헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν παισὶ μὲν γὰρ ὢν ἐκλήθη δι’ αἰσχρουργίαν τινὰ καὶ κιναιδίαν Βάταλοσ, ἐκ παίδων δὲ ἀπαλλαττόμενοσ καὶ δεκαταλάντουσ δίκασ ἑκάστῳ τῶν ἐπιτρόπων λαγχάνων, Ἀργᾶσ, ἀνὴρ δὲ γενόμενοσ προσείληφε τὴν τῶν πονηρῶν κοινὴν ἐπωνυμίαν, συκοφάντησ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 994)
τὴν δ’ ἑτέραν ἔγημε παριδὼν τοὺσ τῆσ πόλεωσ νόμουσ Δημοσθένησ ὁ Παιανιεύσ, ἐξ ἧσ ὑμῖν ὁ περίεργοσ καὶ συκοφάντησ γεγένηται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1721)
οὗτοσ τοίνυν, ὅτι τοῖσ νόμοισ ἐψηφίσασθε ἀπ’ Εὐκλείδου ἄρχοντοσ χρῆσθαι, ἀξιοῖ ἃ ἔχει ὑμῶν ἐκλέξασ μὴ ἀποδοῦναι, καὶ νῦν γεγένηται ἀντὶ μὲν φυγάδοσ πολίτησ, ἀντὶ δὲ ἀτίμου συκοφάντησ, ὅτι τοῖσ νόμοισ τοῖσ νῦν κειμένοισ χρῆσθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 153:2)
καὶ ὅταν εἰσ ἄτοπον ἀπάγῃσ τὸν λόγον, βαρύτητα εἴργασαι, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Καλλικλέα, οὐ γὰρ δὴ ἐκπιεῖν με αὐτὸ Καλλικλῆσ ἀναγκάσει, ἢ ὅταν ὁμολογούμενα ἄτοπα τῷ ἀντιδίκῳ συγχωρῇσ, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ, εἰ πονηρόσ ἐστιν Ἀριστογείτων ἁπλῶσ καὶ πικρὸσ καὶ συκοφάντησ, δίδωμι, συγχωρῶ, Φιλόκρατέσ, σοι τῷ τοιούτῳ τὸν ὅμοιον σώζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 5:1)
καὶ πάλιν οὔτε γὰρ μαγείρῳ μαχαίρασ οὐδέν ἐστ’ ὄφελοσ ἥτισ μὴ τέμνει, οὔτε βουλομένῳ δι’ αὑτοῦ πᾶσι κακὰ καὶ πράγματα γίνεσθαι ὁ ταῦτα ἀποδωσόμενοσ συκοφάντησ οὐδέν ἐστ’ ὄφελοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 4:2)
εἰ μὲν γὰρ κἀκείνῳ ταῦτ’ ὠνείδιζεσ, πόρρωθεν συκοφάντησ εἶ, εἰ δ’ ἐκεῖνόν γ’ ἂν ἀφῆκασ, τοῖσ αὐτοῖσ ἐμὲ συκοφαντεῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 20:1)
ταυτὶ σὺ τολμᾷσ πτωχὸσ ὢν ἡμᾶσ λέγειν, καὶ συκοφάντησ εἴ τισ ἦν ὠνείδισασ;
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 3:2)
ἐνταῦθα μήτε συκοφάντησ εἰσίτω μήτ’ ἄλλοσ ὅστισ Φασιανόσ ἐστ’ ἀνήρ.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode4)
κἂν εἰσίῃ τισ Κτησίασ ἢ συκοφάντησ ἄλλοσ, οἰμώζων καθεδεῖται·
(아리스토파네스, Acharnians, Choral, strophe 14)
μὰ Δί’ ἀλλὰ κλητήρ εἰμι νησιωτικὸσ καὶ συκοφάντησ ‐ ὦ μακάριε τῆσ τέχνησ.
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric12)
Τρυγαῖοσ Ἀθμονεύσ, ἀμπελουργὸσ δεξιόσ, οὐ συκοφάντησ οὐδ’ ἐραστὴσ πραγμάτων.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 1:21)
ἅττ’ ἂν οὖν λέγῃσ ἐκεῖνον, κεἰ πανοῦργοσ ἦν, ὅτ’ ἔζη, καὶ λάλοσ καὶ συκοφάντησ καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον, ταῦθ’ ἁπαξάπαντα νυνὶ τοὺσ σεαυτοῦ λοιδορεῖσ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, pnigos1)
ὡσ σοβαρὸσ ὦ Δάματερ εἰσελήλυθεν ὁ συκοφάντησ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:15)
"Ἄλεξισ δ’ ἐν Ποιητῇ φησιν ὁ συκοφάντησ οὐ δικαίωσ τοὔνομα ἐν τοῖσι μοχθηροῖσίν ἐστι κείμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 614)
"Φιλόμνηστοσ δ’ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ Σμινθείων φησίν ἐπεὶ καὶ ὁ συκοφάντησ ἐντεῦθεν προσηγορεύθη, διὰ τὸ εἶναι τότε τὰ ἐπιζήμια καὶ τὰσ εἰσφορὰσ σῦκα καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον, ἀφ’ ὧν τὰ κοινὰ διῴκουν, καὶ τοὺσ ταῦτα εἰσπράττοντασ καὶ φαίνοντασ ἐκάλουν, ὡσ ἐοίκε, συκοφάντασ, αἱρούμενοι τοὺσ ἀξιοπιστοτάτουσ τῶν πολιτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 616)

SEARCH

MENU NAVIGATION