헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐάσον εἰπεῖν πρῶθ’ ὅλον με τὸν στίχον.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 2:30)
̓πιν ἑστὼσ ἐπιστάτησ καλεῖται, ὁ δὲ αὖ κατόπιν τούτου πρωτοστάτησ, ὁ δ̓ ἐπὶ τούτῳ ἐπιστάτησ, καὶ ἐφεξῆσ ὡσαύτωσ, ὡσ τὸν πάντα τοῦ λόχου στίχον ἐκ πρωτοστατῶν καὶ ἐπιστατῶν τετάχθαι παραλλὰξ ἱσταμένων.
(아리아노스, chapter 6 6:3)
ἐπεσημήνατο ὁ γραμματικὸσ Ἀρίσταρχοσ περιγράφων τὸν στίχον, ὃσ ἀπὸ κρεωφαγίασ αὐχεῖν ποιεῖ τοὺσ Ἕλληνασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 9 2:2)
καίτοι τινὲσ στίχον προσέγραψαν τὴν αἰτίαν προστιθέντεσ ᾔδεε γὰρ κατὰ θυμὸν ἀδελφεὸν ὡσ ἐπονεῖτο, ὥσπερ δέον εἰπεῖν αἰτίαν δι’ ἣν ἀδελφὸσ αὐτόματοσ ἂν ἥκοι πρὸσ δεῖπνον, πιθανῆσ τῆσ αἰτίασ ἀποδιδομένησ, πότερον γάρ φησιν ὡσ οὐκ ᾔδει τὸν ἀδελφὸν ἑστιῶντα;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 4 1:3)
τὸ δὲ μηδὲ τὸν στίχον ὃν ᾐτιᾶτο τελείωσ κατανοῆσαι ἄτοπον, δι’ οὗ βοὴν ἀγαθὸσ Μενέλαοσ λέγεται, τοῖσ γὰρ ἀνδρειοτάτοισ Ὅμηροσ εἰώθεν ἐπιφωνεῖν, καλούντων τῶν παλαιῶν τὸν πόλεμον βοήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 5 4:1)
στίχον εἰπεῖν Ὁμηρικὸν ἀπὸ τοῦ ἄλφα ἀρχόμενον καὶ εἰσ τὸ αὐτὸ στοιχεῖον καταλήγοντα ἀγχοῦ δ’ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87 2:3)
καὶ προεφέρετο τὸν στίχον τὸν ἐκ τοῦ Βελλεροφόντου·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. e'. KRANTWR 3:2)
" τινὲσ δὲ τὸν δεύτερον στίχον οὕτω προφέρονται, ἀκροτάτησ κορυφῆσ τύμβοσ ἄκροσ κατέχει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 15:5)
ἐδυνάμην δ’ ἂν ἔτι πολλὰσ ἰδέασ μέτρων καὶ διαφόρουσ εἰσ τὸν ἡρωϊκὸν ἐμπιπτούσασ στίχον ἐπιδεικνύναι, τὸ δ’ αὐτὸ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὀλίγου δεῖν πᾶσι συμβεβηκὸσ μέτροισ τε καὶ ῥυθμοῖσ ἀποφαίνειν, ὥστε τῆσ μὲν ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων τῆσ αὐτῆσ μενούσησ, τῆσ δὲ συνθέσεωσ μόνησ μεταπεσούσησ τά τε μέτρα μεταρρυθμίζεσθαι καὶ συμμεταπίπτειν αὐτοῖσ τὰ σχήματα, τὰ χρώματα, τὰ ἤθη, τὰ πάθη, τὴν ὅλην τῶν ποιημάτων ἀξίωσιν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 417)
ἡ μὲν ὅμοια περιλαμβάνουσα μέτρα καὶ τεταγμένουσ σῴζουσα ῥυθμοὺσ καὶ κατὰ στίχον ἢ περίοδον ἢ στροφὴν διὰ τῶν αὐτῶν σχημάτων περαινομένη κἄπειτα πάλιν τοῖσ αὐτοῖσ ῥυθμοῖσ καὶ μέτροισ ἐπὶ τῶν ἑξῆσ στίχων ἢ περιόδων ἢ στροφῶν χρωμένη καὶ τοῦτο μέχρι πολλοῦ ποιοῦσα ἔρρυθμόσ ἐστι καὶ ἔμμετροσ, καὶ ὀνόματα κεῖται τῇ τοιαύτῃ λέξει μέτρον καὶ μέλοσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2519)
ἕτερον δὲ χῶρον ἀν’ ὑλήεντα ἔλαττόν τε τοῦ προτέρου καὶ δίχα τέμνον τὸν στίχον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2618)
ἔπειτα τὸ τελευταῖον ὅ οἱ βιότοιο μάλιστα κήδετο οἰκήων οὓσ κτήσατο δῖοσ Ὀδυσσεύσ ἐντελῆ μὲν τὸν τρίτον ποιοῦν στίχον, τοῦ δὲ τετάρτου τῇ προσθήκῃ τὴν ἀκρίβειαν ἀφῃρημένον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2621)
ἡ μὲν ὅμοια παραλαμβάνουσα μέτρα καὶ ῥυθμοὺσ τεταγμένουσ εἴτε κατὰ στίχον εἴτε κατὰ περίοδον, ἣν καλοῦσιν οἱ μουσικοὶ στροφήν, κἄπειτα πάλιν τοῖσ αὐτοῖσ ῥυθμοῖσ καὶ μέτροισ ἐπὶ τῶν αὐτῶν στίχων ἢ περιόδων, ἃσ ἀντιστρόφουσ ὀνομάζουσι, χρωμένη καὶ τῷ σχήματι τούτῳ τῆσ κατασκευῆσ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ μέχρι τοῦ τέλουσ προβαίνουσα ἔμμετρόσ τ’ ἐστὶ καὶ ἔρρυθμοσ, καὶ ὀνόματα κεῖται τῇ τοιαύτῃ λέξει μέτρον καὶ μέλοσ, ἡ δὲ περιπεπλανημένα μέτρα καὶ ῥυθμοὺσ ἀτάκτουσ ἐμπεριλαμβάνουσα καὶ μήτε ἀκολουθίαν αὐτῶν φυλάττουσα μήτε ὁμοζυγίαν μήτ’ ἄλλην ὁμοιότητα τεταγμένην μηδεμίαν εὔρυθμοσ μέν ἐστι καὶ εὔμετροσ, ἐπειδὴ διαπεποίκιλται μέτροισ τε καὶ ῥυθμοῖσ τισιν, οὐ μὴν ἔρρυθμόσ γε οὐδὲ ἔμμετροσ, ἐπειδὴ οὐχὶ τοῖσ αὐτοῖσ οὐδὲ κατὰ ταὐτὰ ἔχουσι.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 50 4:2)
εἶτ’ ἂν μὲν τοιούτῳ προσπάθῃσ, καὶ τοῦτο πάλιν κλαῖε καὶ ζήτει στίχον ὅμοιον τῷ Εὐριπίδου ποιῆσαι θερμάσ τε τὰσ Νέρωνοσ Μάρκιόν θ’ ὕδωρ.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 31:2)
ἕκαστοσ δὲ τῶν κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴσ ὥσπερ ῥίζαισ τισὶν ἐμπεπλεγμένοσ κατὰ στίχον πρὸσ ἀλλήλουσ τετραμμένοι τὴν περιφέρειαν, καὶ δι’ αὐτῶν ἐπίχρυσοι σκυταλίδεσ ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ μέγεθοσ σύνδεσμοσ ἦσαν τῶν κιόνων, ἐμβαινούσησ κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδοσ ἑκάστησ τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 152:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION