헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν τὴν αὑτοῦ ἂν ψευδῆ συγχωροῖ, εἰ τὴν τῶν ἡγουμένων αὐτὸν ψεύδεσθαι ὁμολογεῖ ἀληθῆ εἶναι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 178:1)
εἰ γάρ τισ καὶ πλέον ἔτι τῷ λέγοντι ἢ ἃ σὺ λέγεισ συγχωρήσειεν, δοὺσ αὐτῷ μὴ μόνον ἐν τῷ πρὶν καὶ γενέσθαι ἡμᾶσ χρόνῳ εἶναι ἡμῶν τὰσ ψυχάσ, ἀλλὰ μηδὲν κωλύειν καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἐνίων ἔτι εἶναι καὶ ἔσεσθαι καὶ πολλάκισ γενήσεσθαι καὶ ἀποθανεῖσθαι αὖθισ ‐ οὕτω γὰρ αὐτὸ φύσει ἰσχυρὸν εἶναι, ὥστε πολλάκισ γιγνομένην ψυχὴν ἀντέχειν ‐ δοὺσ δὲ ταῦτα ἐκεῖνο μηκέτι συγχωροῖ, μὴ οὐ πονεῖν αὐτὴν ἐν ταῖσ πολλαῖσ γενέσεσιν καὶ τελευτῶσάν γε ἔν τινι τῶν θανάτων παντάπασιν ἀπόλλυσθαι, τοῦτον δὲ τὸν θάνατον καὶ ταύτην τὴν διάλυσιν τοῦ σώματοσ ἣ τῇ ψυχῇ φέρει ὄλεθρον μηδένα φαίη εἰδέναι ‐ ἀδύνατον γὰρ εἶναι ὁτῳοῦν αἰσθέσθαι ἡμῶν ‐ εἰ δὲ τοῦτο οὕτωσ ἔχει, οὐδενὶ προσήκει θάνατον θαρροῦντι μὴ οὐκ ἀνοήτωσ θαρρεῖν, ὃσ ἂν μὴ ἔχῃ ἀποδεῖξαι ὅτι ἔστι ψυχὴ παντάπασιν ἀθάνατόν τε καὶ ἀνώλεθρον·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 531:1)
πᾶσ ἡμῖν, οἶμαι, ταῦτ’ ἂν συγχωροῖ.
(플라톤, Laws, book 1 150:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION