헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧσ δὲ καὶ ὧλλοι πάντεσ, ὅσοι συνέπονται ἑταῖροι, ἀθανάτων υἱε͂́σ τε καὶ υἱωνοὶ γεγάασιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 6:28)
ὥσπερ γὰρ αἱ ἀμαθεῖσ καὶ ἀκόλαστοι κύνεσ ἐν τῇ θήρᾳ μηδὲν ξυνεῖσαι μηδὲ γνωρίσασαι τὸ ἴχνοσ ἐξαπατῶσιν ἄλλασ τῇ φωνῇ καὶ τῷ σχήματι, ὡσεἰδυῖαί τε καὶ ὁρῶσαι, καὶ πολλαὶ συνέπονται ταύταισ, αἱ ἀφρονέσταται σχεδὸν ταῖσ μάτην φθεγγομέναισ, τούτων δ’ αἱ μὲν ἄφθογγοι καὶ σιωπῶσαι μόναι αὐταὶ ἐξαπατῶνται, αἱ δὲ προπετέσταται καὶ ἀνοητόταται μιμούμεναι τὰσ πρώτασ θορυβοῦσι καὶ φιλοτιμοῦνται ἄλλασ ἐξαπατᾶν, τοιοῦτον εὑρ́οισ ἂν καὶ περὶ τοὺσκαλουμένουσ σοφιστάσ πολὺν ὄχλον ἐνίοτε συνεπόμενον ἀνθρώπων ἠλιθίων·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 40:1)
τριῶν δὲ ἐπικρατούντων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, βίων, εἰσ οὓσ μάλιστα ἐμπίπτουσιν οἱ πολλοί, μὰ Δί’ οὐ μετὰ λογισμοῦ σκεψάμενοι καὶ δοκιμάσαντεσ, ἀλόγῳ δὲ ὁρμῇ καὶ τύχῃ προσενεχθέντεσ, τοσούτουσ φατέον εἶναι καὶ δαίμονασ, οἷσ συνέπονται καὶ λατρεύουσιν ὁ πολὺσ καὶ ἀμαθὴσ ὅμιλοσ, ἄλλοι ἄλλῳ, καθάπερ ἡγεμόνι πονηρῷ καὶ μαινομένῳ πονηρὸσ καὶ ἀσελγὴσ θίασοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 96:1)
ἀπολειπομένου δ’ ἀπορήματοσ, διὰ τίν’ αἰτίαν οὐ συνέπονται τοῖσ ἐλέφασιν εἰσ τὴν προειρημένην παραποταμίαν διώκοντεσ τὰσ συνήθεισ τροφάσ, φασὶ τοὺσ τηλικούτουσ ὄφεισ τὴν μὲν ἐπίπεδον τῆσ χώρασ φεύγειν, περὶ δὲ τὴν ὑπώρειαν ἐν ταῖσ φάραγξι ταῖσ εἰσ τὸ μῆκοσ ἀνηκούσαισ καὶ τοῖσ σπηλαίοισ τοῖσ τὸ βάθοσ ἔχουσι συνεχῶσ ἐναυλίζεσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 10 6:1)
οὐκοῦν γνωστικαὶ μὲν αἵ τε τοιαῦται σύμπασαι καὶ ὁπόσαι συνέπονται τῇ λογιστικῇ, κρίσει δὲ καὶ ἐπιτάξει διαφέρετον ἀλλήλοιν τούτω τὼ γένη;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 19:5)
σπουδὴν καὶ βλάβην συμβαίνειν, ὥστε οὐκ ἀποτρέπουσιν ἀλλὰ συνέπονται ὑπείκοντεσ, καὶ οὐ λογίζονται τόδε, ὅτι τούτουσ ἀνάγκη τοὺσ παῖδασ τοὺσ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ νεωτερίζοντασ ἑτέρουσ ἄνδρασ τῶν ἔμπροσθεν γενέσθαι παίδων, γενομένουσ δὲ ἄλλουσ, ἄλλον βίον ζητεῖν, ζητήσαντασ δέ, ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων καὶ νόμων ἐπιθυμῆσαι, καὶ μετὰ τοῦτο ὡσ ἥξοντοσ τοῦ νυνδὴ λεγομένου μεγίστου κακοῦ πόλεσιν οὐδεὶσ αὐτῶν φοβεῖται.
(플라톤, Laws, book 7 65:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION