헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστιν πόλισ Κάνωβοσ ἐσχάτη χθονόσ, Νείλου πρὸσ αὐτῷ στόματι καὶ προσχώματι·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric 12:1)
δοιώ μοι πεδίον τὸ Ἀρήιον ἀμφινέμονται ταύρω χαλκόποδε, στόματι φλόγα φυσιόωντεσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 7:31)
φῆ δὲ δύω πεδίον τὸ Ἀρήιον ἀμφινέμεσθαι ταύρω χαλκόποδε, στόματι φλόγα φυσιόωντασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:17)
Ῥωμαίουσ δὲ τό τε στόμα ἄφνω γενόμενον καὶ ὁ στόλοσ ἐπὶ τῷ στόματι ἐσ τοσόνδε κατέπληξεν ὡσ τοὺσ Καρχηδονίουσ, εἰ αὐτίκα ταῖσ ναυσὶ ταῖσ Ῥωμαίων ἐπέθεντο, ἠμελημέναισ τε ὡσ ἐν τειχομαχίᾳ, καὶ οὐδενὸσ ναύτου παρόντοσ οὐδ’ ἐρέτου, ὅλου ἂν τοῦ ναυστάθμου κρατῆσαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 6:1)
ἢν δὲ καὶ βίῃ διαγαγὼν τοὺσ ὀδόντασ ἐνστάξῃ τισ ὑγρὸν, οὐ καταπίνουσι, ἀλλ’ ἐκχέουσι, ἢ ἐν τῷ στόματι ἴσχουσι, ἤ ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἀνακόπτεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.37)
γλῶσσα μὲν στρωφᾶται ἐν τῷ στόματι ποικίλωσ · ὑποτείνεται δέ κοτε καὶ τὴν διάνοιαν ἡ νοῦσοσ, ὡσ τὰ πάντα μωραίνειν· ἀτὰρ καὶ τοῖσδε αἰτίη ξὺν ὑγρότητι ψύξισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.31)
ἡ γὰρ ἐν τῷ στόματι χολὴ ἐνίζουσα τῇ γλώσσῃ, ἐπίπροσθεν τῶν ἐδεστῶν ἐντυγχάνουσα, τὴν αἴσθησιν σοφίζεται τήνδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.330)
ἢν δὲ καὶ ὑπ’ ἀνάγκησ κοτὲ ἐσ τὴν ἐδωδὴν ἰῄ, πολλὸν κάκιον ὅδε πόνοσ τοῦ λιμοῦ· ἐν τῷ στόματι λεῆναι ἄλγοσ, καταπιεῖν μέζων ὀδύνη· ἀτὰρ καὶ οὐχὶ πρὸσ μὲν τὰ οἰκεῖα τοιῶσδε · ἐσ δὲ τὰ ἀλλόκοτα χρηστῶσ, ἀλλαγῇ τῶν κατὰ φύσιν ἐσ τὸ ἔμπαλιν· ἀχθηδὼν ἐσ πάντα, καὶ φυγὴ καὶ μῖσοσ σιτίων· ἐπὶ δὲ τοῖσι μεσσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων χωρίοισιν ἄλγοσ· πολὺ δὲ καὶ μέζον, ἢν προσφέρωνται καὶ καταπίνωσι · ἄση, ἀπορίη, ὄψιεσ ἀμαυραὶ, ὤτων ἦχοι, βάρεα κεφαλῆσ, νάρκη μελέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.146)
δοιαὶ δὲ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ προβολῆσ ἐάσι ἐκτρήσιεσ· καὶ τάσδε διαμπερὲσ μέσφι τοῦ πνεύμονοσ ἐτέτρηνεν ἡ φύσισ, ὅκωσ αὐλὸν διφυέα· χρέεται δὲ τὸ ζῷον ἐσ ἀναπνοὴν, ὅκωσ Ῥινὶ τῇδε τῇ σύριγγι · ἀτὰρ καὶ χερσὶ τῇδε· καὶ κωθωνίην τε γὰρ λάζοιτο, ὁκότε θέλει, τῇ προβολῇ· ἀμφιλαμβάνει τε καὶ ἴσχει κραταιῶσ, καὶ οὐκ ἄν τισ ἀφέλοιτο αὐτέου βίῃ, ἢν μὴ κρέσσων ἄλλοσ ἐλέφασ· ἀτὰρ καὶ ποίην ἐσ νομὴν τῇδε μαστεύει, οὐδὲ τῷ στόματι καὶ τοῖσι σμικροῖσι ὀδοῦσι ἔσθων σάρκασ ζῇ· πόδεσ γὰρ εὐμήκεεσ ὕπερθεν τῆσ γῆσ πολλὸν τὸ ζῷον ἀνέχοντεσ· ἀτὰρ καὶ σμικρὸσ αὐχὴν ὅκωσ ἔλεξα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.351)
οὔκουν δύναται τῷ στόματι εἰσ τὴν γῆν νέμεσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.352)
ἀτὰρ οὐδὲ πιεῖν ἀπὸ λίμνησ ἢ ποταμοῦ τῷ στόματι θέμισ· ἡ ὠυτὴ γὰρ αἰτίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.356)
ἀλλὰ ἢν διψῇ, ἐντίθεται μὲν τῷ ὕδατι τῆσ προβοσκίδοσ ἄκρην τὴν Ῥῖνα· ἔπειτα ὅκωσ ἀναπνέων, ἀντὶ τοῦ ἠέροσ, τοῦ ὕδατοσ ἕλκει πολλόν· ἐπὴν δὲ πλήσῃ, ὅκωσ κώθωνα, τὴν Ῥῖνα, τῷ στόματι ποταμηδὸν ἐγχέει· εἶτα αὖθισ ἕλκει καὶ αὖθισ ἐγχέει, ἔσ τ’ ἂν πλήσῃ ὅκωσ φορτίδοσ νηὸσ τὴν γαστέρα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.357)
ὧν δὲ κατὰ στόματι ἂν εἰή, ὀπίσω χάζεται ἠδὲ ἄνω· ἰῄ δ’ ἄν ποτε καὶ ἔνθα καὶ ἔνθα ποτὶ σπλῆνα καὶ ἧπαρ· ξυνδιδοῖ δὲ τὰ ὑμένια ἐσ ἀπόστασιν καὶ ξυναγωγὴν, ὅκωσ νηὸσ λαίφεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.304)
ἔπεμψέ με λουσόμενον θαλάττῃ, πλοῖόν τε δὴ προειπὼν Ἀσκληπιὸν ὁρμοῦν ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ λιμένοσ, καθ’ ὃ ῥῖψαι δεῖν ἑαυτὸν, καὶ φωνάσ τινασ τῶν ναυτῶν καὶ ἕτερα ἃ οὐ μέμνημαι πάνθ’ ἑξῆσ τοῖσ μεθ’ ἡμέραν ἀποβᾶσιν ὁμολογήσαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:17)
ἐνταῦθα οὖν συνακτέον καὶ τὸ ἐπιορκεῖν, ὅτι ἔστι τὸ τῇ διανοίᾳ ἀλλ’ οὐ τῷ στόματι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION