헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ γὰρ δεῦρ’ ἤλθομεν καὶ πρὸσ τὴν βουλὴν ἐπὶ κεφαλαίων τὴν πρεσβείαν ἀπηγγείλαμεν, καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἀπέδομεν τὴν παρὰ Φιλίππου, ἐπαινέτησ ἦν ἡμῶν Δημοσθένησ πρὸσ τοὺσ συμβουλευτάσ, καὶ τὴν Ἑστίαν ἐπώμοσε τὴν βουλαίαν συγχαίρειν τῇ πόλει, ὅτι τοιούτουσ ἄνδρασ ἐπὶ τὴν πρεσβείαν ἐξέπεμψεν, οἳ καὶ τῇ πίστει καὶ λέγοντεσ ἦσαν ἄξιοι τῆσ πόλεωσ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 451)
ἄξιον οὖν τοῖσ μὲν θεοῖσ χάριν εἰδέναι, τοῖσ δὲ βασιλεῦσι συγχαίρειν τε καὶ συνεύχεσθαι, μακαρίζειν δ’ αὑτοὺσ τοῦ χρόνου, καὶ πρὸσ τῷ μακαρίζειν ἀπολαύειν τῆσ ἀρχῆσ τὰ γιγνόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:8)
καὶ δὴ καὶ τῆσ συνήθουσ μελέτησ οὐδὲν παρελείπετο, ὥστε συγχαίρειν ἅπαντασ καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 11:6)
καίτοι εἰ τὸν Ἀρχέλαον κακίζεισ ὡσ ἄθλιον καὶ κακοδαίμονα, ὅτι οὐδαμόθεν προσῆκον αὐτῷ τὴν τυραννίδα ἐκτήσατο, ὑπερβὰσ τὸ δίκαιον καὶ διαφθείρασ οὓσ ἥκιστα εἰκὸσ ἦν, ᾧ γε ἐξὸν ἐκείνῳ ὁμοίωσ τυραννεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, οὐ ταῦτα ἔδοξεν, ἀλλὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὸ δίκαιον πλείονοσ ἄξια τοῦ κέρδουσ ἐποιήσατο, πῶσ οὐ τούτῳ συγχαίρειν εἰκὸσ ἦν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:2)
εἰ μὲν γὰρ τὰ ὅπλα παραδόντασ ἢ τοῖσ κήρυξιν ὁμολογήσαντασ, ἢ τὸν Περσῶν βασιλέα δεσπότην ἀντὶ τῶν νόμων ἑλομένουσ ἠξίουν σώζεσθαι, οὐκ ἂν ἔγωγε συγχαίρειν ᾤμην δεῖν οὔτε τοῖσ πείθουσι τῶν λόγων οὔτε τοῖσ πεισθεῖσι τῆσ σωτηρίασ, ἀλλ’ ὡσ ἀληθῶσ διακόνουσ ἂν ἐκείνουσ εἶχον καλεῖν, καὶ τοῦ πρὸσ ἡμέραν ὑπηρέτασ ὥσπερ τοὺσ πορθμέασ, οὐ μόνον, εἰ βούλει, τοὺσ κυβερνήτασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 54:8)
καὶ τὸ εἶναι μάλιστα καὶ τὸ συζῆν καὶ τὸ συγχαίρειν καὶ τὸ συναλγεῖν, καὶ μία δὴ ψυχή, καὶ τὸ μὴ δύνασθαι ἄνευ ἀλλήλων μηδὲ ζῆν, ἀλλὰ συναποθνήσκειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 135:4)
τῷ μὲν γὰρ χρησίμῳ τὸ βούλεσθαι τὰ κείνῳ ἀγαθὰ καὶ τῷ εὖ ποιήσαντι καὶ τῷ ὁποῖοσ δεῖ οὐ γὰρ ἐπισημαίνει οὗτοσ ὁ ὁρισμὸσ τῆσ φιλίασ, ἄλλῳ δὲ τὸ εἶναι καὶ ἄλλῳ τὸ συζῆν, τῷ δὲ καθ’ ἡδονὴν τὸ συναλγεῖν καὶ συγχαίρειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 219:2)
χαλεπὸν δὲ γίνεται καὶ τὸ συγχαίρειν καὶ τὸ συναλγεῖν οἰκείωσ πολλοῖσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 130:2)
εὐφημεῖν χρὴ καὶ τὴν νύμφην ἔξω τινὰ δεῦρο κομίζειν δᾷδάσ τε φέρειν, καὶ πάντα λεὼν συγχαίρειν κἀπιχορεύειν.
(아리스토파네스, Peace, Exodus, anapests1)
ἔτι τοίνυν ὅταν μὲν ἴδητε δεινότητ’ ἢ εὐφωνίαν ἤ τι τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων ἀγαθῶν ἐπὶ χρηστοῦ καὶ φιλοτίμου γεγενημένον ἀνθρώπου, συγχαίρειν καὶ συνασκεῖν πάντασ δεῖ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 431:1)
τίσ δὲ συγχαίρειν ἑτοιμότεροσ ἐν ταῖσ εὐτυχίαισ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 37:2)
ὅπου γὰρ τὸ χαίρειν εὐλόγωσ, ἐκεῖ καὶ τὸ συγχαίρειν.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ συνυπάρχει μεγαλοφροσύνη καὶ ἐπιμέλεια. 23:2)
ἀλλ’ ὑπ’ ἀδοξίασ καὶ τῆσ περιούσησ εὐγενείασ πρὸσ μὲν τοὺσ ἀσπασμοὺσ ἀνέστενεν, τοῖσ δὲ διηγήμασιν ἄχθεσθαι μᾶλλον ἢ συγχαίρειν ἐνέφαινεν, ὡσ οὐχ ὕποπτα μόνον ἀλλὰ καὶ καταφανῆ γινόμενα τὸν Ἡρώδην ἐπιταράττειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 253:2)
φιλίασ δὲ φιλοστοργίαν ἢ φιλανθρωπίασ ἔλεον ἢ τὸ συγχαίρειν καὶ συναλγεῖν εὐνοίασ ἀληθινῆσ οὐδὲ βουλόμενοσ ἄν τισ ἀποσπάσειεν οὐδ’ ἀποτήξειεν.
(플루타르코스, De virtute morali, section 12 3:2)
ἢ φιλανθρωπίασ ἔλεον ἢ τὸ συγχαίρειν καὶ συναλγεῖν εὐνοίασ ἀληθινῆσ οὐδὲ βουλόμενοσ ἄν τισ ἀποσπάσειεν οὐδ’ ἀποτήξειεν.
(플루타르코스, De virtute morali, section 12 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION