헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ ἄρχων ἐπειδὰν ἴδῃ, ἐμβάλλει τὸ πινάκιον αὐτοῦ εἰσ τὸ κιβώτιον, ὅπου ἂν ᾖ ἐπιγεγραμμένον τὸ αὐτὸ στοιχεῖον ὅπερ ἐν τῇ βαλάνῳ, ἵν’ εἰσ οἱο͂ν ἂν λάχῃ εἰσίῃ καὶ μὴ εἰσ οἱο͂ν ἂν βούληται, μηδὲ ᾖ συναγαγεῖν εἰσ δικαστήριον οὓσ ἂν βούληταί τισ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 64 4:2)
παράκειται δὲ τῷ ἄρχοντι κιβώτια, ὅσαπερ ἂν μέλλῃ τὰ δικαστήρια πληρωθήσεσθαι, ἔχοντα στοιχεῖον ἕκαστον, ὅπερ ἂν ᾖ τὸ τοῦ δικαστηρίου ἑκάστου εἰληχόσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 64 5:1)
οὐσίασ ὑπομενούσησ τοῖσ δὲ πάθεσι μεταβαλλούσησ, τοῦτο στοιχεῖον καὶ ταύτην ἀρχήν φασιν εἶναι τῶν ὄντων, καὶ διὰ τοῦτο οὔτε γίγνεσθαι οὐθὲν οἰόνται οὔτε ἀπόλλυσθαι, ὡσ τῆσ τοιαύτησ φύσεωσ ἀεὶ σωζομένησ, ὥσπερ οὐδὲ τὸν Σωκράτην φαμὲν οὔτε γίγνεσθαι ἁπλῶσ ὅταν γίγνηται καλὸσ ἢ μουσικὸσ οὔτε ἀπόλλυσθαι ὅταν ἀποβάλλῃ ταύτασ τὰσ ἕξεισ, διὰ τὸ ὑπομένειν τὸ ὑποκείμενον τὸν Σωκράτην αὐτόν, οὕτωσ οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδέν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 58:1)
καὶ γὰρ τοιοῦτόν τινεσ εἰρήκασιν εἶναι τὸ πρῶτον στοιχεῖον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 150:1)
τοιοῦτον δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστοσ ὁμολογεῖ τὸ στοιχεῖον εἶναι τὸ τῶν σωμάτων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 165:1)
οὐθεὶσ γοῦν ἠξίωσε τῶν ἓν λεγόντων γῆν εἶναι στοιχεῖον, δηλονότι διὰ τὴν μεγαλομέρειαν, τῶν δὲ τριῶν ἕκαστον στοιχείων εἴληφέ τινα κριτήν, οἱ μὲν γὰρ πῦρ οἱ δ’ ὕδωρ οἱ δ’ ἀέρα τοῦτ’ εἶναί φασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 166:1)
καὶ γὰρ τούτων ἕκαστοσ οὐ τὸ κοινὸν λέγει στοιχεῖον, οἱο͂ν τὸ σῶμα, ἀλλὰ πῦρ καὶ γῆν, εἴτ’ ἔστι τι κοινόν, τὸ σῶμα, εἴτε μή.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 221:3)
διὸ ἥ τε φύσισ ἀρχὴ καὶ τὸ στοιχεῖον καὶ ἡ διάνοια καὶ ἡ προαίρεσισ καὶ οὐσία καὶ τὸ οὗ ἕνεκα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 9:5)
στοιχεῖον λέγεται ἐξ οὗ σύγκειται πρώτου ἐνυπάρχοντοσ ἀδιαιρέτου τῷ εἴδει εἰσ ἕτερον εἶδοσ, οἱο͂ν φωνῆσ στοιχεῖα ἐξ ὧν σύγκειται ἡ φωνὴ καὶ εἰσ ἃ διαιρεῖται ἔσχατα, ἐκεῖνα δὲ μηκέτ’ εἰσ ἄλλασ φωνὰσ ἑτέρασ τῷ εἴδει αὐτῶν, ἀλλὰ κἂν διαιρῆται, τὰ μόρια ὁμοειδῆ, οἱο͂ν ὕδατοσ τὸ μόριον ὕδωρ, ἀλλ’ οὐ τῆσ συλλαβῆσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 33:1)
καὶ μεταφέροντεσ δὲ στοιχεῖον καλοῦσιν ἐντεῦθεν ὃ ἂν ἓν ὂν καὶ μικρὸν ἐπὶ πολλὰ ᾖ χρήσιμον, διὸ καὶ τὸ μικρὸν καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀδιαίρετον στοιχεῖον λέγεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 37:2)
μᾶλλον μὲν οὖν τούτων οὐσία τὸ ὂν καὶ ἓν ἢ ἥ τε ἀρχὴ καὶ τὸ στοιχεῖον καὶ τὸ αἴτιον, οὔπω δὲ οὐδὲ ταῦτα, εἴπερ μηδ’ ἄλλο κοινὸν μηδὲν οὐσία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 250:1)
ἔστιν ἄρα τι ἡ συλλαβή, οὐ μόνον τὰ στοιχεῖα τὸ φωνῆεν καὶ ἄφωνον ἀλλὰ καὶ ἕτερόν τι, καὶ ἡ σὰρξ οὐ μόνον πῦρ καὶ γῆ ἢ τὸ θερμὸν καὶ ψυχρὸν ἀλλὰ καὶ ἕτερόν τι ‐ εἰ τοίνυν ἀνάγκη κἀκεῖνο ἢ στοιχεῖον ἢ ἐκ στοιχείων εἶναι, εἰ μὲν στοιχεῖον, πάλιν ὁ αὐτὸσ ἔσται λόγοσ ἐκ τούτου γὰρ καὶ πυρὸσ καὶ γῆσ ἔσται ἡ σὰρξ καὶ ἔτι ἄλλου, ὥστ’ εἰσ ἄπειρον βαδιεῖται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 267:1)
δόξειε δ’ ἂν εἶναι τὶ τοῦτο καὶ οὐ στοιχεῖον, καὶ αἴτιόν γε τοῦ εἶναι τοδὶ μὲν σάρκα τοδὶ δὲ συλλαβήν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 268:2)
οὐσία δὲ ἑκάστου μὲν τοῦτο τοῦτο γὰρ αἴτιον πρῶτον τοῦ εἶναι ‐ ἐπεὶ δ’ ἔνια οὐκ οὐσίαι τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ ὅσαι οὐσίαι, κατὰ φύσιν καὶ φύσει συνεστήκασι, φανείη ἂν καὶ αὕτη ἡ φύσισ οὐσία, ἥ ἐστιν οὐ στοιχεῖον ἀλλ’ ἀρχή ‐ ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 269:2)
στοιχεῖον δ’ ἐστὶν εἰσ ὃ διαιρεῖται ἐνυπάρχον ὡσ ὕλην, οἱο͂ν τῆσ συλλαβῆσ τὸ <α> καὶ τὸ <β>.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 270:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION