헬라어 문장 내 검색 Language

οἱᾶ δὲ ἐπὶ γειτόνων φιλίαν καὶ κοινωνίαν πραγματευόμενοσ ποταμοὺσ ἐγκατέμιξεν, οἳ ἔκ τε γῆσ εἰσ τὴν θάλατταν ῥυήσεσθαι καὶ πάλιν ἐκ τῆσ θαλάττησ κατ’ ἄλλουσ ἀφανεῖσ τόπουσ εἰσ τὴν γῆν ἔμελλον ὑπορρυήσεσθαι καὶ συνάπτειν ἑκάτερα πρὸσ ἄλληλα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 3:12)
ἔπειθ’ ὅταν συμβαίνῃ κἀκ τῶν χρόνων, ὁρ́οσ τισ κείσεται τοῦ προτέρου λόγου, πρὸσ ὃν τὰ λοιπὰ συνάπτειν δεήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 3:18)
ἐν ὅσῳ δὲ πῦρ τε ἐπορίζετο καὶ πορισθέντοσ ἔμελλον χρίσεσθαί τε καὶ πίεσθαι, καὶ δὴ ἑωσφόροσ τε ὑπερεῖχε καὶ φῶσ ἡμέρασ ὑπέφαινεν, ἐδόκει χρῆναι μὴ μαλθακίζεσθαι μηδὲ καθεύδειν ἡμέρασ οὔσησ, ἀλλ’ ἔργον ἔργῳ συνάπτειν καὶ βαδίζειν εἰσ τὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἱερὸν, εἰσ Γρυνεῖον, εἰωθόσ μοι καὶ ἰόντι καὶ ἐπανιόντι θύειν τῷ θεῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 2:9)
ἠρίσταμεν δεῖ γὰρ συνάπτειν τὸν λόγον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 20 5:2)
τούτῳ δὲ προσέταξε συνάπτειν τοῖσ περὶ τὸν Εὐμενῆ καὶ λύειν τὴν πολιορκίαν τοῦ φρουρίου καὶ τὸν Εὐμενῆ τῶν κινδύνων ἀπαλλάξαντα ποιήσασθαι σύμμαχον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 52 4:3)
οἱ δὲ Θηβαῖοι τοὺσ μὲν ἱππεῖσ ἐντὸσ τοῦ χαρακώματοσ ἔταξαν, τοὺσ δ’ ἐλευθερωθέντασ οἰκέτασ καὶ τοὺσ φυγάδασ καὶ τοὺσ μετοίκουσ τοῖσ πρὸσ τὰ τείχη βιαζομένοισ ἀντέταξαν, αὐτοὶ δὲ τοῖσ μετὰ τοῦ βασιλέωσ Μακεδόσι πολλαπλασίοισ οὖσι συνάπτειν μάχην πρὸ τῆσ πόλεωσ ἡτοιμάζοντο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 7 37:1)
τούτουσ δὴ τοὺσ ἄνδρασ ὀρρωδοῦντεσ, ὦ ταξίαρχοί τε καὶ λοχαγοὶ καὶ στρατιῶται, τοὺσ οὔτ’ ἄρχειν δυναμένουσ οὔτ’ ἄρχεσθαι βουλομένουσ πολλοὺσ καὶ αὐθάδεισ ὄντασ καὶ τὰ ὅπλα ἔχοντασ ἐν χερσίν, οὔτε πρότερον ἐβουλόμεθα μάχην συνάπτειν οὔτε νῦν ἔτι θαρσοῦμεν ἐπὶ τοιούτοισ συμμάχοισ τὸν ὑπὲρ τῶν μεγίστων ἀγῶνα ἄρασθαι, μὴ κωλύματα καὶ βλάβαι γένωνται τοῖσ ἅπαντα τὰ καθ’ ἑαυτοὺσ πρόθυμα παρεχομένοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 9 8:1)
ἐπάνειμι δὴ ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ὑπόθεσιν ἀφ’ ἧσ εἰσ ταῦτ’ ἐξέβην, ὅτι πολλὴ πρόνοια τοῖσ ἀρχαίοισ ἦν καὶ ποιηταῖσ καὶ συγγραφεῦσι φιλοσόφοισ τε καὶ ῥήτορσι τῆσ ἰδέασ ταύτησ, καὶ οὔτε τὰ ὀνόματα τοῖσ ὀνόμασιν οὔτε τὰ κῶλα τοῖσ κώλοισ οὔτε τὰσ περιόδουσ ἀλλήλαισ εἰκῇ συνάπτειν ᾤοντο δεῖν, τέχνη δέ τισ ἦν παρ’ αὐτοῖσ καὶ θεωρήματα οἷσ χρώμενοι συνετίθεσαν εὖ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 543)
ὡσ δ’ ἐξήγαγε μετὰ τῆσ δυνάμεωσ ἐπὶ τὸν Ιὤασον καὶ συνάπτειν μάχην ἔμελλον, τὸ Ἀμασίου στράτευμα φόβοσ αἰφνίδιοσ καὶ κατάπληξισ οἱάν θεὸσ οὐκ εὐμενὴσ ἐντίθησιν εἰσ φυγὴν ἔτρεψε, καὶ πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν διασπαρέντων ὑπὸ τοῦ δέουσ αὐτῶν μονωθέντα τὸν Ἀμασίαν ληφθῆναι συνέβη πρὸσ τῶν πολεμίων αἰχμάλωτον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 246:2)
κατέλιπεν δ’ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων τῆσ δυνάμεωσ Ιὤσηπόν τε τὸν Ζαχαρία καὶ Ἀζαρίαν προστάξασ αὐτοῖσ φυλάττειν ἐπιμελῶσ τὴν Ιοὐδαίαν καὶ συνάπτειν πόλεμον πρὸσ μηδένα, ἑώσ ἂν αὐτὸσ ἐπανέλθῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 390:2)
τούτῳ προσβαίνειν μὲν τὸ ὄροσ καὶ συνάπτειν μάχην οὐκ ἀσφαλὲσ ἔδοξεν πολλῶν καθύπερθεν τῶν πολεμίων ὄντων, κυκλωσάμενοσ δὲ τῇ δυνάμει πᾶσαν τὴν ὑπόρειον δι’ ὅλησ αὐτοὺσ ἐφρούρει τῆσ ἡμέρασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 375:1)
ἐγὼ γὰρ τὸ πλεονέκτημα συνιδὼν τὸ γενησόμενον τοῖσ ἱππεῦσιν, εἰ καταβαίημεν εἰσ τὸ πεδίον, πεζοὶ γὰρ ἡμεῖσ σύμπαντεσ ἦμεν, ἔγνων αὐτοῦ τοῖσ πολεμίοισ συνάπτειν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 140:4)
ἤτοι γὰρ οὕτωσ εἰσ ταὐτόν, ὥστε τῷ τῆσ ἐν τοῖσ σιμοῖσ φλεβὸσ πέρατι συνάπτειν δύο ἕτερα πέρατα, τό τ’ ἐν τοῖσ κυρτοῖσ καὶ τὸ τοῦ χοληδόχου πόρου, ἤ, εἰ μὴ οὕτω, χώραν τινὰ κοινὴν ἐπινοῆσαι χρὴ τῶν τριῶν ἀγγείων οἱο͂ν δεξαμενήν τινα, πληρουμένην μὲν ὑπὸ τῆσ κάτω φλεβόσ, ἐκκενουμένην δ’ εἴσ τε τοὺσ χοληδόχουσ πόρουσ καὶ τὰσ τῆσ κοίλησ ἀποσχίδασ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 54)
μελλόντων δὲ συνάπτειν μάχην Κορίνθιοι οὐ περιεῖδον, παρατυχόντεσ δὲ καὶ καταλλάξαντεσ ἐπιτρεψάντων ἀμφοτέρων οὔρισαν τὴν χώρην ἐπὶ τοῖσιδε, ἐᾶν Θηβαίουσ Βοιωτῶν τοὺσ μὴ βουλομένουσ ἐσ Βοιωτοὺσ τελέειν.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 108 6:1)
καὶ πρὸσ Χαρίτων μή με νομίσῃσ ἐφ’ ὕβρει ταῦτα τοῦ Πυθαγόρου λέγειν ἢ συνάπτειν πειρώμενον αὐτοὺσ πρὸσ ὁμοιότητα τῶν πράξεων·
(루키아노스, Alexander, (no name) 4:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION