헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν πρὸσ ἄρκτον κεκλιμένων μερῶν τῆσ οἰκουμένησ τῶν συναπτόντων τῇ διὰ ψῦχοσ ἀοικήτῳ διέξιμεν, ὅταν τὰσ Γαϊού Καίσαροσ πράξεισ ἀναγράφωμεν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 38 2:2)
πολλῶν περιοικούντων τὴν Ῥώμην ἐθνῶν μεγάλων τε καὶ τὰ πολέμια ἀλκίμων, ὧν οὐδὲν ἦν τοῖσ Ῥωμαίοισ φίλιον, οἰκειώσασθαι ταῦτα βουληθεὶσ ἐπιγαμίαισ, ὅσπερ ἐδόκει τοῖσ παλαιοῖσ τρόποσ εἶναι βεβαιότατοσ τῶν συναπτόντων φιλίασ, ἐνθυμούμενοσ δὲ ὅτι βουλόμεναι μὲν αἱ πόλεισ οὐκ ἂν συνέλθοιεν αὐτοῖσ ἄρτι τε συνοικιζομένοισ καὶ οὔτε χρήμασι δυνατοῖσ οὔτε λαμπρὸν ἔργον ἐπιδεδειγμένοισ οὐδέν, βιασθεῖσαι δὲ εἴξουσιν εἰ μηδεμία γένοιτο περὶ τὴν ἀνάγκην ὕβρισ, γνώμην ἔσχεν, ᾗ καὶ Νεμέτωρ ὁ πάπποσ αὐτοῦ προσέθετο, δἰ ἁρπαγῆσ παρθένων ἀθρόασ γενομένησ ποιήσασθαι τὰσ ἐπιγαμίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 30 2:1)
ὡσ δὲ τὸ σημεῖον ἤρθη καὶ προσεφέροντο μετὰ κραυγῆσ ἐπιστρέψαντεσ οἱ ἱππεῖσ, τούτουσ μὲν ἠμύνοντο δεξάμενοι, καίπερ εὐθὺσ ἐντὸσ τοξεύματοσ γενομένουσ, τῶν δὲ ὁπλιτῶν συναπτόντων ἅμα βοῇ καὶ πατάγῳ τῶν ὅπλων, οἵ τε ἵπποι τοῖσ Πάρθοισ ἐξίσταντο ταρβοῦντεσ καὶ αὐτοὶ πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν ἔφευγον.
(플루타르코스, Antony, chapter 39 4:2)
διότι τῶν καιρῶν τούτων συναπτόντων τοῖσ ὑφ’ ὑμῶν ἱστορεῖσθαι μέλλουσι χρήσιμον ἐδόκει, μᾶλλον δ’ ἀναγκαῖον εἶναι κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆσ πρόθεσιν τὸ ποιῆσαι πᾶσιν ἐναργῆ καὶ γνώριμον τὴν ὑπάρχουσαν περὶ Μακεδόνασ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ τότε κατάστασιν.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 71 2:1)
ἔτι δὲ Καδουσίοισ καὶ Ματιανοῖσ, ὑπέρκειται δὲ τῶν συναπτόντων πρὸσ τὴν Μαιῶτιν τοῦ Πόντου μερῶν.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 44 10:1)
Τῶν δὲ συναπτόντων μερῶν τῆσ ἱστορίασ τοῖσ καιροῖσ, ἀφ’ ὧν παρεξέβημεν, παραλαβόντεσ ἐπὶ βραχὺ μιᾶσ πράξεωσ ποιησόμεθα κεφαλαιώδη μνήμην, ἵνα μὴ τῷ λόγῳ μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖσ πράγμασιν, ὥσπερ ἀγαθοῦ τεχνίτου δεῖγμα τῶν ἔργων ἕν τι προενεγκάμενοι, φανερὰν ποιήσωμεν τῆσ πολιτείασ τὴν ἀκμὴν καὶ δύναμιν, οἱά τισ ἦν κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 58 1:1)
ἐπιχειρήσασ δὲ αἰτιᾶσθαι τοὺσ οὕτω τὰσ ἠπείρουσ διορίσαντασ, ἀλλὰ μὴ παραλλήλοισ τισὶ τῷ ἰσημερινῷ, δι’ ὧν ἔμελλον ἐξαλλάξεισ δείκνυσθαι ζῴων τε καὶ φυτῶν καὶ ἀέρων, τῶν μὲν τῇ κατεψυγμένῃ συναπτόντων τῶν δὲ τῇ διακεκαυμένῃ, ὥστε οἱονεὶ ζώνασ εἶναι τὰσ ἠπείρουσ, ἀνασκευάζει πάλιν καὶ ἐν ἀναλύσει δίκησ γίνεται, ἐπαινῶν πάλιν τὴν οὖσαν διαίρεσιν, θετικὴν ποιούμενοσ τὴν ζήτησιν πρὸσ οὐδὲν χρησίμωσ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 3 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION