헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἐπειδὴ δὲ τοὺσ ἀπ’ Ἀριστίππου διεληλύθαμεν καὶ Φαίδωνοσ, νῦν ἑλκύσωμεν τοὺσ ἀπ’ Ἀντισθένουσ κυνικούσ τε καὶ στωικούσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS 19:9)
μετιτέον δ’ ἐπὶ τοὺσ στωικούσ, ὧν ἦρξε Ζήνων, μαθητὴσ γενόμενοσ Κράτητοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. q'. MENEDHMOS 4:5)
Αἴσθησισ δὲ λέγεται κατὰ τοὺσ Στωικοὺσ τό τ’ ἀφ’ ἡγεμονικοῦ πνεῦμα ἐπὶ τὰσ αἰσθήσεισ διῆκον καὶ ἡ δι’ αὐτῶν κατάληψισ καὶ ἡ περὶ τὰ αἰσθητήρια κατασκευή, καθ’ ἥν τινεσ πηροὶ γίνονται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 52:1)
καὶ σῶμα δ’ ἐστὶν ἡ φωνὴ κατὰ τοὺσ Στωικούσ, ὥσ φησιν Ἀρχέδημόσ τ’ ἐν τῇ Περὶ φωνῆσ καὶ Διογένησ καὶ Ἀντίπατροσ καὶ Χρύσιπποσ ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Φυσικῶν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 55:4)
" Ἐπ’ ἀληθεῖδ’ ἀληθὲσ ἕπεται κατὰ τοὺσ Στωικούσ, ὡσ τῷ "ἡμέρα ἐστὶ" τὸ "φῶσ ἐστι"·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 81:7)
Τοῦτον ὁ Φαβωρῖνόσ φησιν ὁρ́οισ χρήσασθαι διὰ τῆσ μαθηματικῆσ ὕλησ, ἐπὶ πλέον δὲ Σωκράτην καὶ τοὺσ ἐκείνῳ πλησιάσαντασ, καὶ μετὰ ταῦτ’ Ἀριστοτέλην καὶ τοὺσ στωικούσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 48:4)
καίτοι γε εἴπερ ἐβούλετο Ὀδυσσεὺσ τὸ κατὰ τοὺσ Στωϊκοὺσ ἐπαινεῖν τέλοσ, ἐδύνατο ταυτὶ λέγειν ὅτε τὸν Φιλοκτήτην ἀνήγαγεν ἐκ τῆσ Λήμνου, ὅτε τὸ Ἴλιον ἐξεπόρθησεν, ὅτε τοὺσ Ἕλληνασ φεύγοντασ κατέσχεν, ὅτε εἰσ Τροίαν εἰσῆλθεν ἑαυτὸν μαστιγώσασ καὶ κακὰ καὶ Στωϊκὰ ῥάκη ἐνδύσ·
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 10:6)
ταῦτα πάντα, ὦ φιλότησ, ὁπόσα εἶπον, μή με νομίσῃσ κατὰ τῆσ Στοᾶσ παρεσκευασμένον ἢ ἔχθραν τινὰ ἐξαίρετον πρὸσ Στωϊκοὺσ ἐπανῃρημένον εἰρηκέναι, ἀλλὰ κοινὸσ ἐπὶ πάντασ ὁ λόγοσ·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 176:1)
"’ οὗτοι τοίνυν εἰσ συστήματα διαιρεθέντεσ καὶ διαφόρουσ λόγων λαβυρίνθουσ ἐπινοήσαντεσ οἱ μὲν Στωϊκοὺσ ὠνομάκασιν ἑαυτούσ, οἱ δὲ Ἀκαδημαϊκούσ, οἱ δὲ Ἐπικουρείουσ, οἱ δὲ Περιπατητικοὺσ καὶ ἄλλα πολλῷ γελοιότερα τούτων ἔπειτα δὲ ὄνομα σεμνὸν τὴν ἀρετὴν περιθέμενοι καὶ τὰσ ὀφρῦσ ἐπάραντεσ καὶ τὰ μέτωπα ῥυτιδώσαντεσ καὶ τοὺσ πώγωνασ ἐπισπασάμενοι περιέρχονται ἐπιπλάστῳ σχήματι κατάπτυστα ἤθη περιστέλλοντεσ, ἐμφερεῖσ μάλιστα τοῖσ τραγικοῖσ ἐκείνοισ ὑποκριταῖσ, ὧν ἢν ἀφέλῃ τισ τὰ προσωπεῖα καὶ τὴν χρυσόπαστον ἐκείνην στολήν, τὸ καταλειπόμενόν ἐστι γελοῖον ἀνθρώπιον ἑπτὰ δραχμῶν ἐσ τὸν ἀγῶνα μεμισθωμένον.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 29:3)
ὁ Τιμοκλῆσ οὗτοσ ἔστι μὲν χρηστὸσ ἀνὴρ καὶ φιλόθεοσ καὶ τοὺσ λόγουσ πάνυ ἠκρίβωκε τοὺσ Στωϊκούσ·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 27:1)
τῆσ δὲ δίκησ λεγομένησ ὁ Κικέρων, ὕπατοσ ὢν τότε καὶ τῷ Μουρήνᾳ συνδικῶν, πολλὰ διὰ τὸν Κάτωνά τοὺσ Στωϊκοὺσ φιλοσόφουσ καὶ ταῦτα δὴ τὰ παράδοξα καλούμενα δόγματα χλευάζων καὶ παρασκώπτων γέλωτα παρεῖχε τοῖσ δικασταῖσ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 21 5:1)
ἀλλ’ ἔνιοι τοὺσ μὲν Στωικοὺσ οἰόνται παίζειν, ὅταν ἀκούσωσι τὸν σοφὸν παρ’ αὐτοῖσ μὴ μόνον φρόνιμον καὶ δίκαιον καὶ ἀνδρεῖον ἀλλὰ καὶ ῥήτορα καὶ ποιητὴν καὶ στρατηγὸν καὶ πλούσιον καὶ βασιλέα προσαγορευόμενον, αὑτοὺσ δὲ πάντων ἀξιοῦσι τούτων, κἂν μὴ τυγχάνωσιν, ἀνιῶνται.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 12 3:2)
τέλοσ δὲ πολλοὺσ ἔστιν ἰδεῖν καὶ τῶν φιλοσοφεῖν λεγομένων, Ἐπικουρείουσ καὶ Στωικοὺσ ὄντασ, οὐχ ἑλομένουσ οὐδὲ κρίναντασ ἀλλὰ προσθεμένουσ δυσωποῦσιν οἰκείοισ καὶ φίλοισ·
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 8 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION