헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ οὖν οὐκ ἄτοπον τοὺσ μὲν οὕτω διακειμένουσ τῶν πάλαι μηδεμιᾶσ μὲν ἡστινοσοῦν ὑπερβολῆσ ἐν ταῖσ ἀμοιβαῖσ ἀποσχέσθαι, ἀτελείασ δὲ μηδαμοῦ τὸ παράπαν μηδ’ ὁπωστιοῦν μνημονεῦσαι, ἡμᾶσ δὲ τοὺσ τἀκείνων μάλιστα πάντων καὶ στέργοντασ καὶ θαυμάζοντασ, καὶ νόμον τοῦ τί δεῖ ποιεῖν ταῦθ’ ἡγουμένουσ, ἔπειτα ταύτῃ κεχρῆσθαι καὶ τὰσ τιμὰσ ἐντεῦθεν ὁρίζειν, ὥσπερ ἐκείνων κατεγνωκότασ, ὅτι μὴ τοῦτο συνεῖδον, ἢ συνιδόντεσ ὑπὸ βασκανίασ ἀπεῖπον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 23:9)
οὕτω δὲ πάνυ τῶν ἀνθρώπων κατεφρόνησαν οἱ πρότερον καὶ τὴν εὐήθειαν αὐτῶν συνεῖδον ὥστε ὑπὲρ τῶν μεγίστων πόνων καὶ πληγῶν φύλλα προύθεσαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 6:6)
ἐπεὶ δὲ συνεῖδον ἀλλήλων ἀμφότεροι τὰσ δυνάμεισ οὔτε πλήθει λειπομένασ οὔτε ὁπλισμοῖσ εὐτελεῖσ οὔτε ταῖσ ἄλλαισ παρασκευαῖσ οὔσασ εὐκαταφρονήτουσ, τῆσ μὲν ταχείασ ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὁρμῆσ, ἣν κατ’ ἀρχὰσ εἶχον ὡσ αὐτῇ ἐφόδῳ τρεψόμενοι τοὺσ πολεμίουσ, ἀπέστησαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 4 2:1)
ὡσ δὲ συνεῖδον ἀμφότεροι τὰ τῶν πολεμίων πράγματα, τῷ τε μεγέθει τῶν στρατοπέδων εἰκάσαντεσ καὶ παρ’ αἰχμαλώτων ἀκούσαντεσ, τοῖσ μὲν Σαβίνοισ θάρσοσ παρέστη καὶ καταφρόνησισ τῆσ τῶν πολεμίων ὀλιγότητοσ, τοῖσ δὲ Ῥωμαίοισ δέοσ πρὸσ τὸ τῶν ἀντιπολεμούντων πλῆθοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 46 1:1)
ὡσ δὲ συνεῖδον αὐτὸν οἱ δήμαρχοι, προσέταξαν τοῖσ ἀγορανόμοισ ἐπιλαβέσθαι τοῦ σώματοσ καί, εἰ μὴ ἑκὼν βούλεται ἀκολουθεῖν, βίᾳ ἄγειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 26 4:1)
Ἐπεὶ δὲ συνεῖδον εὐμένειάν τινα καὶ παρ’ ἐκείνου καὶ παρὰ τοῦ Καίσαροσ, καὶ τῶν ἄλλων δὲ ἕκαστον τοὺσ μὲν συνδακρύοντασ, ἅπαντασ δὲ συναλγοῦντασ, ἅτεροσ αὐτῶν Ἀλέξανδροσ ἐπικαλεσάμενοσ αὐτὸν ἐπεχείρει διαλύειν τὰσ αἰτίασ καί, "πάτερ, εἶπεν, ἡ μὲν σὴ πρὸσ ἡμᾶσ εὔνοια δήλη καὶ παρ’ αὐτὴν τὴν κρίσιν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 121:1)
καὶ ὅ γε πρῶτοσ ἡμῖν τοὺσ νόμουσ τούτουσ διατυπώσασ, εἴτε Κάδμοσ ὁ νησιώτησ εἴτε Παλαμήδησ ὁ Ναυπλίου, ‐ καὶ Σιμωνίδῃ δὲ ἔνιοι προσάπτουσι τὴν προμήθειαν ταύτην ‐ οὐ τῇ τάξει μόνον, καθ’ ἣν αἱ προεδρίαι βεβαιοῦνται διώρισαν, τί πρῶτον ἔσται ἢ δεύτερον, ἀλλὰ καὶ ποιότητασ, ἃσ ἕκαστον ἡμῶν ἔχει, καὶ δυνάμεισ συνεῖδον.
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 5:1)
ἐγὼ γὰρ ἐπειδὴ τάχιστα συνεῖδον ὁπόσα τοῖσ ῥητορεύουσιν ἀναγκαῖον τὰ δυσχερῆ προσεῖναι, ἀπάτην καὶ ψεῦδοσ καὶ θρασύτητα καὶ βοὴν καὶ ὠθισμοὺσ καὶ μυρία ἄλλα, ταῦτα μέν, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν, ἀπέφυγον, ἐπὶ δὲ τὰ σά, ὦ Φιλοσοφία, καλὰ ὁρμήσασ ἠξίουν ὁπόσον ἔτι μοι λοιπὸν τοῦ βίου καθάπερ ἐκ ζάλησ καὶ κλύδωνοσ εἰσ εὔδιὸν τινα λιμένα ἐσπλεύσασ ὑπὸ σοὶ σκεπόμενοσ καταβιῶναι.
(루키아노스, Piscator, (no name) 29:6)
"οὗτοι δέ, κἂν γράφωσι, γράφουσι περὶ πολιτείασ ἵνα μὴ πολιτευώμεθα, καὶ περὶ ῥητορικῆσ ἵνα μὴ ῥητορεύωμεν, καὶ περὶ βασιλείασ ἵνα φεύγωμεν τὸ συμβιοῦν βασιλεῦσι τοὺσ δὲ πολιτικοὺσ ἄνδρασ ἐπὶ γέλωτι καὶ καταλύσει τῆσ δόξησ ὀνομάζουσιν, ὡσ τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐσχηκέναι τι λέγοντεσ ἀγαθὸν καὶ τοῦτο δὲ μικκόν, οὑτωσὶ τῷ ῥήματι φράζοντεσ, αὐτὸν δὲ σιδηροῦν σπλάγχνον ἀποκαλοῦντεσ καὶ πυνθανόμενοι τί παθὼν ἐβάδιζε διὰ τῆσ Πελοποννήσου μέσησ καὶ οὐ πιλίδιον ἔχων οἴκοι καθῆτο δηλαδὴ περὶ τὴν τῆσ γαστρὸσ ἐπιμέλειαν ὅλοσ καθεστώσ ἃ δὲ Μητρόδωροσ ἐν τῷ περὶ Φιλοσοφίασ ἐξορχούμενοσ πολιτείαν γέγραφεν οὐκ ᾤμην δεῖν παρεῖναι λέγει δέ, ὅτι τῶν σοφῶν τινεσ ὑπὸ δαψιλείασ τύφου οὕτω καλῶσ συνεῖδον τοὔργον αὐτῆσ, ὥστ’ οἴχονται φερόμενοι πρὸσ τὰσ αὐτὰσ Λυκούργῳ καὶ Σόλωνι ἐπιθυμίασ κατὰ τοὺσ περὶ βίων λόγουσ καὶ ἀρετῆσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 337)
συνεῖδον τὰ ἐπιθωρακίδια φοινικᾶ, λευκοῖσ χρωμένων τῶν βασιλικῶν ἁπάντων, ἔγνωσαν πολεμίουσ ὄντασ, εἷσ οὖν ἐκείνων ἐτόλμησεν ἀγνοῶν ἐξόπισθεν βαλεῖν τὸν Κῦρον ἀκοντίῳ.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 11 6:1)
οἱ δὲ μὴ κυκλωσάμενοι τοὺσ Καίσαροσ, ἀλλὰ συμπεσόντεσ, ῥᾳδίωσ μὲν ἀπἐτρέψαντο τεταραγμένουσ, καὶ διέφθειραν ἐν χερσὶν τρία τάγματα, καὶ συνεισέπεσον εἰσ τὸ στρατόπεδον τοῖσ φεύγουσιν ὑπὸ ῥύμησ τοῦ κρατεῖν συνενεχθέντεσ, μεθ’ ἑαυτῶν ἔχοντεσ τὸν Βροῦτον ὃ δ’ οὐ συνεῖδον οἱ νικῶντεσ ἐδείκνυε τοῖσ ἡττημένοισ ὁ καιρόσ.
(플루타르코스, Brutus, chapter 42 1:1)
τότε δὲ οὐχὶ κατὰ στόμα προσεφέροντο τοῖσ Ῥωμαίοισ, ἀλλ’ ἐκκλίνοντεσ ἐπὶ δεξιὰ ὑπῆγον αὑτοὺσ κατὰ μικρόν, ἐμβάλλοντεσ εἰσ τὸ μέσον αὐτῶν τε καὶ τῶν πεζῶν ἐξ ἀριστερᾶσ παρατεταγμένων, καὶ συνεῖδον μὲν οἱ τῶν Ῥωμαίων στρατηγοὶ τὸν δόλον, ἐπισχεῖν δὲ τοὺσ στρατιώτασ οὐκ ἔφθησαν, ἀλλ’ ἑνὸσ ἐκβοήσαντοσ ὅτι φεύγουσιν οἱ πολέμιοι, πάντεσ ὡρ́μησαν διώκειν.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 26 1:1)
ὀψὲ μέντοι συνεῖδον ὅτι πρῶτον μὲν ἐκείνουσ ἀνεξικακίᾳ χείρονασ ποιεῖν βέλτιόν ἐστιν ἢ πικρίᾳ καὶ θυμῷ διαστρέφειν ἑαυτὸν εἰσ ἑτέρων ἐπανόρθωσιν ἔπειτα πολλοὺσ ὁρῶν αὐτῷ τῷ μὴ κολάζεσθαι πολλάκισ αἰδουμένουσ κακοὺσ εἶναι καὶ μεταβολῆσ ἀρχὴν τὴν συγγνώμην μᾶλλον ἢ τὴν τιμωρίαν λαμβάνοντασ, καὶ νὴ Δία δουλεύοντασ ἑτέροισ ἀπὸ νεύματοσ σιωπῇ προθυμότερον ἢ μετὰ πληγῶν καὶ στιγμάτων ἑτέροισ, ἐπειθόμην ἡγεμονικώτερον εἶναι τοῦ θυμοῦ τὸν λογισμόν.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 11 1:2)
ὡσ δ̓ οὖν ἀνέγνωσαν οἱ πέραν τὰ γράμματα καὶ συνεῖδον τὴν ὀξύτητα τοῦ καιροῦ, κόπτοντεσ ξύλα καὶ πρὸσ ἄλληλα συνδέοντεσ ἐπεραιοῦντο.
(플루타르코스, chapter 2 6:1)
ὡσ δὲ παραγενόμενοι συνεῖδον τοὺσ Ἀχαιοὺσ τηροῦντασ τὴν ἐπὶ τῆσ τάφρου γέφυραν, τότε δὴ πάντεσ ἐξαθυμήσαντεσ ἀπέρρεον ἀπ’ αὐτοῦ, καὶ καθ’ ἑαυτὸν ἕκαστοσ ἐπορίζετο τὴν σωτηρίαν.
(폴리비오스, Histories, book 11, chapter 17 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION