헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν τὰ μὲν ψηφίσματα, ὡσ ἐξ ἀρχῆσ ἐγράφη, μένει, οἱ δὲ τῶν συκοφαντῶν λόγοι πρὸσ τοὺσ ἐφ’ ἡμέραν καιροὺσ λέγονται.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 66 1:1)
καὶ τῇ μὲν φήμῃ δημοσίᾳ θύομεν ὡσ θεῷ, τῶν δὲ συκοφαντῶν ὡσ κακούργων δημοσίᾳ προβολὰσ ποιούμεθα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1456)
τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἅπαντασ, οἷσ ἐμαυτὸν ἄλυπον παρέσχημαι, τὴν μὲν τύχην ἰδιώτησ ὢν καὶ τοῖσ μετρίοισ ὑμῶν ὅμοιοσ, ἐν δὲ τοῖσ πολιτικοῖσ ἀγῶσι μόνοσ τῶν ἄλλων ἐφ’ ὑμᾶσ οὐ συνεστηκώσ, αἰτῶ παρ’ ὑμῶν τὴν σωτηρίαν, μετὰ πάσησ εὐνοίασ τῇ πόλει πεπρεσβευκώσ, καὶ μόνοσ ὑπομείνασ τὸν τῶν συκοφαντῶν θόρυβον, ὃν ἤδη πολλοὶ τῶν τὰσ ψυχὰσ ἐν τοῖσ πολέμοισ λαμπρῶν οὐχ ὑπέστησαν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1811)
ὃσ ἐν δημοκρατίᾳ μὲν συκοφαντῶν ἔζησ, ἐν ὀλιγαρχίᾳ δέ, ὡσ μὴ ἀναγκασθείησ τὰ χρήματα ἀποδοῦναι ὅσα συκοφαντῶν ἔλαβεσ, ἐδούλευεσ τοῖσ τριάκοντα.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 162:5)
οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ὁ Ἀντώνιοσ τῶν σωματοφυλάκων τινὰσ ἐσ τοὺσ φίλουσ παρήγαγεν ὡσ ὑπηρέτασ γενομένουσ ἐπιβουλεύοντοσ αὑτῷ τοῦ Καίσαροσ, εἴτε συκοφαντῶν εἴτε τῷ ὄντι νομίσασ εἴτε περὶ τῶν εἰσ τὰ στρατόπεδα περιπεμφθέντων πυθόμενοσ καὶ τὴν ἐσ τὸ ἔργον ἐπιβουλὴν μεταφέρωι ἐσ τὸ σῶμα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 6 1:3)
οὕτω μέχρι μὲν τοῦ μὴ κατὰ νοῦν ἀγωνίζεσθαι καὶ τοῦ τῶν συκοφαντῶν ἔλαττον ἔχειν κοινωνεῖ τῷ Παλαμήδει τῆσ τύχησ ἡμῖν ἡ τοῦ Περικλέουσ φατρία, τὰ δ’ ἐφεξῆσ καὶ διαφέρει, καὶ οἵ τε Ἀθηναῖοι συμπάντων τῶν Ἑλλήνων ἡμερώτεροι πολλῷ τινι φαίνονται καὶ οἱ ῥήτορεσ αὖ τῶν ῥητόρων πρᾳότερον ἐπταικότεσ, καὶ ταύτῃ γε σοφώτεροι τοῦ Παλαμήδουσ ὄντεσ, τοσοῦτον, εἰ μή τι ἄλλο, πεῖσαι δυνηθέντεσ, ὡσ οὐ θανάτου γ’ ἄξιοι τοῖσ Ἀθηναίοισ εἰε͂ν, οὐχ ὥσπερ ἐκεῖνοσ οὐδ’ εἰσ τὸ τίμημα χρήσιμοσ οὐδὲν ἦν αὑτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 146:5)
ὅτι δὲ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ συκοφαντῶν οἷσ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου κέχρηται δείκνυται αἰσχυνοίμην ἂν ἐμαυτὸν εἰ τοῦτ’ ἀποδεικνύναι διὰ πλείστου πειρῴμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:6)
τί οὖν ἃ μὴ ’κεῖνοσ ἐμνήσθη, ταῦτ’ αὐτὸσ κακῶσ ὑφαρπάζεισ, καὶ τὰ μὴ δοκοῦντα τοῖσ νόμοισ ὡσ νόμοισ δοκοῦντα λέγεισ, ὁμοῦ μὲν τούτουσ ἐντεῦθεν συκοφαντῶν, ὁμοῦ δὲ καὶ ἡμᾶσ ἐλέγχων μηδὲν ἕνεκα νόμων ἐπισταμένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 27:1)
ἐπὶ δὲ τῆσ ἕκτησ πρυτανείασ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ καὶ περὶ τῆσ ὀστρακοφορίασ ἐπιχειροτονίαν διδόασιν, εἰ δοκεῖ ποιεῖν ἢ μή, καὶ συκοφαντῶν προβολὰσ τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν μετοίκων μέχρι τριῶν ἑκατέρων, κἄν τισ ὑποσχόμενόσ τι μὴ ποιήσῃ τῷ δήμῳ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 43 5:1)
κἂν τοῦτο κερδήνῃσ ἄγων τὸ φορτίον, εὐδαιμονήσεισ συκοφαντῶν γ’ οὕνεκα.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, antistrophe 1 1:6)
ἅτε γὰρ ὢν γενναῖοσ ὑπό <τε> συκοφαντῶν τίλλεται, αἵ τε θήλειαι προσεκτίλλουσιν αὐτοῦ τὰ πτερά.
(아리스토파네스, Birds, Parodos, lyric27)
ἣν ὁ μὲν Πύθιοσ ἑστίαν τῆσ Ἑλλάδοσ ἀνεκήρυξε, πρυτανεῖον δὲ Ἑλλάδοσ ὁ δυσμενέστατοσ Θεόπομποσ ὁ φήσασ ἐν ἄλλοισ πλήρεισ εἶναι τὰσ Ἀθήνασ Διονυσοκολάκων καὶ ναυτῶν καὶ λωποδυτῶν, ἔτι δὲ ψευδομαρτύρων καὶ συκοφαντῶν καὶ ψευδοκλητήρων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 652)
ἀλλ’ οὐκ ἔστιν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀλλ’ οὗτοσ συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ θεωρικῷ τότ’ ὢν ἐπέδωκα τὰ χρήματα, ἐπῄνεσεν αὐτό φησίν ὑπεύθυνον ὄντα οὐ περὶ τούτων γ’ οὐδενὸσ ὧν ὑπεύθυνοσ ἦν, ἀλλ’ ἐφ’ οἷσ ἐπέδωκα, ὦ συκοφάντα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 162:1)
οἷσ γὰρ οὐκ ἐγράψατο τοῦ προβουλεύματοσ, τούτοισ ἃ διώκει συκοφαντῶν φανήσεται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 171:2)
εἶτα κενὰσ χαρίζει χάριτασ τουτοισὶ συκοφαντῶν ἐμέ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 344:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION