헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὴν καὶ τὰσ συγκαταθέσεισ βεβαιοῦμεν τῇ ταύτησ ἐπινεύσει, ὡσ καὶ ὁ Ὁμηρικὸσ Ζεύσ φησιν εἰ δ’ ἄγε τοι κεφαλῇ ἐπινεύσομαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 3:2)
καλοῦνται δ’ ἀθεώρητοι ὅτι μὴ ἔχουσι συγκαταθέσεισ, ἀλλ’ ἐπιγίνονται καὶ περὶ φαύλουσ [γίγνονται], ὡσ ὑγίεια, ἀνδρεία.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 91:1)
ἀφῶμεν καὶ τὸν τρίτον τὸν περὶ τὰσ συγκαταθέσεισ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 15:2)
τρίτοσ ἐστὶν ὁ περὶ τὴν ἀνεξαπατησίαν καὶ ἀνεικαιότητα καὶ ὅλωσ ὁ περὶ τὰσ συγκαταθέσεισ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τίνα ἀσκεῖσθαι δεῖ τὸν προκόψοντα καὶ ὅτι τῶν κυριωτάτων ἀμελοῦμεν. 2:2)
σὺ χρυσᾶ σκεύη, ὀστράκινον τὸν λόγον, τὰ δόγματα, τὰσ συγκαταθέσεισ, τὰσ ὁρμάσ, τὰσ ὀρέξεισ.
(에픽테토스, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ. 18:7)
τρίτοσ ὁ περὶ τὰσ συγκαταθέσεισ, ὁ πρὸσ τὰ πιθανὰ καὶ ἑλκυστικά.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ ἀσκήσεωσ. 14:1)
ὁρμαὶ συγκαταθέσεισ, τὸ παράπαν οὐδ’ εἶναι λέγοντεσ;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 22 10:1)
καὶ πάθη καὶ ὁρμὰσ καὶ συγκαταθέσεισ σώματα ποιουμένουσ ἐν μηδενὶ φάναι κεῖσθαι μηδ’ ὑπάρχειν τόπον τούτοισ, ἕνα δὲ τὸν ἐν τῇ καρδίᾳ πόρον στιγμιαῖον ἀπολιπεῖν, ὅπου τὸ ἡγεμονικὸν συστέλλουσι τῆσ ψυχῆσ, ὑπὸ τοσούτων σωμάτων κατεχόμενον, ὅσων τοὺσ πάνυ δοκοῦντασ ἀφορίζειν καὶ ἀποκρίνειν ἕτερον ἑτέρου πολὺ πλῆθοσ διαπέφευγε.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 45 3:1)
τὴν γὰρ φαντασίαν βουλόμενοσ οὐκ οὖσαν αὐτοτελῆ τῆσ συγκαταθέσεωσ αἰτίαν ἀποδεικνύειν, εἴρηκεν ὅτι "βλάψουσιν οἱ σοφοὶ ψευδεῖσ φαντασίασ ἐμποιοῦντεσ, ἂν αἱ φαντασίαι ποιῶσιν αὐτοτελῶσ τὰσ συγκαταθέσεισ·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 472)
ταῦτ’ οὖν ἄν τισ ἀπὸ τοῦ σοφοῦ μεταφέρων ἐπὶ τὴν εἱμαρμένην λέγῃ μὴ διὰ τὴν εἱμαρμένην γίγνεσθαι τὰσ συγκαταθέσεισ, ἐπεὶ διὰ τὴν εἱμαρμένην ἔσονται καὶ ψευδεῖσ ῖσ συγκαταθέσεισ καὶ ὑπολήψεισ καὶ ἀπάται καὶ βλαβήσονται διὰ τὴν εἱμαρμένην, ὁ τοῦ βλάπτειν τὸν σοφὸν ἐξαιρούμενοσ λόγοσ ἅμα καὶ τὸ μὴ πάντων αἰτίαν εἶναι τὴν εἱμαρμένην ἀποδείκνυσιν.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 47 2:1)
πότερον οὖν τὰσ συγκαταθέσεισ μὴ λέγωμεν ἐφ’ ἡμῖν εἶναι μηδὲ τὰσ ἀρετὰσ μηδὲ τὰσ κακίασ μηδὲ τὸ κατορθοῦν μηδὲ τὸ ἁμαρτάνειν, ἢ τὴν εἱμαρμένην λέγωμεν ἐλλείπουσαν εἶναι καὶ τὴν πεπρωμένην ἀπεράτωτον καὶ τὰσ τοῦ Διὸσ κινήσεισ καὶ σχέσεισ ἀσυντελέστουσ;
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 47 11:2)
ἐπὶ τὴν συγκατάθεσιν, καθ’ εἱμαρμένην αἱ συγκαταθέσεισ γίγνεσθαι λέγονται, πῶσ οὐ μάχεται πρὸσ ἑαυτὴν πολλάκισ ἐν τοῖσ μεγίστοισ διαφόρουσ ποιοῦσα φαντασίασ καὶ περισπώσασ ἐπὶ τἀναντία τὴν διάνοιαν, ὅτε τοὺσ προστιθεμένουσ τῇ ἑτέρᾳ καὶ μὴ ἐπέχοντασ ἁμαρτάνειν λέγουσιν·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 47 18:1)
ὁ γὰρ οὐ δεόμενοσ συγκατατιθεμένων ἀλλὰ πραττόντων μόνον, οἷσ ἐνδίδωσι τὰσ φαντασίασ, εἴτε θεὸσ εἴτε σοφόσ, οἶδεν ὅτι πρὸσ τὸ πράττειν ἀρκοῦσιν αἱ φαντασίαι καὶ παρέλκουσιν αἱ συγκαταθέσεισ·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 47 24:2)
καὶ γὰρ ἐπιθυμίαν καὶ ὀργὴν καὶ φόβον καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα δόξασ εἶναι καὶ κρίσεισ πονηράσ, οὐ περὶ ἕν τι γινομένασ τῆσ ψυχῆσ μέροσ, ἀλλ’ ὅλου τοῦ ἡγεμονικοῦ ῥοπὰσ καὶ εἴξεισ καὶ συγκαταθέσεισ καὶ ὁρμάσ, καὶ ὅλωσ ἐνεργείασ τινὰσ οὔσασ ἐν ὀλίγῳ μεταπτωτάσ, ὥσπερ αἱ τῶν παίδων ἐπιδρομαὶ τὸ ῥαγδαῖον καὶ τὸ σφοδρὸν ἐπισφαλὲσ ὑπ’ ἀσθενείασ καὶ ἀβέβαιον ἔχουσι.
(플루타르코스, De virtute morali, section 7 4:1)
[] Ὅτι πᾶν πρᾶγμα σὺν καιρῷ θεωρούμενον ὑγιεῖσ λαμβάνει καὶ τὰσ συγκαταθέσεισ καὶ τὰσ ἐπιτιμήσεισ·
(폴리비오스, Histories, book 6, v. de romanorum re publica florente 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION