헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα ἀψινθίου κόμην, καὶ μυρσίνησ, ἠδ’ ἀκακίησ, καὶ μάννησ σεσησμένων , ξυμμίσγειν · ὁμοῦ δὲ τὰ πάντα φυράσαντα, κηρωτῇ ἀναλαμβάνειν οἰνανθίνῃ· ἢν δὲ ὑπὸ τῶνδε μὴ ἴσχηται ὁ ἱδρὼσ, ὄμφακοσ χυλὸσ εἰσ φύρησιν ξυντεθεὶσ, καὶ ἀκακίη, καὶ κόμμι, ἠδὲ Ῥοὸσ τὸ ἐδώδιμον, καὶ στυπτηρίη, καὶ φοίνικεσ, καὶ Ῥόδων χυλὸσ εὔπνοοσ· ἅμα πάντα νάρδῳ τε καὶ οἰνάνθησ τῷ λίπαϊ, ἐσ τὸν θώρηκα τιθέναι · καὶ γὰρ τόδε ἐμψύχει τε καὶ στύφει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.167)
Φακὸσ δὲ στύφει, καὶ ἄραδον ἐμποιέει, ἢν μετὰ τοῦ φλοιοῦ ᾖ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.12)
"στύφει γὰρ ἀμφότερα καὶ συστέλλει τῇ ὀσμῇ τὰσ καρηβαρίασ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ χρηστέον ἀνθίνοισ στεφάνοισ παρὰ πότον. 10:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION