헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ Μάλλιον μὲν καὶ Ἀτίλιον, οἳ τοῖσ Βοιοῖσ ἐπολέμουν, ἐσ Ῥώμην ἔπεμψεν ὡσ οὐ δέον αὐτοὺσ ἔτι στρατηγεῖ ὑπάτου παρόντοσ, αὐτὸσ δὲ τὸν στρατὸν παραλαβὼν ἐσ μάχην ἐξέτασσε πρὸσ Ἀννίβαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 1:4)
δεινότησ δέ ἐστιν, ὅταν τισ πόρρωθεν χρήσιμόν τι ἑαυτῷ προδιοικῆται, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτουσ ὁ Δημοσθένησ βουλόμενοσ δεῖξαι ὅτι σφαλερὸν καὶ κατὰ τῆσ πόλεώσ ἐστι τὸ ἕνα τῶν Θρᾳκῶν βασιλέων κύριον γενέσθαι, πόρρωθεν λαβὼν κατασκευάζει, ὅτι τὸ ἀσθενῆ εἶναι τὸν Κερσοβλέπτην, ᾧ στρατηγεῖ ὁ Χαρίδημοσ, τοῦτο φρουρά ἐστι Χερρονήσου, ὥστε τὸ ἐναντίον καταλυθῆναι μὲν τοὺσ πλείστουσ βασιλεῖσ, εἰσ ἕνα δὲ τὸν Κερσοβλέπτην περιελθεῖν διὰ τοῦ Χαριδήμου κίνδυνόσ ἐστι Χερρονήσῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 2:2)
μάλιστα μὲν οἶμαι τύχη τισ ἀμφοῖν ταῖν πόλεσιν ἀγαθὴ στρατηγεῖ, ἔπειτ’ αἴσχιστον ἦν ἔργῳ μὲν σώζειν ὑμᾶσ ἐγνωκέναι, λόγῳ δ’ ὀκνῆσαι διδάξαι τὰ δέοντα, ἄλλωσ τε καὶ προσδοκίασ οὔσησ ἐγχειριεῖν ἐκεῖνον διαστρέφειν τἀληθὲσ, ὅπερ εὑρήκαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 8:12)
καὶ Πάτροκλοσ δέ οἱ οἰο͂σ ἐναντίοσ ἧστο σιωπῇ, στρατήγει δὲ μὴ παρὰ τὸν στρατηγόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 32:8)
Ὁ δὲ συγκαλέσασ στρατηγούσ τε καὶ ἰλάρχασ καὶ τῶν ξυμμάχων τοὺσ ἡγεμόνασ παρεκάλει θαρρεῖν μὲν ἐκ τῶν ἤδη σφίσι καλῶσ κεκινδυνευμένων καὶ ὅτι πρὸσ νενικημένουσ ὁ ἀγὼν νενικηκόσιν αὐτοῖσ ἔσται καὶ ὅτι ὁ θεὸσ ὑπὲρ σφῶν στρατηγεῖ ἄμεινον, ἐπὶ νοῦν Δαρείῳ ἀγαγὼν καθεῖρξαι τὴν δύναμιν ἐκ τῆσ εὐρυχωρίασ ἐσ τὰ στενόπορα, ἵνα σφίσι μὲν ξύμμετρον τὸ χωρίον ἀναπτύξαι τὴν φάλαγγα, τοῖσ δὲ ἀχρεῖον τὸ πλῆθοσ [ὅτι] ἔσται τῇ μάχῃ, οὔτε τὰ σώματα οὔτε τὰσ γνώμασ παραπλησίοισ.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 7 3:1)
Βάρακοσ δὲ στρατεύσασ ἐπ’ Ἄσωρον Ιοἀβινόν τε ὑπαντιάσαντα κτείνει καὶ τοῦ στρατηγοῦ πεσόντοσ καθελὼν εἰσ ἔδαφοσ τὴν πόλιν στρατηγεῖ τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐπ’ ἔτη τεσσαράκοντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 265:2)
τοὺσ δὲ στρατιώτασ ἀπειλή τε τῶν ταξιάρχων καὶ χαλεπαίνων Καῖσαρ τούτοισ ἐξεδέχετο, φάσκων ὡσ Ιοὐδαῖοι μέν, οἷσ ἀπόνοια μόνη στρατηγεῖ, πάντα μετὰ προνοίασ πράττουσι καὶ σκέψεωσ ἐπιβουλάσ τε συντάσσοντεσ καὶ λόχουσ, ἕπεται δ’ αὐτῶν ταῖσ ἐνέδραισ καὶ τύχη διὰ τὸ πειθήνιον καὶ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ εὔνοιάν τε καὶ πίστιν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 139:1)
ἐὰν δὲ καὶ φορῇ, ὅτι μηδέπω στρατηγεῖ Ῥωμαίων ἐὰν δὲ καὶ στρατηγῇ, ὅτι μὴ ὑπατεύει·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 10 2:3)
ἦν ἢ δόξαν ἢ δύναμιν ἐν τοῖσ ἑαυτοῦ πολίταισ εἴληχεν, ἀλλὰ κλαίων ὅτι μὴ φορεῖ πατρικίουσ ἐὰν δὲ καὶ φορῇ, ὅτι μηδέπω στρατηγεῖ Ῥωμαίων ἐὰν δὲ καὶ στρατηγῇ, ὅτι μὴ ὑπατεύει·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 10 5:1)
τοιοῦτον τὸ Μητίοχοσ μὲν γὰρ στρατηγεῖ, Μητίοχοσ δὲ τὰσ ὁδούσ, Μητίοχοσ δ’ ἄρτουσ ἐπωπᾷ, Μητίοχοσ δὲ τἄλφιτα, Μητίοχοσ δὲ πάντ’ ἀκεῖται, Μητίοχοσ δ’ οἰμώξεται.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 15 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION