헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κἂν μὴ προϊούσησ τῆσ ἀπολογίασ ἐξελέγξω καὶ τὴν αἰτίαν οὖσαν ψευδῆ, καὶ τὸν τολμήσαντ’ εἰπεῖν ἀνόσιον καὶ συκοφάντην, κἂν τἆλλα πάντα μηδὲν ἀδικῶν φαίνωμαι, θανάτου τιμῶμαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 54)
καὶ εἰ μέν τισ τῶν τραγικῶν ποιητῶν τῶν μετὰ ταῦτα ἐπεισαγόντων ποιήσειεν ἐν τραγῳδίᾳ τὸν Θερσίτην ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων στεφανούμενον, οὐδεὶσ ἂν ὑμῶν ὑπομείνειεν, ὅτι φησὶν Ὅμηροσ ἄνανδρον αὐτὸν εἶναι καὶ συκοφάντην·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2311)
οἰέται γὰρ ὑμᾶσ εἰσ τοσοῦτον εὐηθείασ ἤδη προβεβηκέναι, ὥστε καὶ ταῦτα ἀναπεισθήσεσθαι, ὥσπερ Πειθὼ τρέφοντασ, ἀλλ’ οὐ συκοφάντην ἄνθρωπον ἐν τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2561)
ἀλλ’ ἵν’ ἐπ’ αὐτοφώρῳ λάβῃσ σεαυτὸν ὑβριστὴν ὄντα καὶ συκοφάντην καὶ περίεργον, ἐξέτασον τίσ ἦν ὁ τὸν αὑτοῦ λόγον οὕτωσ ἐπαινέσασ ὥστε ἄντικρυσ ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ αὑτοῦ διαλέγεσθαι, ὥσπερ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ περὶ τοῦ δράματοσ, τοῦτο μὲν ἀρχόμενοσ τοῦ προοιμίου ὑπισχνούμενοσ ἀξίωσ ἐρεῖν καὶ τοῦ πράγματοσ καὶ τοῦ χρόνου τοῦ διατριφθέντοσ αὐτῷ περὶ τὸν λόγον, καὶ πρόσ γ’ ἔτι προστιθεὶσ ὅτι καὶ παντὸσ ὃν τυγχάνει βεβιωκώσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 23:8)
κατ’ ἀρετὴν καὶ τὸ εὖ μὴ ἔχον ὑπερβολὴν πρὸσ τὸ γένοσ, οἱο͂ν τέλειοσ ἰατρὸσ καὶ τέλειοσ αὐλητὴσ ὅταν κατὰ τὸ εἶδοσ τῆσ οἰκείασ ἀρετῆσ μηθὲν ἐλλείπωσιν οὕτω δὲ μεταφέροντεσ καὶ ἐπὶ τῶν κακῶν λέγομεν συκοφάντην τέλειον καὶ κλέπτην τέλειον, ἐπειδὴ καὶ ἀγαθοὺσ λέγομεν αὐτούσ, οἱο͂ν κλέπτην ἀγαθὸν καὶ συκοφάντην ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 189:1)
τὸν γὰρ κλέπτην μισεῖ καὶ τὸν συκοφάντην ἅπασ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 31:4)
συκοφάντην ἔξαγε, ὥσπερ κέραμον ἐνδησάμενοσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode 1:13)
ἀλλ’ ὦ ξένων βέλτιστε συνθέριζε καὶ τοῦτον λαβὼν πρόσβαλλ’ ὅποι βούλει φέρων πρὸσ πάντα συκοφάντην.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, antistrophe 15)
καὶ νὴ Δία καὶ συκοφάντην.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 3:9)
δὸσ σύ μοι τὸ τριβώνιον, ἵν’ ἀμφιέσω τὸν συκοφάντην τουτονί.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:44)
ἦ σὺ μὲν ἀμφί τε σῦκα καὶ ἀμφὶ ταρίχι’ ἀγάλλῃ, τοῦ δ’ ἐν ἅλμῃ παρατεθέντοσ ου’ γεύῃ χαρίεντοσ ὄψου, τὰ μὲν σῦκα, ὡσ ἂν συκοφάντην λοιδορῶν, τὰ δὲ ταρίχη, μήποτε καὶ ὡσ αἰσχροποιοῦντοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 27 4:2)
οὔκουν αἰσχρὸν εἰ μέλλοντεσ μὲν εὖ πάσχειν συκοφάντην ἂν τὸν ταῦτα λέγονθ’ ἡγοῖσθε, ἐπὶ τῷ δ’ ἀφελέσθαι τὰσ τῶν προτέρων εὐεργετῶν δωρειὰσ ταῦτα λεγόντων ἀκούσεσθε;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 82:2)
λέγε δ’ αὐτῷ τουτὶ τὸ ἐπίγραμμα, ὃ δημοσίᾳ προείλεθ’ ἡ πόλισ αὐτοῖσ ἐπιγράψαι, ἵν’ εἰδῇσ, Αἰσχίνη, καὶ ἐν αὐτῷ τούτῳ σαυτὸν ἀγνώμονα καὶ συκοφάντην ὄντα καὶ μιαρόν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 409:1)
τὸν αὐτὸν τοίνυν τρόπον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ὅταν συκοφάντην καὶ πικρὸν καὶ ἔχιν τὴν φύσιν ἄνθρωπον ἴδητε, μὴ πόθ’ ἕκαστον ὑμῶν δήξεται περιμένετε, ἀλλ’ ὁ προστυχὼν ἀεὶ τιμωρησάσθω.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 116:4)
καὶ ἅμα εἰρήσεται γάρ, ἄνδρεσ Ἀθηαῖοι, πᾶσα πρὸσ ὑμᾶσ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡμεῖσ οἱ δεδανεικότεσ προσεκρούομεν αὐτῷ καὶ πικρῶσ εἴχομεν, τῆσ τε ζημίασ ἐφ’ ἡμᾶσ ἰούσησ τῆσ περὶ τὸν σῖτον καὶ συκοφάντην ἀντὶ χρημάτων αἰτιώμενοι τοῦτον ἡμῖν κεκομικέναι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION