα δόξαι βελτίω, καὶ οὐ λέγειν μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἔργοισ δεικνύναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 1:3)
πρὸσ οὖν τὸν Νάβαλον τοῦτον καθ’ ὃν ἔκειρε τὰ πρόβατα καιρὸν πέμψασ ὁ Δαυίδησ ἄνδρασ δέκα τῶν σὺν αὐτῷ διὰ τούτων αὐτὸν ἀσπάζεται καὶ συνεύχεται τοῦτο ποιεῖν ἐπ’ ἔτη πολλά·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 380:1)
ἔτι δὲ ὁ μὲν χαῖρε εἰπὼν μόνον εὐφήμῳ τῇ ἀρχῇ ἐχρήσατο, καὶ ἔστιν εὐχὴ το πρᾶγμα, ὁ δὲ ὑγιαίνειν παρακελευόμενοσ καὶ χρήσιμόν τι δρᾷ καὶ ὑπομιμνήσκει τῶν πρὸσ τὸ ὑγιαίνειν συντελούντων, καὶ οὐ συνεύχεται μόνον, ἀλλὰ καὶ παραγγέλλει.
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 24:1)
τὰ μὲν γὰρ θεραπευόμενα ὑφ’ ἡμῶν, ὅσα ἔμψυχα, συνεύχεται ἑκάστοτε, καὶ ἀτιμαζόμενα τἀναντία, τὰ δ’ οὐδέτερα, ὥστε ἂν ὀρθῶσ τισ χρῆται πατρὶ καὶ προπάτορι καὶ πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ, πάντων πρὸσ θεοφιλῆ μοῖραν κυριώτατα ἀγαλμάτων ἂν κεκτῇτο.
(플라톤, Laws, book 11 124:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION