헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμεῖσ δ’ ἐν οἴνῳ συμπόται σοφώτατοι.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene14)
οἱ δὲ συμπόται εἰσὶν Θέωροσ Αἰσχίνησ Φᾶνοσ Κλέων, ξένοσ τισ ἕτεροσ πρὸσ κεφαλῆσ Ἀκέστοροσ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:46)
ὅταν δὲ βασιλεὺσ πότον ποιῆται ̔ ποιεῖ δὲ πολλάκισ ̓, συμπόται αὐτῷ εἰσιν ὡσ μάλιστα δώδεκα, καὶ ὅταν δειπνήσωσιν, ὅ τε βασιλεὺσ αὐτὸσ καθ’ ἑαυτὸν καὶ οἱ σύνδειπνοι, καλεῖ τοὺσ συμπότασ τούτουσ τισ τῶν εὐνούχων, καὶ ὅταν εἰσέλθωσι συμπίνουσιν μετ’ αὐτοῦ, οὐ τὸν αὐτὸν οἶνον κἀκεῖνοι, καὶ οἱ μὲν χαμαὶ καθήμενοι, ὁ δ’ ἐπὶ κλίνησ χρυσόποδοσ κατακείμενοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 26 1:5)
παρερχόμενον δὲ ἄλλον ἐγείρειν τὸν λίθον καὶ ὁ κρεμάμενοσ ὑποτρέχοντοσ τοῦ λίθου, ἐὰν μὴ ταχὺ φθάσασ ἀποτέμῃ τῷ δρεπάνῳ, τέθνηκε, καὶ οἱ ἄλλοι γελῶσι παιδιὰν ἔχοντεσ τὸν ἐκείνου θάνατον ταῦτ’ εἰπεῖν εἶχον, ἄνδρεσ φίλοι καὶ συμπόται τῶν Ἑλλήνων πολὺ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 42 4:3)
συντεθέντασ ἐκ τῶν Στίλπωνοσ καὶ Ζήνωνοσ ἀπομνημονευμάτων, ἐν οἷσ ζητεῖ , ὅπωσ ἐν μὴ κατακοιμηθῶσιν οἱ συμπόται, καὶ πῶσ ταῖσ ἐπιχύσεσι χρηστέον πηνίκα τε εἰσακτέον τοὺσ ὡραίουσ καὶ τὰσ ὡραίασ εἰσ τὸ συμπόσιον καὶ πότε αὐτοὺσ προσδεκτέον ὡραιζομένουσ καὶ πότε παραπεμπτέον ὡσ ὑπερορῶντασ, καὶ περὶ προσοψημάτων καὶ περὶ ἄρτων καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὅσα τε περιεργότερον περὶ φιλημάτων εἴρηκεν ὁ Σωφρονίσκου φιλόσοφοσ, ὃσ περὶ ταῦτα τὴν διάνοιαν ἀεὶ στρέφων πιστευθείσ, ὥσ φησιν Ἕρμιπποσ, ὑπ’ Ἀντιγόνου τὸν Ἀκροκόρινθον κωθωνιζόμενοσ ἐξέπεσεν καὶ αὐτῆσ τῆσ Κορίνθου, καταστρατηγηθεὶσ ὑπὸ τοῦ Σικυωνίου Ἀράτου, ὁ πρότερον ἐν τοῖσ διαλόγοισ πρὸσ Ζήνωνα διαμιλλώμενοσ ὡσ ὁ σοφὸσ πάντωσ ἂν εἰή καὶ στρατηγὸσ ἀγαθόσ, μόνον τοῦτο διὰ τῶν ἔργων διαβεβαιωσάμενοσ ὁ καλὸσ τοῦ Ζήνωνοσ οἰκετιεύσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 54 1:1)
κἀγώ τε καὶ σὺ συμπόται γενοίμεθα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 28 4:2)
συμπόται δ’ ὄντεσ τούτου καὶ πολλῶν τοιούτων ἔργων κοινωνοὶ εἰκότωσ τὰ ψευδῆ μεμαρτυρήκασιν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 47:5)
κατασκευάσασθαι ἀνδρεῶνα, ἐσ τὸν πανδοκεύοντα τῶν ἀστῶν τοὺσ πρώτουσ καὶ εὐωχέοντα ἀναδιδάσκειν ὡσ οὔτε αὐτὸσ οὔτε οἱ συμπόται αὐτοῦ οὔτε οἱ ἐκ τούτων αἰεὶ γινόμενοι ἀποθανέονται, ἀλλ’ ἥξουσι ἐσ χῶρον τοῦτον ἵνα αἰεὶ περιεόντεσ ἕξουσι τὰ πάντα ἀγαθά.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 95 3:1)
ἀλλὰ θαρρῶν ἐπαγγέλλομαι αὐτοῖσ, ὅτι ἢν καὶ νῦν ὡσ πρότερόν ποτε τὴν τελετὴν ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκισ καὶ ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων κοινῶν τῶν τότε καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων καὶ Σιληνῶν, πίωσι δὲ ἐσ κόρον τοῦ κρατῆροσ τούτου, ἔτι βακχεύσειν καὶ αὐτοὺσ καὶ πολλάκισ μεθ’ ἡμῶν ἐρεῖν τὸ εὐοῖ.
(루키아노스, (no name) 5:4)
αὖθισ ἐπὶ τούτοισ ἐγέλασαν οἱ συμπόται, καὶ ὃσ ἀγανακτήσασ ἐπανίστατο δριμὺ καὶ παράφορον βλέπων καὶ δῆλοσ ἦν οὐκέτι εἰρήνην ἄξων.
(루키아노스, Symposium, (no name) 16:6)
διαλιπόντων δὲ ὀλίγον, ὥσπερ εἰώθασι, τῶν παρακομιζόντων τὰ ὄψα μηχανώμενοσ Ἀρισταίνετοσ μηδ’ ἐκεῖνον ἀτερπῆ τὸν καιρὸν εἶναι μηδὲ κενὸν ἐκέλευσε τὸν γελωτοποιὸν εἰσελθόντα εἰπεῖν τι ἢ πρᾶξαι γελοῖον, ὡσ ἔτι μᾶλλον οἱ συμπόται διαχυθεῖεν.
(루키아노스, Symposium, (no name) 18:1)
ὅπου δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ συμπόται καὶ πεπαιδευμένοι εἰσίν, οὐκ ἂν ἴδοισ οὔτ’ αὐλητρίδασ οὔτε ὀρχηστρίδασ οὔτε ψαλτρίασ, ἀλλὰ αὐτοὺσ αὑτοῖσ ἱκανοὺσ ὄντασ συνεῖναι ἄνευ τῶν λήρων τε καὶ παιδιῶν τούτων διὰ τῆσ αὑτῶν φωνῆσ, λέγοντάσ τε καὶ ἀκούοντασ ἐν μέρει ἑαυτῶν κοσμίωσ, κἂν πάνυ πολὺν οἶνον πίωσιν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 315:1)
οὐκοῦν εἴ γε εἰή τοιαύτη μὲν μέθη, τοιαύτη δὲ παιδιά, μῶν οὐκ ὠφεληθέντεσ ἂν οἱ τοιοῦτοι συμπόται καὶ μᾶλλον φίλοι ἢ πρότερον ἀπαλλάττοιντο ἀλλήλων, ἀλλ’ οὐχ ὥσπερ τὰ νῦν ἐχθροί, κατὰ νόμουσ δὲ πᾶσαν τὴν συνουσίαν συγγενόμενοι καὶ ἀκολουθήσαντεσ, ὁπότε ἀφηγοῖντο οἱ νήφοντεσ τοῖσ μὴ νήφουσιν;
(플라톤, Laws, book 2 117:2)
ἔνδοθεν δὲ ἀνοιχθεὶσ πόσησ οἰέσθε γέμει, ὦ ἄνδρεσ συμπόται, σωφροσύνησ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 482:6)
δῆλον, ἔφη, ὅτι ἐκ τῶν πατρῴων θρέψεται αὐτόσ τε καὶ οἱ συμπόται τε καὶ ἑταῖροι καὶ ἑταῖραι.
(플라톤, Republic, book 8 589:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION