헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

παύροισ γὰρ ἀνδρῶν ἐστι συγγενὲσ τόδε, φίλον τὸν εὐτυχοῦντ’ ἄνευ φθόνου σέβειν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 3:3)
τὸ συγγενέσ τοι δεινὸν ἥ θ’ ὁμιλία.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 4:3)
τὸ τε γάρ με, δοκῶ, συγγενὲσ οὕτωσ ἐσαναγκάζει, χωρίσ τε γένουσ οὐκ ἔστιν ὅτῳ μείζονα μοῖραν νείμαιμ’ ἢ σοί.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests3)
τούτου τὴν μὲν ἐπιμέλειαν Καικίλιοσ Βάσσοσ εἶχε, τὸ δὲ ἀξίωμα Ιοὔλιοσ Σέξστοσ, μειράκιον αὐτοῦ Καίσαροσ συγγενέσ, ὅπερ ἐκδιαιτώμενον ἐσ τρυφὴν τὸ τέλοσ ἀσχημόνωσ ἐπήγετο πανταχοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11 1:3)
ἀεὶ δὲ συγγενὲσ τὸ μέτρον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 23:4)
ἄπληστοσ γὰρ ἡ τοῦ ἡδέοσ ὄρεξισ καὶ πανταχόθεν τῷ ἀνοήτῳ, καὶ ἡ τῆσ ἐπιθυμίασ ἐνέργεια αὔξει τὸ συγγενέσ, κἂν μεγάλαι καὶ σφοδραὶ ὦσι, καὶ τὸν λογισμὸν ἐκκρούουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 163:3)
συγγενὲσ γὰρ ἡμῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 79:1)
ἐπεὶ δὲ τὸ ὅμοιον καὶ τὸ συγγενὲσ ἑαυτῷ ἡδὺ ἅπαν, μάλιστα δὲ αὐτὸσ πρὸσ ἑαυτὸν ἕκαστοσ τοῦτο πέπονθεν, ἀνάγκη πάντασ φιλαύτουσ εἶναι ἢ μᾶλλον ἢ ἧττον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 26:1)
ὅθεν εἴρηται τὸ συγγενὲσ γὰρ καὶ φθονεῖν ἐπίσταται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 10 5:4)
ἔτι δὲ οὐ πόρρωθεν δεῖ ἀλλ’ ἐκ τῶν συγγενῶν καὶ τῶν ὁμοειδῶν μεταφέρειν <ἐπὶ> τὰ ἀνώνυμα ὠνομασμένωσ ὃ λεχθὲν δῆλόν ἐστιν ὅτι συγγενέσ οἱο͂ν ἐν τῷ αἰνίγματι τῷ εὐδοκιμοῦντι ἄνδρ’ εἶδον πυρὶ χαλκὸν ἐπ’ ἀνέρι κολλήσαντα·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 12:1)
συγγενὲσ γὰρ εἶναι τὸ φ τῷ θ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 101 2:1)
εἰμὶ δὲ υἱὸσ Κρόνου πρεσβύτατοσ, καὶ βλαστὸσ ἐκ καλοῦ τε καὶ εὐγενοῦσ ᾠοῦ σπέρμα συγγενὲσ ἐγεννήθην ἡμέρασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 27 5:2)
ἆρ’ ἔστι συγγενέσ τι λύπη καὶ βίοσ;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 68:2)
ἐδέξαντο δὲ αὐτοὺσ οἱ Ἀβοριγῖνεσ, ἴσωσ μὲν καὶ κατὰ τὴν τοῦ ὠφεληθήσεσθαι ἐλπίδα, ὡσ δ’ ἐγὼ πείθομαι κατὰ τὸ συγγενὲσ μάλιστα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 17 1:2)
εἰ γὰρ τὸ συγγενὲσ τῆσ ὁμοφωνίασ αἴτιον ὑποληπτέον, θάτερον δή που τῆσ διαφωνίασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 29 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION