헬라어 문장 내 검색 Language

αἴτιον δ’ ἦν, ὅτι καὶ οἱ στρατηγοὶ ἀχειροτόνητοι ἦσαν οἱ πλείουσ ὡσ ἐν ἐμφυλίοισ καὶ οἱ στρατοὶ αὐτῶν οὐ τοῖσ πατρίοισ ἔθεσιν ἐκ καταλόγου συνήγοντο οὐδ’ ἐπὶ χρείᾳ τῆσ πατρίδοσ, οὐδὲ τῷ δημοσίῳ στρατευόμενοι μᾶλλον ἢ τοῖσ συνάγουσιν αὐτοὺσ μόνοισ, οὐδὲ τούτοισ ὑπὸ ἀνάγκῃ νόμων, ἀλλ’ ὑποσχέσεσιν ἰδίαισ, οὐδὲ ἐπὶ πολεμίουσ κοινούσ, ἀλλὰ ἰδίουσ ἐχθρούσ, οὐδὲ ἐπὶ ξένουσ, ἀλλὰ πολίτασ καὶ ὁμοτίμουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 6:2)
καὶ ἔπρασσον αὐτὸ οἵ τε στρατοὶ κατὰ πλῆθοσ καὶ τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν ἔνιοι, νομίζοντεσ οὐκ αὐτομολίαν εἶναι τὴν ἐσ τὰ ὅμοια μεταβολήν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 6:5)
καί μοι θαῦμά ἐστιν ὅτι καὶ πολλοὶ καὶ μεγάλοι Ῥωμαίων στρατοὶ ἐπὶ Κελτοὺσ καὶ Ἴβηρασ διὰ τῶν Ἄλπεων ὁδεύοντεσ ὑπερεῖδον τάδε τὰ ἔθνη, καὶ οὐδὲ Γάιοσ Καῖσαρ, εὐτυχέστατοσ ἐσ πολέμουσ ἀνήρ, ἐξήνυσεν αὐτά, ὅτε Κελτοῖσ ἐπολέμει καὶ δέκα ἔτεσιν ἀμφὶ τήνδε τὴν χώραν ἐχείμαζεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 4:4)
τὴν δ’ ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύω στρατοὶ ἡάτο λαῶν τεύχεσι λαμπόμενοι·
(호메로스, 일리아스, Book 18 48:1)
τοῦ δὲ Καίσαροσ μεγάλην ἤδη τὴν δύναμιν οὖσαν εἰσ πολλὰ κατ’ ἀνάγκην χειμάδια διελόντοσ, αὐτοῦ δὲ πρὸσ τὴν Ἰταλίαν, ὥσπερ εἰώθει, τραπομένου, πάντα μὲν αὖθισ ἀνερρήγνυτο τὰ τῶν Γαλατῶν, καὶ στρατοὶ μεγάλοι περιϊόντεσ ἐξέκοπτον τὰ χειμάδια καὶ προσεμάχοντο τοῖσ χαρακώμασι τῶν Ῥωμαίων, οἱ δὲ πλεῖστοι καὶ κράτιστοι τῶν ἀποστάντων μετὰ Ἀβριόριγοσ Κότταν μὲν αὐτῷ στρατοπέδῳ καὶ Τιτύριον διέφθειραν, τὸ δὲ ὑπὸ Κικέρωνι τάγμα μυριάσιν ἓξ περισχόντεσ ἐπολιόρκουν καὶ μικρὸν ἀπέλιπον ᾑρηκέναι κατὰ κράτοσ, συντετρωμένων ἁπάντων καὶ παρὰ δύναμιν ὑπὸ προθυμίασ ἀμυνομένων.
(플루타르코스, Caesar, chapter 24 1:1)
οὕτω δὲ δεινοῦ γενομένου τοῦ προάγωνοσ οὐκ ἔσχεν ὁ ἀγὼν τέλοσ ἐπιεικέστερον, ἀλλὰ καὶ δράσαντεσ ἴσα καὶ παθόντεσ οἱ στρατοὶ διεκρίθησαν ὑπὸ χειμῶνοσ.
(플루타르코스, Publicola, chapter 9 2:2)
ἐπεὶ δὲ βαδίζοντεσ ἐπ’ ἀλλήλουσ καὶ γενόμενοι περὶ τὴν Σκοτοῦσαν ἐνταῦθα διακινδυνεύειν ἔμελλον, οὐχ, ὅπερ εἰκὸσ ἦν, πρὸσ δέουσ ἔλαβον οἱ στρατοὶ τὴν ἀλλήλων γειτνίασιν, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ὁρμῆσ καὶ φιλοτιμίασ ἐπληροῦντο, Ῥωμαῖοι μὲν, εἰ Μακεδόνων κρατήσουσιν, ὧν ὄνομα δι’ Ἀλέξανδρον ἀλκῆσ καὶ δυνάμεωσ πλεῖστον ἦν παρ’ αὐτοῖσ, Μακεδόνεσ δὲ Ῥωμαίουσ Περσῶν ἡγούμενοι διαφέρειν ἤλπιζον, εἰ περιγένοιντο, λαμπρότερον ἀποδείξειν Ἀλεξάνδρου Φίλιππον.
(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 7 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION