헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ εἰ ῥᾴδιον ἢ μὴ τῷ ὄντι γενέσθαι ῥήτορα προὔκειτο σκοπεῖν, ἐπεὶ τοῦτό γε καὶ ἡμεῖσ, εἰ βούλει, μαρτυροῦμεν, κἂν εἰ τὴν Στέντοροσ φωνὴν κτησαίμεθα, φθεγξαίμεθ’ ἂν ὡσ οὐ ῥᾴδιον, κἂν ὁ Νεῖλοσ, ὦ μακάριε, τοῖσ ἑπτὰ στόμασιν εἰ λάβοι φωνὴν, ὥσπερ ὁ Σκάμανδροσ κατὰ τὸν Ὅμηρον, ἀλλ’ εἰ δυνατὸν ἢ μὴ καὶ φύσιν ἔστ’ ἔχον συμβῆναι, τοῦτ’ ἦν ἐκ τοῦ λόγου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 87:1)
ἄνω δὲ τὸν ὑπαγωγέα ἐπέτοντ’ ἔχουσαι κατόπιν ὥσπερ παιδία τὸν πηλὸν ἐν τοῖσ στόμασιν αἱ χελιδόνεσ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene 1:2)
τοῖσ δαιτυμόνεσ χέρ’ ἐφέντεσ ἐν στόμασὶν τ’ ἔθεσαν καὶ ἀπήγαγον ἄλλυδισ ἄλλον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 12:2)
"οἴνῳ γὰρ ἅπασ1’ ἔρρει χαράδρα, μᾶζαι δ’ ἄρτοισ ἐμάχοντο περὶ τοῖσ στόμασιν τῶν ἀνθρώπων ἱκετεύουσαι καταπίνειν εἴ τι φιλοῖεν τὰσ λευκοτάτασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:133)
τὴν δ’ ὡρ́αν τοῦ ἔτουσ, ὅτε καὶ πρὸσ τῇ γῇ γενέσθαι ῥᾴδιον καὶ τὸ τῶν πνευμάτων ἀσφαλέσ, πρὸσ αὐτῇ τῇ χώρᾳ καὶ πρὸσ τοῖσ τῶν ἐμπορίων στόμασιν ῥᾳδίωσ ἔσται.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 40:3)
ἐξίησι δ’ εἰσ τὴν θάλατταν ἑπτὰ στόμασιν, ὧν τὸ μὲν πρὸσ ἑώ κεκλιμένον καὶ πρῶτον καλεῖται Πηλουσιακόν, τὸ δὲ δεύτερον Τανιτικόν, εἶτα Μενδήσιον καὶ Φατνιτικὸν καὶ Σεβεννυτικόν, ἔτι δὲ Βολβίτινον, καὶ τελευταῖον Κανωβικόν, ὅ τινεσ Ἡρακλεωτικὸν ὀνομάζουσιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 33 7:1)
τούτουσ γὰρ ὁ χρόνοσ ἤλεγξεν ὑπολαβοντασ τὸν ἐν τῷ Πόντῳ πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ τὸν εἰσ τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα τὴν ῥύσιν ἔχειν ἀπὸ τῶν αὐτῶν τόπων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 56 8:1)
μέγιστοσ δ’ ἐστὶ τῶν εἰσ τὸ καθ’ ἡμᾶσ πέλαγοσ ῥεόντων ὁ Ῥοδανόσ, τὰσ μὲν πηγὰσ ἔχων ἐν τοῖσ Ἀλπείοισ ὄρεσι, πέντε δὲ στόμασιν ἐξερευγόμενοσ εἰσ τὴν θάλατταν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 25 4:1)
τὸν βίον ἦσθα κύων, Ἀντίσθενεσ, ὧδε πεφυκὼσ ὥστε δακεῖν κραδίην ῥήμασιν, οὐ στόμασιν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS 19:3)
τὰ μὲν δὴ κνυζούμενα κατὰ τοῦ τέλματοσ ἐκυλινδεῖτο, λύκαινα δέ τισ ἐπιφανεῖσα νεοτόκοσ σπαργῶσα τοὺσ μαστοὺσ ὑπὸ γάλακτοσ ἀνεδίδου τὰσ θηλὰσ τοῖσ στόμασιν αὐτῶν καὶ τῇ γλώττῃ τὸν πηλόν, ᾧ κατάπλεοι ἦσαν, ἀπελίχμα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 8:1)
τούτων τὰ μὲν πολλὰ μετάρσια προσπετόμεναι πτηνῶν ὅσαι εἰσὶν ἀγέλαι τοῖσ στόμασιν ἡρ́παζον, τὰ δ’ ἐπὶ τὴν γῆν ἐνεχθέντα ἐν αὐτῇ τε τῇ πόλει καὶ κατὰ τοὺσ ἀγροὺσ μέχρι πολλοῦ χρόνου κείμενα ἦν οὔτε χρόαν μεταβάλλοντα, οἱάν ἴσχουσι παλαιούμεναι σάρκεσ, οὔτε σηπεδόνι διαλυόμενα, ὦζέ τε ἀπ’ αὐτῶν οὐδὲν πονηρόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 2 6:1)
διὸ καὶ τοὺσ ποιητὰσ αὐτῆσ καὶ τοὺσ συγγραφεῖσ τῶν ἱστοριῶν οὐκ ἐπιμνησθῆναί φησιν Ἑκαταῖοσ ὁ Ἀβδηρίτησ οὐδὲ τῶν κατ’ αὐτὴν πολιτευσαμένων ἀνδρῶν, ὡσ ἁγνῆσ οὔσησ καὶ μὴ δέον αὐτὴν βεβήλοισ στόμασιν διασαφεῖσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 45:1)
οὔτε δὲ θρῆνοσ ἐν ταῖσ συμφοραῖσ οὔτ’ ὀλοφυρμὸσ ἦν, ἀλλ’ ὁ λιμὸσ ἤλεγχε τὰ πάθη, ξηροῖσ δὲ τοῖσ ὄμμασι καὶ σεσηρόσι τοῖσ στόμασιν οἱ δυσθανατοῦντεσ ἐφεώρων τοὺσ φθάσαντασ ἀναπαύσασθαι, βαθεῖα δὲ περιεῖχεν τὴν πόλιν σιγὴ καὶ νὺξ θανάτου γέμουσα καὶ τούτων οἱ λῃσταὶ χαλεπώτεροι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 584:1)
εἴπερ γὰρ δι’ οὐδὲν ἄλλ’ ἢ ὅτι παχύτερον μέν ἐστι τὸ αἷμα, λεπτοτέρα δ’ ἡ ξανθὴ χολὴ καὶ τὰ μὲν τῶν φλεβῶν εὐρύτερα στόματα, τὰ δὲ τῶν χοληδόχων ἀγγείων στενότερα, διὰ τοῦθ’ ἡ μὲν χολὴ τοῖσ στενοτέροισ ἀγγείοισ τε καὶ στόμασιν ἐναρμόττει, τὸ δ’ αἷμα τοῖσ εὐρυτέροισ, δῆλον, ὡσ καὶ τὸ ὑδατῶδεσ τοῦτο καὶ ὀρρῶδεσ περίττωμα τοσούτῳ πρότερον εἰσρυήσεται τοῖσ χοληδόχοισ ἀγγείοισ, ὅσῳ λεπτότερόν ἐστι τῆσ χολῆσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 213)
ἐπαινῶ δέ γε ταύτησ αὐτοὺσ τῆσ ἀπανθρωπίασ, ὅτι μὴ καὶ τοῖσ στόμασιν ἡμᾶσ προσίενται.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 21:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION