헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συγγενὴσ δὲ Οἰνέωσ οὗτοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 6:4)
καὶ ὁ Ἀντώνιοσ ὧδε ἔχοντασ ἰδὼν οὐ μεθῆκεν, ἀλλὰ ᾑρημένοσ εἰπεῖν τὸν ἐπιτάφιον οἱᾶ ὕπατοσ ὑπάτου καὶ φίλοσ φίλου καὶ συγγενὴσ συγγενοῦσ ἡ̓͂ν γὰρ δὴ Καίσαρι κατὰ μητέρα συγγενήσ̓ ἐτέχναζεν αὖθισ καὶ ἔλεγεν ὧδε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 1:8)
γιγνόμενοσ οὖν κατὰ τήνδε τὴν ὑπόκρισιν συγγενὴσ τῷ Καίσαρι, ὑπερήλγει μάλιστα αὐτοῦ τεθνεῶτοσ καὶ βωμὸν ἐπῳκοδόμει τῇ πυρᾷ καὶ χεῖρα θρασυτέρων ἀνδρῶν εἶχε καὶ φοβερὸσ ἦν ἀεὶ τοῖσ σφαγεῦσιν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 1 2:5)
οὐδὲ τῶν νῦν συγγενὴσ οὐδείσ, ἀλλὰ Κικέρων ἐπιμέμφεται καὶ φόνου κατηγορῶν πολέμιον κοινὸν ἀντὶ τῶν ὡρισμένων ἐπιτιμίων τοῖσ φονεῦσι τίθεται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 8:6)
οὗ τὸ μὲν ἓν αὐτῶν ὁ Καῖσαρ ἐν Συρίᾳ καταλελοίπει, τὰ ἐσ Παρθυαίουσ ἤδη διανοούμενοσ, τὴν δὲ ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ἐπιτέτραπτο μὲν Καικίλιοσ Βάσσοσ, τὸ δὲ ἀξίωμα εἶχε νεανίασ αὐτοῦ Καίσαροσ συγγενήσ, Σέξστοσ Ιοὔλιοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 8 2:3)
μέμψεσθαι δ’ αὐτοῦ τῇ μητρί, ὅτι συγγενὴσ οὖσα καὶ προτιμηθεῖσα ἐκ πάντων ὑφ’ αὑτοῦ, φύγοι τὴν Ἰταλίαν καθάπερ οὐ τευξομένη πάντων ὡσ παρ’ υἱοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 7 4:4)
Ὁ μὲν οὕτωσ εἶπε, Πόπλιοσ δὲ Κορνήλιοσ, Κορνηλίου Λέντλου συγγενὴσ τοῦ τότε ὄντοσ ὑπάτου καὶ τὸν Σκιπίωνα διαδέξεσθαι προσδοκῶντοσ, ἀντέλεγεν οὕτωσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 8:1)
"Πτολεμαίῳ δ’," ἔφη, "καὶ συγγενήσ εἰμι καὶ ὅσον οὔπω καὶ κηδεστὴσ ἔσομαι, καὶ χάριν ὑμῖν αὐτὸν ὁμολογεῖν παρασκευάσω.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:5)
ἔστιν οὖν ἀδελφὸσ αὐτῷ τοὺσ τρόπουσ οὐ συγγενήσ, Ἀριφράδησ πονηρόσ.
(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme4)
ὅλωσ μὲν οὖν οὐκ ἀγαθόν, ὅτι πᾶσα ἡδονὴ γένεσίσ ἐστιν εἰσ φύσιν αἰσθητή, οὐδεμία δὲ γένεσισ συγγενὴσ τοῖσ τέλεσιν, οἱο͂ν οὐδεμία οἰκοδόμησισ οἰκίᾳ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 133:3)
ταῦτ’ ἄρ’ εὐπρόσωποσ ἦν, οὖσα συγγενὴσ ἐκείνου.
(아리스토파네스, Peace, Choral, epirrheme8)
φιλήδονοσ ἦν καὶ Σπεύσιπποσ ὁ Πλάτωνοσ συγγενὴσ καὶ διάδοχοσ τῆσ σχολῆσ, Διονύσιοσ γοῦν ὁ τῆσ Σικελίασ τύραννοσ ἐν τῇ πρὸσ αὐταῦ Ἐπιστολῇ κατὰ τῆσ φιληδονίασ αὐτοῦ εἰπὼν καὶ φιλαργυρίαν αὐτῷ ὀνειδίζει καὶ τὸν Λασθενείασ τῆσ Ἀρκαδικῆσ ἔρωτα, ἥτισ καὶ Πλάτωνοσ ἠκηκόει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 66 1:2)
οὐ μακρὰν δὲ τούτων ἦν καὶ Σπεύσιπποσ ὁ Πλάτωνοσ ἀκουστὴσ καὶ συγγενήσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 10 1:2)
Ἀνθέασ δὲ ὁ Λίνδιοσ, συγγενὴσ δὲ εἶναι φάσκων Κλεοβούλου τοῦ σοφοῦ, ὥσ φησι Φιλόμνηστοσ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ Σμινθείων, πρεσβύτεροσ καὶ εὐδαίμων ἄνθρωποσ εὐφυήσ τε περὶ ποίησιν ὢν πάντα τὸν βίον ἐδιονυσίαζεν, ἐσθῆτά τε Διονυσιακὴν φορῶν καὶ πολλοὺσ τρέφων συμβάκχουσ, ἐξῆγέν τε κῶμον αἰεὶ μεθ’ ἡμέραν καὶ νύκτωρ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 63 4:1)
οὔτε γὰρ συγγενὴσ οὔτ’ οἰκεῖοσ οὔτ’ ἀναγκαῖοσ ἦν σοι τούτων οὐδείσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 269:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION