헬라어 문장 내 검색 Language

κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ καὶ αἰσχρόν φημι εἶναι τὸ τοιοῦτον, ὦ Πῶλε, τοῦτο γὰρ πρὸσ σὲ λέγω, ὅτι τοῦ ἡδέοσ στοχάζεται ἄνευ τοῦ βελτίστου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:46)
φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺσ λόγουσ οὕτωσ ὅπωσ ἂν στοχάζηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 33:8)
οὐκοῦν οὐχ ᾧ στοχάζεται ἁμαρτάνει τισ, ἀλλ’ ᾧ διήμαρτεν οὐκ ἐστοχάσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 33:15)
στοχάζεται γὰρ, οὐ μὴν ὡσ βέλει τυχεῖν, οἶμαι, ἀλλ’ ὡσ ἐκ τῆσ θαλάττησ σῶσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 34:18)
τί δὲ περὶ ῥητορικῆσ εἰ στοχάζεται θαυμάζεισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 39:11)
φαίνεται γὰρ ὁμοίωσ διακειμένη τῇ μαντικῇ, πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη, ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν ὑπηρετῶν ἅττ’ ἂν εὑρίσκῃ βέλτιστα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 39:12)
οὐκοῦν οὐχ ὅτι στοχάζεται, διὰ τοῦτο οὐ μέτεστι τέχνησ αὐτῇ, ἀλλ’ εἰ καὶ μὴ δι’ ἓν τῶν ἄλλων πάντων, δι’ ἓν τοῦτο μέτεστι τὸ στοχάζεσθαι, εἰ τοῦτ’ ἀληθὲσ εἴρηκε Πλάτων ὅτι δὴ στοχάζοιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 40:12)
εἰ δέ τισ μετ’ ἐξουσίασ καὶ χαρίζεται, πείθων, οὐκ ἀναγκάζων, καὶ πρὸσ τῷ σώζειν τὴν ἑαυτοῦ τάξιν στοχάζεται καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ τῶν ὑφ’ αὑτῷ, οὗτοσ ἐκεῖνόσ ἐστιν ὁ τῷ ὄντι πολιτικὸσ καὶ ὃν Ὅμηροσ ἔφη πατέρα ὣσ ἤπιον εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 44:7)
μόνον γὰρ ἡ μίξισ στοχάζεται τῶν εὐπόρων καὶ τῶν ἀπόρων, πλούτου καὶ ἐλευθερίασ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 129:2)
στοχάζεται γὰρ ἡ τυραννὶσ τριῶν, ἑνὸσ μὲν τοῦ μικρὰ φρονεῖν τοὺσ ἀρχομένουσ οὐθενὶ γὰρ ἂν μικρόψυχοσ ἐπιβουλεύσειεν, δευτέρου δὲ τοῦ διαπιστεῖν ἀλλήλοισ οὐ καταλύεται γὰρ πρότερον τυραννὶσ πρὶν ἢ πιστεύσωσί τινεσ ἑαυτοῖσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 293:1)
κεφάλαια δ’ αὐτῆσ ἐστιν ἃ πρόκειταί μοι δεῖξαι ταῦτα, τίσ τε ἐστὶν ἡ τῆσ συνθέσεωσ φύσισ καὶ τίνα ἰσχὺν ἔχει, καὶ τίνων στοχάζεται καὶ πῶσ αὐτῶν τυγχάνει, καὶ τίνεσ αἱ γενικώταται αὐτῆσ εἰσι διαφοραὶ καὶ τίσ ἑκάστησ χαρακτὴρ καὶ ποίαν κρατίστην αὐτῶν εἶναι πείθομαι, καὶ ἔτι πρὸσ τούτοισ, τί ποτ’ ἐστὶ τὸ ποιητικὸν ἐκεῖνο καὶ εὔγλωσσον καὶ μελιχρὸν ἐν ταῖσ ἀκοαῖσ, ὃ πέφυκε τῇ συνθέσει τῆσ πεζῆσ λέξεωσ παρακολουθεῖν, ποιητικῆσ τε κατασκευῆσ τὸν ἀποίητον ἐκμιμουμένησ λόγον καὶ σφόδρα ἐν τῇ μιμήσει κατορθούσησ εὖ τί τὸ κράτοσ καὶ διὰ ποίασ ἂν ἐπιτηδεύσεωσ ἐγγένοιτο ἑκάτερον αὐτῶν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 113)
ὁ δὲ ῥήτωρ τοῦ τε ἀρκοῦντοσ στοχάζεται καὶ τοὺσ καιροὺσ συμμετρεῖται οὐκ εἰσ ἀνάθημα καὶ κτῆμα κατασκευάζων τὴν λέξιν μόνον ὥσπερ ὁ συγγραφεύσ, ἀλλὰ καὶ εἰσ χρῆσιν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 10 1:7)
τούτων γὰρ ἐν πάσῃ κατασκευῇ στοχάζεται μέγεθοσ ἐχούσῃ καὶ ταύταισ κέχρηται χαρακτηρικωτάταισ ἀρεταῖσ ἐπὶ τῆσ ὑψηλῆσ καὶ ξενοπρεποῦσ ὀνομασίασ ὥσ γε μάλιστα.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 343)
ὁ γὰρ ἀνὴρ οὗτοσ τὴν εὐέπειαν ἐκ παντὸσ διώκει καὶ τοῦ γλαφυρῶσ λέγειν στοχάζεται μᾶλλον ἢ τοῦ ἀφελῶσ, τῶν τε γὰρ φωνηέντων τὰσ παραλλήλουσ θέσεισ ὡσ ἐκλυούσασ τὰσ ἁρμονίασ τῶν ἤχων καὶ τὴν λειότητα τῶν φθόγγων λυμαινομένασ περιίσταται, περιόδῳ τε καὶ κύκλῳ περιλαμβάνειν τὰ νοήματα πειρᾶται ῥυθμοειδεῖ πάνυ καὶ οὐ πολὺ ἀπέχοντι τοῦ ποιητικοῦ μέτρου, ἀναγνώσεώσ τε μᾶλλον οἰκειότερόσ ἐστιν ἢ χρήσεωσ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 2 1:4)
ἐῶ γὰρ λέγειν, ὅτι πολλῶν ἔργων οὐχ ἥττων τοῦ τεχνίτου κριτὴσ ὁ ἰδιώτησ, τῶν τε δι’ αἰσθήσεωσ ἀλόγου καὶ τοῖσ πάθεσι καταλαμβανομένων, καὶ ὅτι πᾶσα τέχνη τούτων στοχάζεται τῶν κριτηρίων καὶ ἀπὸ τούτων λαμβάνει τὴν ἀρχήν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 4 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION