헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Τεῦκροσ ἦν ἐνθάδε μέτοικοσ, ὃσ ᾤχετο Μέγαράδε ὑπεξελθών, ἐκεῖθεν δὲ ἐπαγγέλλεται τῇ βουλῇ, εἴ οἱ ἄδειαν δοῖεν, μηνύσειν περί <τε> τῶν μυστηρίων, συνεργὸσ ὤν, καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ποιοῦντασ μεθ’ ἑαυτοῦ, καὶ περὶ τῶν Ἑρμῶν τῆσ περικοπῆσ ἃ ᾔδει.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 33:2)
καὶ γίγνεται δὴ οὕτωσ Ἡρακλῆσ συνεργὸσ τῷ πατρὶ καὶ ὕπαρχοσ τῶν ὑπὸ τὸν τῆσ σελήνησ πόλον, καὶ τὰ σημεῖα εὐθὺσ ἠκολούθησεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 1:8)
ἐφαψάμενοσ δὲ τοῖσ χρόνοισ τῆσ ἡλικίασ ἁπάντων τῶν ἐνδοξοτάτων τῶν μὲν ἀρχαιοτάτων μαθητὴσ, τῶν δ’ ἐπὶ τούτοισ ἁπάντων τῶν μὲν διδάσκαλοσ, τῶν δὲ συνεργὸσ κατέστη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:11)
δόξειε δ’ ἂν παντὸσ εἶναι προαγαγεῖν καὶ διαρθρῶσαι τὰ καλῶσ ἔχοντα τῇ περιγραφῇ, καὶ ὁ χρόνοσ τῶν τοιούτων εὑρετὴσ ἢ συνεργὸσ ἀγαθὸσ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 70:3)
ὁ δὲ ταύτησ τῆσ πίστεωσ αὐτῷ συνεργὸσ καὶ συναγωνιστὴσ καὶ ὁ δεῦρ’ ἀπαγγείλασ τὰ ψευδῆ καὶ φενακίσασ ὑμᾶσ, οὗτόσ ἐσθ’ ὁ τὰ Θηβαίων ὀδυρόμενοσ νῦν πάθη καὶ διεξιὼν ὡσ οἰκτρά, καὶ τούτων καὶ τῶν ἐν Φωκεῦσι κακῶν καὶ ὅσ’ ἄλλα πεπόνθασιν οἱ Ἕλληνεσ ἁπάντων αὐτὸσ ὢν αἴτιοσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 58:1)
ταῦτα γάρ ἐσθ’ ἃ συνεῖπε μὲν Αἰσχίνησ οὑτοσί, ἔγραψε δ’ ὁ τούτου συνεργὸσ Φιλοκράτησ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 186:1)
οὑτοσὶ δ’ ὁ κοινωνὸσ αὐτοῦ καὶ συνεργὸσ τὸ μὲν πρῶτον εὐθὺσ ἐν τῷ πλοίῳ παρὰ τἀδικήματα, ὡσ οὐδὲν εἰδώσ, ἀλλ’ ἐκπεπληγμένοσ καὶ αὐτόσ, ἔπειθεν τὸν πρῳρέα καὶ τοὺσ ναύτασ εἰσ τὸν λέμβον ἐκβαίνειν καὶ ἐκλιπεῖν τὴν ναῦν τὴν ταχίστην, ὡσ ἀνελπίστου τῆσ σωτηρίασ οὔσησ καὶ καταδυσομένησ τῆσ νεὼσ αὐτίκα μάλα, ἵν’, ὅπερ διενοήθησαν, τοῦτ’ ἐπιτελεσθείη καὶ ἡ ναῦσ ἀπόλοιτο καὶ τὰ συμβόλαι’ ἀποστερήσαιεν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 11:1)
καὶ ὅτι γ’, ἔφη τισ τῶν παρόντων, ἁπάντων ἐστὶ συνεργὸσ οὗτοσ ἐκείνῳ, σημεῖον ὑμῖν ἐρῶ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 23:1)
οὗτοσ ἐπίκουροσ γήρωσ, διδάσκαλοσ νεότητοσ, πενίασ συνεργόσ, φύλαξ πλούτου, τῇ μὲν εἰρήνῃ σύμμαχοσ, τῷ δὲ πολέμῳ ἐναντίοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ. 13:1)
πότερα πεῖραν αὐτοῦ ποιουμένη τῆσ γνώμησ καὶ τῷ μὴ συγχωρεῖν ἑτοίμωσ ἐπὶ τὸ μᾶλλον σπουδάζειν αὐτὸν παρορμῶσα, ἢ τὰσ καθ’ ἑαυτῆσ ἀπολύσασθαι βουλομένη διαβολὰσ ὑπὲρ τοῦ μηθενὸσ ὧν ἔπραττεν ὁ ἀνὴρ μήτε αἰτία μήτε συνεργὸσ εἶναι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 21 7:1)
οἴκτῳ δ’ ἀφῆκεν ὠμότητα ‐ καὶ θεὸσ συνεργὸσ ἦν τῷ παιδὶ μὴ ’κπεσεῖν δόμων ‐ τρέφει δέ νιν λαβοῦσα.
(에우리피데스, Ion, episode 4:3)
ὁ δὲ συνεργὸσ ἄλλ’ ἔπρασσ’ ἰὼν κακὸσ Φωκεύσ·
(에우리피데스, episode, lyric 2:8)
οὐ γὰρ ἀγνοῶ τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ τὰσ συνθήκασ τὰσ πρὸσ Δαυίδην αὐτῷ γεγενημένασ, οὐδ’ ὅτι σύμβουλοσ μὲν καὶ συνεργὸσ Ιὠνάθησ ἐστὶ τῶν κατ’ ἐμοῦ συντεταγμένων, μέλει δὲ ὑμῶν οὐδενὶ περὶ τούτων, ἀλλὰ τὸ ἀποβη σόμενον ἡσυχάζοντεσ σκοπεῖτε.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 325:1)
συνεργὸσ δ’ ἦν τισ ὁμόφυλοσ αὐτῷ πάντα τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν ἐπιστάμενοσ, ὑφ’ οὗ διδαχθεὶσ ἔλεγεν, ὡσ οἱ πεμφθέντεσ ἐπὶ τὴν ἀναίρεσιν αὐτοῦ τε καὶ Ἀριστοβούλου δι’ οἶκτον ἐκκλέψειαν αὐτοὺσ ὁμοίων ὑποβολῇ σωμάτων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 133:1)
Ἀσπάζεται ὑμᾶσ Τιμόθεοσ ὁ συνεργόσ [μου], καὶ Λούκιοσ καὶ Ιἄσων καὶ Σωσίπατροσ οἱ συγγενεῖσ μου.
(PROS RWMAIOUS, chapter 11 171:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION