헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν γὰρ Λεωσθένησ, ὁ φεύγων ἐνθένδε διὰ τοὺσ συκοφάντασ, οὐ δυνατὸσ ἦν ἐπιδεξίωσ ἐπιστολὴν γράψαι, ὃν οὐκ ὀκνοῦσί τινεσ ἀποφαίνεσθαι μετὰ Καλλίστρατον τὸν Ἀφιδναῖον τῶν ἄλλων μάλιστα εἰπεῖν δύνασθαι·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1243)
ὁ μὲν ἀγὼν ἐν τῷ σώματι τῷ ἐμῷ καθέστηκεν, ἡ δὲ ψῆφοσ ἡ ὑμετέρα δημοσίᾳ κρινεῖ, πότερον χρὴ τοῖσ νόμοισ τοῖσ ὑμετέροισ πιστεύειν, ἢ τοὺσ συκοφάντασ παρασκευάζεσθαι, ἢ φεύγειν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ καὶ ἀπιέναι ὡσ τάχιστα.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 171:2)
ὥστ’ εἰ μηδὲ δι’ ἓν ἄλλο, διὰ τοὺσ συκοφάντασ ἡ ῥητορικὴ καλόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 71:9)
καὶ λέγεισ μὲν ὡσ οὐ χρὴ μιμεῖσθαι τοὺσ φαύλουσ οὐδ’ ἀφομοιοῦν αὑτὸν τοῖσ χείροσιν, αὐτὸσ δ’ οὐ πάνυ χρῇ τούτῳ διὰ τέλουσ, ἀλλὰ μιμεῖ σοφιστὰσ, μιμεῖ συκοφάντασ, μιμεῖ Θρασύμαχον τὸν οὐδεπώποτε ἐρυθριάσαντα, θυρωροὺσ, παιδία, μυρίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 179:12)
ὅπου γὰρ καὶ πρὸσ τοὺσ ὑβριστάσ τε καὶ συκοφάντασ μεγαλοψυχίᾳ κεχρῆσθαι καὶ ὅπωσ ἡμῖν ἔπειτ’ αὐτοὺσ παρασκευάσομεν εὔνουσ πάντα ποιεῖν οἰόμεθα χρῆναι, ἦ που μανία περιφανὴσ, ὅταν τοὺσ εὐεργέτασ καὶ τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν περὶ πάνυ τοι πολλοῦ ποιουμένουσ καὶ οὐδὲ παυσομένουσ ταυτησὶ τῆσ μανίασ, ἐὰν βουλώμεθ’ ἡμεῖσ, ἀντὶ τοῦ πάντων ὧν σφίσι προσῆκεν ἐπιεικῶσ ἀξιοῦν καὶ πάνυ τοι προσφιλοτιμεῖσθαι, ἡμεῖσ δὲ καὶ πολεμίουσ αὐτοὺσ ἐν οἷσ ἂν ἀφελώμεθα δείξομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 73:4)
κατ’ ἀρχὰσ μὲν οὖν ταῦτ’ ἐποίουν, καὶ τοὺσ συκοφάντασ καὶ τοὺσ τῷ δήμῳ πρὸσ χάριν ὁμιλοῦντασ παρὰ τὸ βέλτιστον καὶ κακοπράγμονασ ὄντασ καὶ πονηροὺσ ἀνῄρουν, ἐφ’ οἷσ ἔχαιρεν ἡ πόλισ γιγνομένοισ, ἡγούμενοι τοῦ βελτίστου χάριν ποιεῖν αὐτούσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 35 3:1)
ἁγορανόμοι, τοὺσ συκοφάντασ οὐ θύραζ’ ἐξείρξετε;
(아리스토파네스, Acharnians, Episode, lyric 2:39)
νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα πολλοῦ γ’ ἄξιοσ ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν ὁ θεόσ ἐσθ’ ὅτι τοὺσ συκοφάντασ ἐξολεῖ κακοὺσ κακῶσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:20)
"Φιλόμνηστοσ δ’ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ Σμινθείων φησίν ἐπεὶ καὶ ὁ συκοφάντησ ἐντεῦθεν προσηγορεύθη, διὰ τὸ εἶναι τότε τὰ ἐπιζήμια καὶ τὰσ εἰσφορὰσ σῦκα καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον, ἀφ’ ὧν τὰ κοινὰ διῴκουν, καὶ τοὺσ ταῦτα εἰσπράττοντασ καὶ φαίνοντασ ἐκάλουν, ὡσ ἐοίκε, συκοφάντασ, αἱρούμενοι τοὺσ ἀξιοπιστοτάτουσ τῶν πολιτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 616)
τίσ γάρ ἐστι νόμοσ τοσαύτησ ἀδικίασ καὶ μισανθρωπίασ μεστὸσ ὥστε τὸν δόντα τι τῶν ἰδίων καὶ ποιήσαντα πρᾶγμα φιλάνθρωπον καὶ φιλόδωρον τῆσ χάριτοσ μὲν ἀποστερεῖν, εἰσ τοὺσ συκοφάντασ δ’ ἄγειν, καὶ τούτουσ ἐπὶ τὰσ εὐθύνασ ὧν ἔδωκεν ἐφιστάναι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 161:3)
τοὺσ δὲ τοιουτουσὶ συκοφάντασ, ποῖ χρὴ πορευθέντασ ἀδείασ παρὰ τούτων τυχεῖν;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 95:2)
ἐγὼ γοῦν, ἔφη, ὅτε τὸ πρῶτον ἐπανῄειν ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ, πλησίον που γενόμενοσ ἐπιστήσασ ἐμαυτὸν λόγον ἀπῄτουν τῆσ δεῦρο ἀφίξεωσ, ἐκεῖνα δὴ τὰ τοῦ Ὁμήρου λέγων τίπτ’ αὖτ’, ὦ δύστηνε, λιπὼν φάοσ ἠελίοιο, τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν εὐτυχίαν ἐκείνην καὶ τὴν ἐλευθερίαν, ἤλυθεσ, ὄφρα ἴδῃσ τὸν ἐνταῦθα θόρυβον, συκοφάντασ καὶ προσαγορεύσεισ ὑπερηφάνουσ καὶ δεῖπνα καὶ κόλακασ καὶ μιαιφονίασ καὶ διαθηκῶν προσδοκίασ καὶ φιλίασ ἐπιπλάστουσ;
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 17:1)
χρὴ δὲ εἰδέναι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι οἱ φεύγοντεσ τῶν ἄλλων πολιτῶν ὡσ πλείστουσ καὶ διαβεβλῆσθαι καὶ ἠτιμῶσθαι βούλονται, ἐλπίζοντεσ τοὺσ ὑφ’ ὑμῶν ἀδικουμένουσ ἑαυτοῖσ ἔσεσθαι συμμάχουσ, τοὺσ δὲ συκοφάντασ εὐδοκιμεῖν δέξαιντ’ ἂν παρ’ ὑμῖν καὶ μέγα δύνασθαι ἐν τῇ πόλει·
(리시아스, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία 32:1)
ἔπειτα οὐχ ὁρᾷσ τούτουσ τοὺσ συκοφάντασ ὡσ εὐτελεῖσ, καὶ οὐδὲν ἂν δέοι ἐπ’ αὐτοὺσ πολλοῦ ἀργυρίου;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 13:5)
ἀποθανεῖν γὰρ προσήκειν μὴ λύσαντι τὰσ κατηγορίασ, λύσαντι δὲ καὶ φανέντι καθαρῷ τρέπεσθαι πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ μὴ δεδοικότι τοὺσ συκοφάντασ.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 19 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION