헬라어 문장 내 검색 Language

σχεδὸν δὲ καὶ ὁ Τηλέμαχοσ τοιαῦτα ἕτερα πρὸσ τὸν συβώτην λέγει περὶ αὐτοῦ, κελεύων αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν πέμπειν τὴν ταχίστην πτωχεύσοντα ἐκεῖ, καὶ μὴ πλείουσ ἡμέρασ τρέφειν ἐν τῷ σταθμῷ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 105:1)
αὐτὸσ δὲ πρώτιστα συβώτην εἰσαφικέσθαι, ὅσ τοι ὑῶν ἐπίουροσ, ὁμῶσ δέ τοι ἤπια οἶδε, παῖδά τε σὸν φιλέει καὶ ἐχέφρονα Πηνελόπειαν.
(호메로스, 오디세이아, Book 13 48:6)
αὐτὰρ ἐπὴν πρώτην ἀκτὴν Ἰθάκησ ἀφίκηαι, νῆα μὲν ἐσ πόλιν ὀτρῦναι καὶ πάντασ ἑταίρουσ, αὐτὸσ δὲ πρώτιστα συβώτην εἰσαφικέσθαι, ὅσ τοι ὑῶν ἐπίουροσ, ὁμῶσ δέ τοι ἤπια οἶδεν.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 2:17)
ἦμοσ δ’ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλοσ Ηὤσ, δὴ τότ’ ἔπειθ’ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα Τηλέμαχοσ, φίλοσ υἱὸσ Ὀδυσσῆοσ θείοιο, εἵλετο δ’ ἄλκιμον ἔγχοσ, ὅ οἱ παλάμηφιν ἀρήρει, ἄστυδε ἱέμενοσ, καὶ ἑὸν προσέειπε συβώτην·
(호메로스, 오디세이아, Book 17 1:1)
αὐτὰρ ὁ χειρὸσ ἑλὼν προσέειπε συβώτην·
(호메로스, 오디세이아, Book 17 37:7)
τὸν δὲ πολὺ πρῶτοσ ἴδε Τηλέμαχοσ θεοειδὴσ ἐρχόμενον κατὰ δῶμα συβώτην, ὦκα δ’ ἔπειτα νεῦσ’ ἐπὶ οἷ καλέσασ·
(호메로스, 오디세이아, Book 17 45:1)
Τηλέμαχοσ δ’ ἐπὶ οἷ καλέσασ προσέειπε συβώτην, ἄρτον τ’ οὖλον ἑλὼν περικαλλέοσ ἐκ κανέοιο καὶ κρέασ, ὥσ οἱ χεῖρεσ ἐχάνδανον ἀμφιβαλόντι·
(호메로스, 오디세이아, Book 17 47:4)
ὣσ ἔφατ’, Ἀντίνοοσ δ’ ἔπεσιν νείκεσσε συβώτην·
(호메로스, 오디세이아, Book 17 53:1)
καὶ τὰ μὲν εὖ κατέδησεν ὑπ’ αἰθούσῃ ἐριδούπῳ, αὐτὸσ δ’ αὖτ’ ἐρέεινε συβώτην ἄγχι παραστάσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 20 31:3)
αὐτὰρ ὁ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην εἰσ ἓ καλεσσάμενοσ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
(호메로스, 오디세이아, Book 22 71:2)
ἦ ῥα καὶ ἀμφ’ ὤμοισιν ἐδύσετο τεύχεα καλά, ὦρσε δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην, πάντασ δ’ ἔντε’ ἄνωγεν ἀρήϊα χερσὶν ἑλέσθαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 23 40:1)
ἔνθα δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην προὔπεμψ’, ὡσ ἂν δεῖπνον ἐφοπλίσσωσι τάχιστα.
(호메로스, 오디세이아, Book 24 32:4)
οἱ δ’ ὅτε δή ῥ’ ἵκοντο δόμουσ εὖ ναιετάοντασ, εὑρ͂ον Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην ταμνομένουσ κρέα πολλὰ κερῶντάσ τ’ αἴθοπα οἶνον.
(호메로스, 오디세이아, Book 24 33:2)
τύραννόν τε γὰρ ἢ βασιλέα ἐγκωμιαζόμενον, ἕνα τῶν νομέων, οἱο͂ν συβώτην ἢ ποιμένα ἤ τινα βουκόλον, ἡγεῖται ἀκούειν εὐδαιμονιζόμενον πολὺ βδάλλοντα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 198:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION