헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὴν εἰ ἀριθμῷ ἓν καὶ μία ἑκάστη τῶν ἀρχῶν, καὶ μὴ ὥσπερ ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν ἄλλαι ἄλλων οἱο͂ν τῆσδε τῆσ συλλαβῆσ τῷ εἴδει τῆσ αὐτῆσ οὔσησ καὶ αἱ ἀρχαὶ εἴδει αἱ αὐταί·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 103:1)
τῶν δεῦρο ἄλλῳ μέν τινι διαφέρει, τῷ δὲ πόλλ’ ἄττα ὁμοειδῆ εἶναι οὐθὲν διαφέρει, ὥστ’ οὐκ ἔσονται αὐτῶν αἱ ἀρχαὶ ἀριθμῷ ἀφωρισμέναι ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἐνταῦθα γραμμάτων ἀριθμῷ μὲν πάντων οὐκ εἰσὶν αἱ ἀρχαὶ ὡρισμέναι, εἴδει δέ, ἐὰν μὴ λαμβάνῃ τισ τησδὶ τῆσ συλλαβῆσ ἢ τησδὶ τῆσ φωνῆσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 157:1)
στοιχεῖον λέγεται ἐξ οὗ σύγκειται πρώτου ἐνυπάρχοντοσ ἀδιαιρέτου τῷ εἴδει εἰσ ἕτερον εἶδοσ, οἱο͂ν φωνῆσ στοιχεῖα ἐξ ὧν σύγκειται ἡ φωνὴ καὶ εἰσ ἃ διαιρεῖται ἔσχατα, ἐκεῖνα δὲ μηκέτ’ εἰσ ἄλλασ φωνὰσ ἑτέρασ τῷ εἴδει αὐτῶν, ἀλλὰ κἂν διαιρῆται, τὰ μόρια ὁμοειδῆ, οἱο͂ν ὕδατοσ τὸ μόριον ὕδωρ, ἀλλ’ οὐ τῆσ συλλαβῆσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 33:1)
τοῦ μὲν γὰρ κύκλου ὁ λόγοσ οὐκ ἔχει τὸν τῶν τμημάτων, ὁ δὲ τῆσ συλλαβῆσ ἔχει τὸν τῶν στοιχείων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 136:3)
διὸ ὁ μὲν τοῦ κύκλου λόγοσ οὐκ ἔχει τὸν τῶν τμημάτων, ὁ δὲ τῆσ συλλαβῆσ ἔχει τὸν τῶν στοιχείων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 142:2)
ἔστι δ’ ὡσ οὐδὲ τὰ στοιχεῖα πάντα τῆσ συλλαβῆσ ἐν τῷ λόγῳ ἐνέσται, οἱο͂ν ταδὶ τὰ κήρινα ἢ τὰ ἐν τῷ ἀέρι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 143:3)
ἤδη γὰρ καὶ ταῦτα μέροσ τῆσ συλλαβῆσ ὡσ ὕλη αἰσθητή.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 144:1)
εἰ δὲ ἐκ στοιχείου, δῆλον ὅτι οὐχ ἑνὸσ ἀλλὰ πλειόνων, ἢ ἐκεῖνο αὐτὸ ἔσται, ὥστε πάλιν ἐπὶ τούτου τὸν αὐτὸν ἐροῦμεν λόγον καὶ ἐπὶ τῆσ σαρκὸσ ἢ συλλαβῆσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 268:1)
στοιχεῖον δ’ ἐστὶν εἰσ ὃ διαιρεῖται ἐνυπάρχον ὡσ ὕλην, οἱο͂ν τῆσ συλλαβῆσ τὸ <α> καὶ τὸ <β>.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 270:1)
ἀπὸ συλλαβῆσ δέ "τί ἂν ἔπαθεσ δεινόν, εἰ ἄνδρ’ εἶδεσ ἀργόν;
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 9:7)
καθόλου ἐπὶ τῶν εἰσ ξ ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή ποτε τῷ αὐτῷ οὐ χρῶνται ἐπὶ γενικῆσ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ τυπωτικῷ λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ, τὰ δὲ εἰσ ξ ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα ὅταν τῷ ῡ παρεδρεύηται, ἔχῃ δὲ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ ἄρχον ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων ἢ δι’ ὧν ἡ πρώτη συζυγία τῶν βαρυτόνων λέγεται, διὰ τοῦ κ ἐπὶ γενικῆσ κλίνεται, κήρυκοσ, πέλυκοσ, Ἔρυκοσ, Βέβρυκοσ, ὅσα δὲ μὴ τοῦτον ἔχει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
ἐν δὲ ταῖσ πλαγίοισ τὰ τοιαῦτα ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ συλλαβῆσ φυλάττειν τὴν τάσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 76 3:1)
ἐλέγχεισ μ’ ἕνεκα συλλαβῆσ μιᾶσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 65 3:9)
καὶ πάλιν στίχουσ Ὁμηρικοὺσ ἀπὸ τῆσ πρώτησ συλλαβῆσ καὶ τῆσ ἐσχάτησ δηλοῦντασ ὄνομα οἱο͂ν Αἰάσ δ’ ἐκ Σαλαμῖνοσ ἄγεν δύο καὶ δέκα νῆασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87 5:6)
εἰσὶ καὶ ἄλλοι στίχοι Ὁμηρικοὶ δηλοῦντεσ σκευῶν ὀνόματα ἀπὸ τῆσ πρώτησ καὶ ἐσχάτησ συλλαβῆσ οἰο͂ν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION