헬라어 문장 내 검색 Language

λήψεσθαι δὲ ἔπαθλον τῆσ χάριτοσ δωρεάσ τε μεγάλασ καὶ τὴν μετ’ αὐτοῦ συμβίωσιν καὶ γενήσεσθαι βασίλισσαν, ἰδιωτικῆσ ἑστίασ ἐξηλλαγμένην ἡγεμονίαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 20 4:3)
διὸ καὶ καθ’ ἡμέραν ἐπιζητῶν τὴν συμβίωσιν, καὶ τὴν τελευτὴν ἀναλογιζόμενοσ, ἐκείνουσ μὲν μακαρίζω, τὸν ἐμαυτοῦ δὲ βίον ἐλεῶ, πάντων ἡγούμενοσ εἶναι δυστυχέστατοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 19 11:1)
οὗτοι νόμουσ εὑρ͂ον, δι’ οὓσ ὁ κοινὸσ βίοσ ἐκ τῆσ ἀγρίασ καὶ ἀδίκου ζωῆσ εἰσ ἥμερον καὶ δικαίαν ἐλήλυθε συμβίωσιν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 23 21:2)
διὸ καὶ μεγάλαισ αὐτὸν τιμήσασ δωρεαῖσ ἔδωκε τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα πρὸσ συμβίωσιν, καὶ τὸ λοιπὸν διετέλει πιστότατον αὐτὸν ἔχων φίλον·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 26 4:3)
Ὁμονοούντων ἀδελφῶν συμβίωσιν παντὸσ ἔφη τείχουσ ἰσχυροτέραν εἶναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS 6:1)
Ἀνάγκη τὸν συγκαθιέντα τισὶν ἐπιπλέον ἢ εἰσ λαλιὰν ἢ εἰσ συμπόσια ἢ ἁπλῶσ εἰσ συμβίωσιν ἢ αὐτὸν ἐκείνοισ ἐξομοιωθῆναι ἢ ἐκείνουσ μεταθεῖναι ἐπὶ τὰ αὑτοῦ.
(에픽테토스, Works, book 3, Ὅτι εὐλαβῶσ δεῖ συγκαθιέναι εἰσ συμπεριφοράν. 1:1)
οὐ μὴν ἡ Σαλώμη τὸν ἐγγενῆ νόμον, ἀλλὰ τὸν ἀπ’ ἐξουσίασ ἑλομένη τήν τε συμβίωσιν προαπηγόρευσεν καὶ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν Ἡρώδην ἔλεγεν ὑπὸ τῆσ εἰσ ἐκεῖνον εὐνοίασ ἀποστῆναι τἀνδρόσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 311:1)
δῆλον οὖν ὅτι τὸ μὲν φυσικώτερον πρὸσ τέκνωσιν, τὸ δὲ ἠθικώτερον πρόσ συμβίωσιν.
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 4 2:1)
χαλεπότητα , καὶ ἀηδίαν αὐτῆσ ἥμερον καὶ γλυκεῖαν παρέξει συμβίωσιν.
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 2 1:1)
καὶ λυμαίνεται τὴν συμβίωσιν.
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 22 4:1)
ἢ ὅτι, καθάπερ τὸ πῦρ χωρὶσ ὑγρότητοσ ἄτροφόν ἐστι καὶ ξηρὸν τὸ δὲ ὕδωρ ἄνευ θερμότητοσ ἄγονον καὶ ἀργόν, οὕτω καὶ τὸ ἄρρεν ἀδρανὲσ καὶ τὸ θῆλυ χωρὶσ ἀλλήλων, ἡ δὲ σύνοδοσ ἀμφοῖν ἐπιτελεῖ τοῖσ γήμασι τὴν συμβίωσιν;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 1 1:3)
ὅτι, καθάπερ τὸ πῦρ χωρὶσ ὑγρότητοσ ἄτροφόν ἐστι καὶ ξηρὸν τὸ δὲ ὕδωρ ἄνευ θερμότητοσ ἄγονον καὶ ἀργόν, οὕτω καὶ τὸ ἄρρεν ἀδρανὲσ καὶ τὸ θῆλυ χωρὶσ ἀλλήλων ἡ δὲ σύνοδοσ ἀμφοῖν ἐπιτελεῖ τοῖσ γήμασι τὴν συμβίωσιν;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 1 2:2)
πρὸσ δὲ τοῦτο τὸ μέροσ καλὴν μὲν ὑποδοχὴν εἶχε τὴν μετὰ τοῦ κατὰ φύσιν πατρὸσ συμβίωσιν, καλὰσ δ’ ἐκ φύσεωσ ὁρμὰσ αὐτὸσ ἐπὶ τὸ δέον·
(폴리비오스, Histories, book 31, chapter 25 11:1)
εὐγένειαν δοξάζει συμβίωσιν Θεοῦ ἔχουσα, καὶ ὁ πάντων δεσπότησ ἠγάπησεν αὐτήν.
(70인역 성경, 지혜서 8:3)
ἔκρινα τοίνυν ταύτην ἀγαγέσθαι πρὸσ συμβίωσιν, εἰδὼσ ὅτι ἔσται μοι σύμβουλοσ ἀγαθῶν καὶ παραίνεσισ φροντίδων καὶ λύπησ.
(70인역 성경, 지혜서 8:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION