헬라어 문장 내 검색 Language

πένησ τε ἀνὴρ τὴν ψυχὴν οὔτε ἀκούει, ἐάν τε ἀκούσῃ, καταγελῶν, ὡσ οἰέται, πανταχόθεν ἀναιδῶσ ἁρπάζει πᾶν ὅτιπερ ἂν οἰήται, καθάπερ θηρίον, φαγεῖν ἢ πιεῖν ἢ περὶ τὴν ἀνδραποδώδη καὶ ἀχάριστον, ἀφροδίσιον λεγομένην οὐκ ὀρθῶσ, ἡδονὴν ποριεῖν αὑτῷ τοὐμπίμπλασθαι, τυφλὸσ ὢν καὶ οὐχ ὁρῶν, οἷσ συνέπεται τῶν ἁρπαγμάτων ἀνοσιουργία, κακὸν ἡλίκον ἀεὶ μετ’ ἀδικήματοσ ἑκάστου, ἣν ἀναγκαῖον τῷ ἀδικήσαντι συνεφέλκειν ἐπί τε γῇ στρεφομένῳ καὶ ὑπὸ γῆσ νοστήσαντι πορείαν ἄτιμόν τε καὶ ἀθλίαν πάντωσ πανταχῇ.
(플라톤, Epistles, Letter 7 78:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION