헬라어 문장 내 검색 Language

τό τε γὰρ βίαιον ἀναγκαῖον λέγεται ἢ ποιεῖν ἢ πάσχειν τότε, ὅταν μὴ ἐνδέχηται κατὰ τὴν ὁρμὴν διὰ τὸ βιαζόμενον, ὡσ ταύτην ἀνάγκην οὖσαν δι’ ἣν μὴ ἐνδέχεται ἄλλωσ, καὶ ἐπὶ τῶν συναιτίων τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ἀγαθοῦ ὡσαύτωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 56:2)
λοιπαὶ δέ, φαμέν, αἱ κατὰ πόλιν αὐτὴν τῶν τε συναιτίων καὶ τῶν αἰτίων, ἃσ πρώτασ ἀπ’ ἀλλήλων διαιρετέον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 182:3)
σοῦ δὲ ἴσωσ ἐπιλήψονται, ἐὰν μὴ εὐλαβῇ, καὶ τοῦ ἐμοῦ ἑταίρου Ἀλκιβιάδου, ὅταν καὶ τὰ ἀρχαῖα προσαπολλύωσι πρὸσ οἷσ ἐκτήσαντο, οὐκ αἰτίων ὄντων τῶν κακῶν ἀλλ’ ἴσωσ συναιτίων.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 439:3)
ταῦτ’ οὖν πάντα ἔστιν τῶν συναιτίων οἷσ θεὸσ ὑπηρετοῦσιν χρῆται τὴν τοῦ ἀρίστου κατὰ τὸ δυνατὸν ἰδέαν ἀποτελῶν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 183:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION