헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι δὲ ῥεῦμα ἐκ τῆσ κεφαλῆσ ὅσαι καὶ ἡμέραι καὶ νύκτεσ φερόμενον καὶ κλυδώνιον ἐν τῷ στήθει καὶ πνεῦμα ἀντανιὸν πρὸσ τὸ ῥεῦμα ἄνω καὶ συνισχόμενον ἐν τῷ τραχήλῳ, καὶ πιμπρὰν, καὶ τοσαύτην ἀεὶ τοῦ θανάτου τὴν προσδοκίαν, ὥστε μηδ’ οἰκέτην καλέσαι θαρρεῖν, ἀλλὰ νομίζειν μάτην ἂν καλεῖν, φθῆναι γὰρ ἂν τὸ χρῆμα περανθέν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 13:8)
"ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺσ στεφάνουσ τοὺσ περικειμένουσ τῷ στήθει ὑποθυμίδασ οἱ ποιηταὶ κεκλήκασιν ἀπὸ τῆσ τῶν ἀνθῶν ἀναθυμιάσεωσ, οὐκ ἀπὸ τοῦ τὴν ψυχὴν θυμὸν καλεῖσθαι, ὥσ τινεσ ἀξιοῦσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:4)
ἐπιφλεγομένησ δὲ τῆσ χώρασ πάντῃ, καὶ τῶν ἀνθρώπων τῶν μὲν ἀπολλυμένων, τῶν δὲ διὰ τὸν φόβον ἐκλειπόντων τὰσ πατρίδασ καὶ μακρὰν ἐκτοπιζομένων, τὴν Ἀθηνᾶν φασι τὰ μὲν συνέσει τὰ δ’ ἀλκῇ καὶ ῥώμῃ περιγενομένην ἀνελεῖν τὸ θηρίον, καὶ τὴν δορὰν αὐτοῦ περιαψαμένην φορεῖν τῷ στήθει, ἅμα μὲν σκέπησ ἕνεκα καὶ τῆσ φυλακῆσ τοῦ σώματοσ πρὸσ τοὺσ ὕστερον κινδύνουσ, ἅμα δ’ ἀρετῆσ ὑπόμνημα καὶ δικαίασ δόξησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 70 5:1)
Πάλιν τε ἀπιὼν πρὸσ τὴν κόρην ἐπιτυγχάνει σμήνει μελιττῶν ἐν τῷ στήθει τοῦ λέοντοσ ἐκείνου νενοσσευκότων, καὶ ἀνελόμενοσ τρία μέλιτοσ κηρία σὺν τοῖσ λοιποῖσ δώροισ οἷσ ἐκόμιζε δίδωσι τῇ παιδί.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 375:1)
Αἴτια δὲ τούτων τάδε, ὅτι τὸ μὲν στῆθοσ οὔτε κατωτέρω ἂν πολὺ, οὔτε ἀνωτέρω χωρήσειεν‧ σμικρὸσ γὰρ ὁ κιγκλισμὸσ τοῦ ἄρθρου τοῦ ἐν τῷ στήθεϊ‧ αὐτό τε γὰρ ἑωυτῷ ξυνεχέσ ἐστι τὸ στήθοσ, καὶ τῇ Ῥάχει‧ ἄγχιστα μὴν ἡ κληϊσ πρὸσ τὸ τοῦ ὤμου ἄρθρον πλοώδησ ἐστίν‧ ἠνάγκασται γὰρ πυκινοκίνητοσ εἶναι διὰ τὴν τῆσ ἀκρωμίησ σύζευξιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.16)
Ἄλλωσ τε, ὅταν τρωθῇ, φεύγει ἐσ τὸ ἄνω μέροσ τὸ πρὸσ τῷ στήθει προσεχόμενον, καὶ οὐ μάλα ἐσ τὸ κάτω μέροσ ἀναγκάζεσθαι ἐθέλει‧ καὶ γὰρ πέφυκε κοῦφον, καὶ ἡ εὐρυχωρίη αὐτῷ ἄνω πλείων ἢ κάτω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.17)
Οἷσι μὲν οὖν ἂν τετελειωμένοισιν ἤδη ἐκπεσὸν τὸ ἄρθρον μὴ ἐμπέσῃ, τούτοισι βραχύτερον μὲν φαίνεται τὸ ξύμπαν σκέλοσ, ἐν δὲ τῇ ὁδοιπορίῃ τῇ μὲν πτέρνῃ οὐ δύνανται καθικνέεσθαι ἐπὶ τῆσ γῆσ, τῷ δὲ στήθεϊ τοῦ ποδὸσ βαίνουσιν ἐπὶ τὴν γῆν‧ ὀλίγον δὲ ἐσ τὸ ἔσω μέροσ Ῥέπουσι τοῖσι δακτύλοισιν ἄκροισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 55.1)
Ὅτεῳ μὲν οὖν ἂν τετελειωμένῳ ἤδη ἐκπεσὼν μὴ ἐμπέσῃ, ὁδοιπορέειν μὲν δύναται, ὅταν ὁ χρόνοσ ἐγγένηται, καὶ ἡ ὀδύνη παύσηται, καὶ ἐθισθῇ τὸ ἄρθρον ἐν τῇ σαρκὶ ἐνστροφᾶσθαι‧ ἀναγκάζεται μέντοι ἰσχυρῶσ ξυγκάμπτειν κατὰ τοὺσ βουβῶνασ ὁδοιπορέων, διὰ δισσὰσ προφάσιασ, ἅμα μὲν ὅτι πολλῷ βραχύτερον τὸ σκέλοσ γίνεται διὰ τὰ προειρημένα, καὶ τῇ μὲν πτέρνῃ καὶ πάνυ πολλοῦ δέεται ψαύειν τῆσ γῆσ‧ μόλισ δὲ τῷ στήθεϊ τοῦ ποδὸσ καθικνέεται, καὶ οὐδὲ οὕτωσ, ἢν μὴ κάμψῃ αὐτὸσ ἑωυτὸν κατὰ τοὺσ βουβῶνασ, καὶ τῷ ἑτέρῳ σκέλεϊ κατὰ τὴν ἰγνύην ἐπιξυγκάμψῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 58.1)
Ὅσοι μὲν οὖν ἂν τιθηνηθῶσιν ὀρθῶσ, οὗτοι μὲν δύνανται προσχρέεσθαι τῷ σκέλεϊ αὐξανόμενοι, βραχυτέρῳ μέν τινι τοῦ ἑτέρου ἐόντι, ὅμωσ δὲ ἐρειδόμενοι ξύλῳ ἐπὶ ταῦτα, ᾗ τὸ σιναρὸν σκέλοσ‧ οὐ γὰρ κάρτα δύνανται ἄνευ τῆσ πτέρνησ τῷ στήθεϊ τοῦ ποδὸσ χρέεσθαι, ἐπικαθιέντεσ ὥσπερ ἐν ἑτέροισι χωλεύμασιν ἔνιοι δύνανται‧ αἴτιον δὲ τοῦ μὴ δύνασθαι τὸ ὀλίγῳ πρόσθεν εἰρημένον‧ διὰ οὖν τοῦτο προσδέονται ξύλου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 60.7)
Τὰ ψυχρὰ, οἱο͂ν χιὼν, κρύσταλλοσ, τῷ στήθεϊ πολέμια, βηχέων κινητικὰ, αἱμοῤῬοϊκαὶ, καταῤῬοϊκά.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.24)
Ὑπὸ κυνάγχησ ἐχομένῳ οἴδημα καὶ ἐρύθημα ἐν τῷ στήθει ἐπιγενόμενον, ἀγαθόν‧ ἔξω γὰρ τρέπεται τὸ νούσημα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.47)
Τὰ δὲ ἑρμάσματα καὶ ἀποστηρίγματα, οἱο͂ν στήθει, πλευρῇσι, κεφαλῇ, καὶ τοῖσιν ἄλλοισιν, ὅσα τοιαῦτα‧ τὰ μὲν, σφυγμῶν ἕνεκεν, ὡσ μὴ ἐνσείηται‧ τὰ δὲ, καὶ τῶν διαστασίων τῶν κατὰ τὰσ ἁρμονίασ ἐν τοῖσι κατὰ τὴν κεφαλὴν ὀστέοισιν, ἐρεισμάτων χάριν‧ ἐπί τε βηχέων, ἢ πταρμέων, ἢ ἄλλησ κινήσιοσ, οἱᾶ τὰ κατὰ θώρηκα καὶ κεφαλὴν ἀποστηρίγματα γίγνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 25.1)
Ἕκτωρ δ’ ὀξὺ νόησε, θέων δέ οἱ ἄγχι παρέστη, στήθεϊ δ’ ἐν δόρυ πῆξε, φίλων δέ μιν ἐγγὺσ ἑταίρων κτεῖν’·
(호메로스, 일리아스, Book 15 62:26)
ἀλλὰ διανοήθητι ὅτι ἐντεῦθεν οὐκ ἄπιμεν πρὶν ἂν σὺ εἴπῃσ ἃ ἔφησθα ἐν τῷ στήθει ἔχειν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 62:2)
καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ ὄφει. ὅτι ἐποίησασ τοῦτο, ἐπικατάρατοσ σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου.
(70인역 성경, 창세기 3:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION